Allah'a çok şükür hayatım yolunda. Ve evet hiç kızmıyorum. O patlama noktası geldiğinde çocuğumu güvenli bir yerde bırakıp gidip başka odada tertemiz sinir krizini geçirip gelip çocuğumla düzgün düzgün konuşmaya devam ediyorum. Kimse asla patlamayın demiyor zaten. Dediğiniz gibi insanız. Ama bunu nolur çocuklarımıza yapmayalım. Lütfen çocuklarımıza bağırma olayını bu kadar normalleştirmeyelim. Arkadaşımıza, bakkala, kasaba nasıl bağıramıyorsak çocuklarımıza da bağıramayız. Onlar da bir birey. Biraz okursak inanın herşeyin kolayı var.