Üzmeyin kendinizi, emin olun herkes öyle anayım ben ana diye çıkmıyor ortalığa :) bu sizin iyi bir anne olmadığınızı göstermez. Iki çocuğum var daha bir gün anayım ben ana diye hissetmedim kendimi, hissetmeyecegim de büyük ihtimalle.... hisleriniz çok normal, çocuktan sonra hiç bir kişisel alanınız kalmıyor, üstüne yanıbaşınızda sürekli ağlayan biri kolay değil...
Açıkçası benim de çocuk sesinden irrite olduğum zamanlar oluyor, normalde anne olmadan önce başka çocuk sesine aldırmazdım çocuktur ağlar sonuçta ama yanıbaşınızda sürekli bir ağlama mızmızlanma, canınızdan can koparcasina sevsenizde bazen kaçmak isteyebiliyorsunuz :) ama o ağlıyor diye bebeğe karşı isyan etmek yada bağırmak da çözüm değil, mutlaka bir sıkıntısı var ki ağlıyor, öyle acizler ki kendilerini başka ifade edebilme şansları yok, kızsak bağırsak çözüm değil bir şey anlamadigi için ters tepecek daha çok ağlayacak muhtemelen. O yüzden daha çok şevkatimize daha çok sabrimiza ihtiyaçları var, bizden bekledikleri aslında sadece yanlarında olmamız tek ihtiyaçları biziz.