Aramıza hoşgeldin bacım...cocuk için sizin yapabileceğiniz hiçbir şey yok bana göre.... iş babada bitiyor, bebeğiyle olan diyaloğu önemli olan..illa biseyler yapmak zorunda olduğunuzu düşünüyorsanız babasıyla konuşup ona anlatın,onu ikna edin.
Bizim babamız çocukla vakit geçir dediğimde otoamtik olarak çocuğa bakmak zorundayım, çocuk bana kaldı psikolojisine giriyor, hâlbuki çocuğunla oyun oynuyorsun.cocuk babaya nasıl yük gibi görünür hayret....
Ben babasına kaç kere konuştum fayda etmedi, birkaç kere de duygu sömürüsü yaptım.cocuk evin içinde seni arıyor,baba baba diyor,senin sevgine muhtaç,ilgi bekliyor,benim okuduğum kitapları ezberledi çocuk,birazda senden dinlemek istiyor ondan sana kitap getiriyor.ilginden mahrum etme,bu zamanlarda kişiliği şekilleniyor ne verirsen alıyor. Sonra ilgilensende geç kalabilirsin, şimdi tam zamanı falan dedim.çocuk merak edip bir şeyi gösterirken ısrarla parmağıyla ıhhhhh ıhhhhh dediğinde adam hâlâ, çocuğun huysuzluktan yaptığını sanıyor.yani okadar konu dışında ve sinirleniyorum ben diyor....biraz düzelme var ama bunda benim anlattığım şeyler değil çocuğun payı var.baba işe gidince beni de götür diye kucağına atlayıp ağlıyor, dışarı her gittiğinde yapışıyor.babasinin hoşuna gitmeye başladı oğlunun kendine yapışmasına... sanırım bu saatten sonra ilişkileri düzelmeye gidecek diye umuyorum