Kucagimdan inmiyor yalnız kalamiyo napıcam

Question

Bebeğim 11 aylık, dogdundan beri kucagimdan inmiyo asla, yaşına giricek 1 ay sonra artık kendi kendine oynar kucagimdan kopar dedim ama daha kötu oluyo günden güne, yanindan bir adım uzaga gitsem ya da arkamdan emeklerken bile bana yetişemezse öyle bir ağlıyo ki anlatamam size. Tuvalete bile beraber gidiyoruz, hâlâ yemek yiyemiyorum ben oturup.  Kızlar napıcam ben artık ağlamaktan yoruldum, sizinkiler de böyle mi bı akıl verin bana :((

Answer 1

12 buçuk ay fazlası var eksiği yok...

Comments

Yalnız büyütüyorum eşim de yok, ailemde de uzaktayiz. Kimsem yok burda, o kadar zor o kadar zor ki anlatamam.  Bir an olsun yardım edicek kimse yok üstüne çocuğum da böyle olunca... Kaldıramiyorum artık..

---

Ahh gel sarılalım bende gurbette.. kimse yok eşim vardiyali zayifliktan olcem. Artık bir hunim eksik..

---

Her zorluğun ardında bı kolaylık vardır, tez zamanda o kolaylığa ulaşalım inşallah. Yoksa ben de huni elimde taktım takıcam yani :)

Answer 2

Bebeğiniz ayına göre normal olanı yapıyor. 8 ay civarı bebeklerde anneden ayrılma kaygısı başlar, 18 ay civarı en üst seviyeye çıkar ve 3 yaşa doğru azalır. Kızım 24 aylık, hala wc'ye beraber gidiyoruz. Sizinki de gittikçe şiddetlenecek, ağlamak çözüm değil, kabullenin, çünkü normali bu

Comments

Teşekkürler..

Answer 3

Çok zor sizi anlıyorum ama şu an size muhtaç. Kokunuzu sıcaklığınızi sevginizi istiyo dünya onun için çok yeni güvende duracağı tek limanda sizsiniz . O yüzden dünyayı biraz çozesiye size yapışık yaşamak isteyecek. Kolay değil ama çok da güzel onu bağrında basıp koklamak öpmek pahabicilemez bişey. Bı kaç yıl zor olacak ama o yıllara geri dönmek isteyeceksiniz. 4 5 yaşında siz istesenizde kucağınıza gelmek istemeyecek oynaşmak koşmak isteyecek. 

İnsanız yoruluyorum uykusuzuz ama sürekli kendimize Rabbimin emaneti ve en güzel çağı diye hatırlatması sevip koklamalıyiz.  Bizde doğdu doğalı yapışık geziyoruz doğru düzgün uykusu da yok bel bacak kalmadı ne bulursak yiyoruz ama büyüyüp gidiyor ve her an bı önceki saniyesini  özlüyorum.

Comments

Ya çok teşekkür ederim, asla isyan etmek değil niyetim biliyorm öyle anlamadınız ama bazen böyle sananlar var. Sadce anlaşıldığımı bilmek istiyorum, gerçekten o kadar yalnızım ki evde kızım ve ben varız eşim aylarca görevde oluyo hamileliğimin başından beri böyle. O süreci de evde yalnız geçirdim. Tabi ki çocuk büyütmesi zor, herşeyine çok ozenmeye çalışıyorm elimden geldiğince, ama bazen o kadar mutsuz o kadar ağlıyo ki ne yapsam olmuyo ben de kendimi eksik hissediyorm. Acaba yanlış yaptığım biseyler mi var diyorm..  3 aylık olsun düzelir dediler, olmadı. 6 aylık olsun geçer dediler olmadı, yaşına girsin hepsi geçer dediler yaşına giricek günden güne zorlaşıyor. İster istemez hayatım hep böyle mi geçicek korkusu sariyo. Sanırım eşimin işinden dolayı da bu kadar bunaldım, onun tehlikede olması her an bişey olacak korkusu da bana ağır geliyor.. bilemiyorum ya analık zormuş :) ama çok teşekkür ederim, beni anlayan en azından aynı durumda olan insanların varlığını bilmek beni rahatlattı :)

