0 oy
2,275 göst.
Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (67 puan) tarafından
arkadaşlar, 47 günlük bir bebeğim var ve uyanık olduğu saatlerin %99'unda ağlıyor, bazen ağlamaları nefesi kesilecek kadar yoğun oluyor ve artık bana fenalık geldi... kimi bulursam bebeğimi onun kucağına verip, kaçıyorum resmen. eşim de bunu görüp bebeğimizi sevmediğimi iddia ediyor.

bebeğimi elbette seviyorum... onunla sohbet etmek, oyunlar oynamak çok isterdim... ama bebeğim uyanıksa sadece ağlıyor ve kucağıma almamı, yürümemi istiyor... sırtım ağrıyarak onun çığlıklarını çekiyorum ve cidden bunaldım. evet resmen kaçıyorum artık.

bu durumu yaşayanınız var mı?

50 Cevaplar

0 oy
Profil image (4,556 puan) tarafından
Yorumların hepsine bakmadım birkaç tanesini okumak yetti. Anladığım kadarıyla şuan herkes yargılama yapmış ama durum çok ciddi aslında. Sizin çok acele şekilde profesyonel yardım almanız lazım bunu sakın yargilamak olarak düşünmeyin bunu bir dost tavsiyesi olarak düşünün hatta mesleğim gereği uzman önerisi olarak düşünürseniz daha iyi olur. 8 saat kayınvalideye bırakıp bundan hiç rahatsız olmamak hatta bunu hep yapmak istemek aslında çok açık şekilde sizin hohusa depresyonunda olduğunuzun göstergesi. Bu kayinvalide olduğu için değil, kime bırakırsanız bırakın bu anneniz ya da eşiniz bile olsa aynı yorumu yine yaparım. Bunalıma girmiş ağır bir depresyon geçiriyor olabilirsiniz bu birçok annenin başına gelebilir inkar edecek bir durum yok bir uzmanla konuşup tedavi almak iyi gelecektir bir de sakın yanlış anlamayın ama bu süreçte kesinlikle bebekle yanlız kalmayin lütfen yanınızda mutlaka birileri olsun. 
(67 puan) tarafından
Sağ olun, sizinki de dahil olmak üzere kimsenin yorumunu yanlış anlamadım. Yani  yargılamak maksatlı yazan varsa da bir lafım yok. Çünkü ben de bebeğimin diğer tüm bebekler gibi sevgi ve ilgiyle büyümesini istiyorum. Kendimdeki yanlışlığı nasıl çözeceğimi düşünüyorum.

