Başa çıkamıyoruz 5 aylık bebeğim var doğduğundan beri ağlıyor hastane odasında bi başladiysak o gün bu gündür ağlıyor açlık dedik,gaz dedik, besin alerjisi dedik 40 çıksın düzelir 3 ay olsun düzelir şu olsun düzelir atak geçsin düzelir düzelmiyor hep miz miz hep ağlak ya kucağımda olacak ya sürekli ona ben tiyatro gibi oyun oynaticam güldürücem 5 dk durmuyo kendi kendine ilgisini çekecek cingirak zeka kartları vs ayına uygun şeyler veriyorum eline yanında duruyorum bi 5 dk kendi oynasın da ben de nefes alayım diye yok illa ben efor sarfedicem, pusete koyuyorum olmuyor, mama sandalyesi aldık kademeli hani daha yüksekten etrafi görsün diye onda da en fazla 10 dk duruyo bazen koyar koymaz ağlıyor beşiğe koyuyorum döneceleri izlesin diye işine gelirse bi 10dk oyalaniyor canı istemezse koyar koymaz ağlıyor bütün gün kucakta gezdirirsen susar ama bırakıp tuvalete gitsem bile ciyak ciyak ağlar bi rahatça tuvaletimi bile yapamam tuvaletten bile seslenirim geliyorum annecim burdayım annecim diye ona rağmen ağlar zaten besin alerjisi çıktığı için süt yumurta vs yiyemiyorum aç yaşıyorum karnımı o uyanıkken asla doyuramıyorum çığlık çığlığa ağlıyor uyurken biseyler hazırlıyorum tam yiyecekken uyanıyor 56 kilo hamile kalıp 63 kilo doğurdum şimdi 50 kiloya düştüm düşünün halimi en son lisede falan bu kiloydum yani diyeceğim ne eksik ne fazla aynıyız Allah hepimize sabır güç kuvvet versin bebislerimize de cam sağlığı versin tüm zorluklara rağmen her gün şükrediyorum böyle bir güzellik verdiği için Allaha ha bir de ben artık kabullendim benim bebeğim zor bir bebek ve bu böyle olacak kolaylaşmayacak inanın kabullenince biraz daha kolaylaştı öbür türlü sürekli beklenti halindeydim şu geçsin düzelecek bu geçsin düzelecek hayır düzelmeyecek çağımızın sorunu bu bence miz miz hareketli ve ilgi isteyen çocuklar