---

Ne demek sizi öyle iyi anlıyorum ki. Rabbim eşinize sağsalim kavuştursun inşallah. Tek başına herşey daha zor. İnsanız tabi ki daralıp bu alacağız bunlar olacak . O an kendimizi sakinleştirebilmeyi öğrenmeliyiz anne olunca anladım ben de. Eskiden laylaylom yaşıyormuşuz. Şimdi diyorum ben sensiz ne kadar boş yaşıyormuşuz evet çok çok zormuş anne olmak ama tarifsizmiste. Baslarda çok ağladım ben mi yanlış yapıyorum diye çok gazlı çok ağlayan hiç uyumayan bı bebisti sonra zamanla anladım yeni bı hayat başladı bunu kabullenmeliyim. Artık önceliğim onun öncelikleri. Büyüyecek kendi uyuyacak kendi okula gidip gelecek biz yıpranacagiz evet ama Anne olmak böyle bişeymiş.
Rabbim yardımcınız olsun inşallah tüm bebişlerle sağlık huzur mutluluk nasip etsin Rabbim gerisini bı şekilde halletmeye çalışacağız.

---

Amin, Allah hepsinin karşısına iyi insanlar çıkarsin ve kendilerini de iyi kullardan eylesin. Çok teşekkür ederim, bazen yorulup pes etmeye meyilleniyoruz ama ne zaman dünkü kadar kötü olsam ertesi günü çok güçlü hissediyorum. Ve o an bana destek olanlardan biri olduğunuz çok teşekkür ederim size. ❤️ Allah sizi de darda bırakmasın dilerim

---

Bı faydam dokunduysa ne mutlu bana.
Allah razı olsun çok teşekkür ederim iyi dilekleriniz için.

Answer 4

Odasinda bebegine bir alan yapin ya da herhangi bir yere sevdigi şeyleri koyun. Bir sure yanında durun oynayın sonra kademe kademe uzaklaşın. Bu sekilde bence kendi kendine oynamaya başlar. Hatta güvenli olmasi icin çitlerden cevreleyebilirsin. Biraz büyük olursa onun içinde rahat olacaktır. Eger mümkünse de eger yoksa odasına da kamera yerleştirin. Eger alışırsa en azindan o alanda oyalanirken sende kisa süreliğine işlerini halledersin.

Comments

Oyun odası var, bütün oyuncakları ordaydı ama malesef durmuyo bensiz. Aynı odada olsak bile kabul yanında otururum ama o kucağımda olmak istiyo bana sürtünüp sadce ağlıyo. Zor olan kısmı bu, yoksa nerdeysem oraya götürürüm yanımda olur oynar falan ama yok.

---

Odada durmuyor dediniz ama siz bunu sürekli yapmaya calisiyor musunuz? Bu tür seyler hemen olacak değil ki canim. 1 hafta sürer 2 hafta sürer. O yuzden kademeli olarak uzaklaşın dedim. Once kucağınızda oynatın. Sonra degisik oyunlar bulun. Sizden bağımsız oynayabileceği bu sekilde yavas yavas onun yalnız oynamasına izin verin. Bu sekilde sizden bağımsız oynamaya başlayacak. Siz en başından beri bensiz yapamıyor diyip kucağınizdan indirmemissiniz. Hatanız burada kesinlikle.

---

Hayir aslında bensiz durmaması sonradan gelişen bişey değil o yüzden benim etkimle olduğunu düşünmüyorum. Ama şu konuda haklısınız oyun odasına götürüp ara ara yanliz bırakarak istikrarlı bı sekilde devam etmedim.  Ağladıkça aldim çünkü hırçınlaşmasindan korktum hep. Bensiz korkuyodur tedirgin oluyodur diye düşündüm. Ama bana yardımcı oldunuz kesinlikle bı düzen oluşturmaya çalışıcam. Çok teşekkürler