İlk anneliğim. Daha önce farklı zamanlarda, öksüz yavru kedilere bakmıştım. 1-2 günlük bebek kediler. 2-3 saatte bir biberonla besliyordum, masajla çişlerini, kakalarını yaptırıyordum... Ama her doyurmanın ardından 2-3 saat uyuyorlardı ve ben de uyuyordum.
Oysa şimdi kendi bebeğim 5-10 dk  uyuyup uyuyup uyanıyor, bağırıyor, ağlıyor... Uykusuzluk ve yorgunluktan tükendim.
Kendi bebeğimi yavru kedilerle kıyaslamak değil niyetim, biri h******biri insan sonuçta. Sadece çok yoruluyorum, pilim bitiyor tabir-i caizse...
(167 puan) tarafından
Yavru kedi bakımı da zordur iyi bilirim. Emin olun sizin bebeğinizde o yavru kediler kadar savunmasız ve her şeye muhtaç. 3 yaşında kızım var inanır mısınız hala uyumuyor doğru düzgün. Şimdi belki bana da linç gelir ama anason ve rezene çayı için bol bol, emziriyorsanız hem gazını rahatlatır hem uyutur :)
-Reklam-
0 oy
(97 puan) tarafından
Sizin sorununuz anneliğe hazır olmamak problem uyumaması değil lohusa depresyonu böyle birşey hemen bir psikolojik yardım alın yoksa ilerde bu günler için çok pişman olacaksınız üstelik bebeğin kayınvalideye değil şu an sadece size ihtiyacı var 
0 oy
(64 puan) tarafından
bu durumu hepimiz yaşadık adı üstünde yenidoğan
0 oy
(18 puan) tarafından
Benim de bebeğim doğduğu günden beri öyle şuan 4 aylık hala öyleyiz kucağında gezerek susmasını sebebe anne karnında gibi hessettigi için bana doktorumuz söylemişti ben hala yapıyorum bütün heryerimde agrıyo ağrıdan uyuyamıyorum ama bebeğimi de kimseye vermiyorum vermekte isdemiyo tüm o bizden sevgiyi ilgiyi alıp susuyo sen bırakıp kaçıyorsun allh sana emanet olarak verdi çok şanslısın ki sana da evlat sevgisini tattırmak  için vermiş bunu isteyen çok insan var 
0 oy
(664 puan) tarafından
yani kusura bakmayın ama bu düşüncedeyseniz keşke bebek konusunu biraz daha dusunseydiniz benim bebeğim şuan 15 aylık ve nerdeyse 15 aydır geceleri uyumuyorum bazen hiç uyumadigim oluyor asla ama asla ne kimse baksın istedim nede of çektim nede eşime verdim bak diye ağlarken anneye ihtiyacı var o bebeğin başkasına degl helede minicik bebeği başkasına verip kaçırıyorum diyrosun pes doğrusu o aylarda canı acıyacak tutamayack diye eşim alırken bile ödüm kopuyordu Allah yardımcnz olsn ama biraz kendinize gelin arkadsin dediği gbi silkenin bu şekilde anneliğe devam edemezsnz Allah o bebeği korusun başka diyecek bişey bulamıyorum 
0 oy
(65 puan) tarafından
Canım öncelikle sen şuan lohusalık depresyonu geçiyorsun bebek büyütmek maalesef öyle dışarıdan göründüğü kadar kolay değilmiş senin çocuğunun gaz problemi var benim oğlumda öyle ve erkek doğum olduğu için nefessiz kalacak kadar ağlar baygınlık geçiyor . Bende eşimin annesiyle yaşıyorum benim kucağımda değil onun kucağında susunca çok ağlıyorum beni kabul etmiyor diye kimse annesinin karnından bebek bakmayı bilerek doğmuyor ama öğreniyorsun mesela benim bebeğim memede uyur uyursa gazı var diye rezene içiyorum kimyon içiyorum ona gaz mesajları yapıyorum ve bebeğime her yaptığım eleştirilip elimden alınıyor ver sen bilmiyorsun diye bir psikoloğa git ve bu durum geçici unutma 
0 oy
(1,083 puan) tarafından
Güzel arkadaşım hepimiz yaşadık yaşıyoruzda kolay değil ama silkelen bir şekilde yolunu bulursun önce doktora derdini anlat bak bakalım sorun mu var detaylı muayne etsin gün içinde önce gaz masajı yap sonra güzelce doyur her iki memeden emsin sonra al arabasını sokakta turla ağlarsa eve yakın olursun bugünler çabuk gececek şu an sana ne kadar zor geldiğini çok iyi anlıyorum 40 da üçüncü çocuğu doğurdum düşünsene 15 ve 13 yaşında kızım var tam özgürlüğü elime almışım hopp minik mucize Hayatımı doldurdu şükür günler su gibi sabret çözüm bul emi güzel anne
0 oy
(155 puan) tarafından
Bebeğiniz büyük ihtimalle kolik. Benim bebeğimde öyleydi aynı durumdaydim. Bence bir psikologtan yardım alın bu kötü bişey değil 
0 oy
(1,279 puan) tarafından
Daha 47 günlük ilerleyen dönemde nabmayı düşünüyorsunuz? Benim oğlum ilk 3 hafta ağlayan brbek değildi 3. Haftasında gaz sorunu yüzünden 1 gram uyuduğumu bilmem ki annem 2 ay boyunca sağ olsun yanımda kaldı dışarı çıkmak zorunda olduğum zamanlar asla bebeğimi kimseye emanet etmedim annem bile olsa bakamaz mı tabiki bakar ama bana muhtaç senin bebeğinde sana muhtaç evladımı babası severken bile kıskanırdım hala da öyle 6 aylık oldu hava buz gibi de olsa yanıma almadan biryere gitmem geçen artık banyo yapamadığım için banyoya beraber girdik gönlüm el vermedi uyanıkken babasına bırakmaya 8 saatten bahsediyorsun kimseyi anneliğinle yargılamam ama hiçmi özlem duygusu hissetmedin ben oğlum uyurken kokusunu özlüyorum diye yanıma uzatıp yatıyorum eşim ben uyuyunca beşiğine atıyor şuan o ağlasa da onun hareketlerinden anlama zamanın bebeğinin neyi istemeyip neyi istediğini öğrenme zamanın çok yeni annesin ama evladından kaçma 6 aydır eşimin bakmadığı zamanlarda uyku nedir bilmem yemek soğumuş mu tuzu mu az gelmiş kahve mi dökülmüş 15 dakikalık uykusuna neyi sığdırabilirsem sığdıramadıklarım kalsın varsın evim pis olsun ama evladım bende huzur bulsun eşimle karı kocalık durumumuz bile kalmadı sürekli yorgun hissediyorum ev arkadaşı gibi olduk hatta eminimki benden beter olanlarda vardır ben 1 saat deliksiz uyuyabiliyorsam belki 10 dakika bile oturamayan anneler vardır mutlaka 

Kucağına al gezdir bol bol duşa sok masaj yapki rahatlasın diyorum ya bebeğini çözme zamanın onu anlaman gerekki ikinizde mutlu olabilirsiniz 

Allah yukarda belimin koptuğunu hissediyorum bazen ağlaya ağlaya onu kucağımda gezdiriyorum uyuması için annelik dediğimiz kavram dışarda görülen hayat değil yorgun olmayan anne yoktur uykusuz olmayan anne yoktur sonuçta biz bir anneyiz boşuna dememişler cennet annelerin ayakları altındadır diye kendine çeki düzen ver tatlım evladına bağlan kaynanan annen nasıl onca saat bakıp sakinleştirebiliyorsa sen de yapabilirsin annesisin sonuçta 
0 oy
(485 puan) tarafından
Valla huysuz iştahsız uykusuz bebek anne için özellikle çok zor zamanla geçiyor ama o süreçlerde destek çok önemli eşler maalesef anlayış noktasında biraz kit oluyor benim çoğu sinirim eşime karşı olurdu o dönemlerde 

İlgili sorular

0 oy
6 cevap 649 göst.
2 Mayıs 2021 12-24 ay arası bebekler kategorisinde Pnr (173 puan) tarafından soruldu
0 oy
5 cevap 703 göst.
0 oy
0 cevap 116 göst.
...