1 Yaş Sendromu İle İlgili

Question

1 yaşına girdi resmen ertesi günü huyu değişti bebeğimi tanıyamıyorum güler yüzlü neşeli bebek gitti huysuz sürekli ağlayan mızmız ve öfkeli bir bebek geldi. Yemek yemiyor kaşığı itiyor bi daha uzatırsam ağlamaya başlıyor kendi yiyebileceği şeyleri koyuyorum önüne alıp fırlatıyor. Uykuya inanılmaz direniyor ağlıyor çığlık çığlığa duyan diyecek ki etini koparıyorlar öyle bir ağlama. Gece 50 kere uyanıp ağlıyor uyku süreleri azaldı saatleri bozuldu. Banyoyu severdi suyu severdi şimdi banyoya girdiğimiz an tepinmeye başlıyor kendini yerlere atıyor. Oyuncaklarıyla oynamıyor hoşuna gidecek şeyler yapmaya çalışıyorum arkasını dönüp gidiyor ilgilenmiyor hikaye anlatıyorum yüzüme bakmıyor dinlemiyor. Bunlar yetmezmiş gibi bana inanılmaz bağımlı oldu tuvalete giremiyorum sigara kullanıyorum sigara içemiyorum odadan çıkamıyorum mutfağa su içmeye gidemiyorum resmen nefes alamıyorum artık boğuluyor gibi hissediyorum. Uykusuzluk, yorgunluk, bebeğimin olumsuz davranışları, evin sorumluluğu, yalnız kalamama derken gerçekten hayatımın en zor dönemini yaşıyorum diyebilirim. Kendimi inanılmaz değersiz ve kötü hissediyorum. Bu dönem ne zaman bitecek veya ne zaman bunlar azalacak veya ne bileyim olumlu bir yönde değişim ilerleme olacak mı tecrübeli anneler lütfen söyleyin ne zaman yoluna girecek bu durum?

Answer 1

Bende öyle oldum bi kaç ay önce ben 13 aylıkken falan yaşadım ve aynı şeyleri yaşadım bir süre sonra geçiyor bazı dönemleri varmış haftalar sürebiliyormuş şuan iyiyiz bir sorunumuz yok şükür 

Comments

Kaç aylık şuan bebeğiniz?

Answer 2

Boşver nefes alma gelip geçicek herşey evet çok bunalıyosun ama yapıcak bişey yok çok nefes almak istiyorsan 15 dk çizgi film aç kafanı boşalt gel yanına sağlığı yerinde olsun bu gunlerin geçicek inan bebeğim zor bebek şuanda hasta çok şukur abartlı bişey yok sadece öksürük inan yeterli nefes almıyım ama bebeğim hasta olmasın o durumdayım

Comments

Öncelikle geçmiş olsun Allah evladınızı ve tüm bebeklerimizi korusun. Ama şunu da söylemek isterim ki bir anne önce kendisi iyi olmalı ki bebeğine de iyi olabilsin. Aynı emzirme gibi. Önce ben karnımı doyurucam tok olucam düzgün beslenicem ki sütüm olsun bebeğimi de doyurabileyim. Ya da uçaktaki standart prosedürde olduğu gibi önce kendine takacaksın maskeyi hayatta kalacaksın ki yanındakini de hayatta tutabilesin. Yani ne olursa olsun önce anne gelir. Mutsuz bir anne bebeğini mutlu edemez. Bunu ben mutsuzum olarak söylemedim yanlış anlamayın ama ben iyi değilim iyi olmaya çalıştıkça yoruluyorum ve en azından bu durumun geçici olduğunu bilmem beni biraz olsun rahatlatacaktır. Yani boşver nefes alma demekle olmuyor, olsaydı ben de buraya yazmak yerine nefessiz kalıp ölmeyi beklerdim.

---

Yadırgamıyorum seni anlıyorum çok zor benim bebeğimde doğduğundan beri zor kolik şuanda 9 buck aylık ve ilerledikçe daha zor oluyor ama bnde çok bunalıyorum sonra kendime çok şükür yanımda diyprum sonuçta onlar dunyaya gelmek istemedi biz istedik ve getirdik bu sekilde düşünüyorum ama malesef buyudukçe zor oluyorlar

Answer 3

Aynı benim bebeğim bütün bebekler aynı mi ya