Merhaba anneler, ben ilk defa burada yazıyorum, sizlerin bu endişelerinizi görünce dayanamadım çünkü geçen yıl bu vakitlerde ben kafayı yemek üzereydim artık sizi çok iyi anliyorum.
Benim oğlum geçen yıl bu vakitlerde 2.5 yaşındaydi ve Çocuk tek kelimesi bile yoktu.yaptigimiz yanlış ise cocuk bebeklik döneminden o zamana kadar telefon karşısında yemek veriyorduk çünkü yemiyordu öyle alışmışti, sürekli evde ve çizgi film izliyordu. Ben çalışıyordum eşimde çalışıyordu çocuğumuza vakit ayıramıyorum bakanlarda verir eline oyuncağı yemeğini yesin tamm onlar için bitti. Çocuğum araba tekerleği de çeviriyordu, adına pek bakmaz nadir bakardı, göz teması falan çok iyi, kalabalığı sevmez vb bu durum benim hiç dikkatimi çekmiyordu.taki cocuk 2 yaşına geldi hale tek kelimesi bile yoktu herkes soruyor neden konuşmuyor falan. Ben çok kafaya taktım doktora götürdüm aile doktoruna bana otizim olabilir dedi kesin olmamakla beraber. Ben otizimn ne olduğunu o gün araştırıp öğrendim, artık uyku uyuyamadım psikolojim bozulacak dereceye geldi. Cocuk psikiyatsine randevu aldım ve götürdüm, doktor bir kaç test yaptı ve otizm değil uyaran eksikliği var dedi. Kreşe ver dedi verdim cocuk çok kötü hastalandı 3 gün gitti sadece dahada vermedim. Ben izne ayrıldım ücretsiz izni aldım, oğlum ile kendim ilgilendim tv, telefon artık verilmedi, sürekli onunla hayali oyunlar oynadım bol bol dışarı çıktık ve herseyi ona anlatıyordum. Inanirmisiniz oğlum 2 ay içinde ilk kelimelerini söyledi, çevresiyle daha çok ilgilendi çevremdeki herkes çok ilgilendi şuan oğlum 3.5 yaşında o kadar çok konuşuyor ki sus artık diyorum içimden, herseyi soruyor merak ediyor. Yani demem o ki sakın korkmayın sadece tv ve telefondan uzak tutun, bol bol vakit ayırın. Çok uzun oldu. inşallah nefes olur sizede.