Bebeği gün içinde cok iyi bakıyorum bazen uzunsure uyumayinca saatlerce çok bunaliyorum zoraki bakiyorum oflayip pufluyom emzirirken yüreğime daralma geliyo sevgi gidiyor ne emzirmek ne altını degismk istiyorum zorla böyle oluncada üzülüyorum psikolojik düşüncelerimde beni mahvediyor güne başlamak hiç bişe ypmk istemiyorum yatağımda uyusam ölsem diyorum..kendime kızıyorum daha kendini cekemiyon bide bebek yaptın diyorum niye yapamıyorum diye sinirleniyorum insanlara soğuk mutsuz davranıyorum sizdede böyle olan vrmi hayattan nefret ettim yarın psikiyatri ye gidicem