Öncelikle Allah yardımcın olsun çok zor bir durum, çok iyi anlıyorum, hiç kolay değil biliyorum, ben kızımı ve 10 haftalık bebeğimi kaybettim, kızımda psikolojik olarak çöktüm resmen, yıllar sonra oğlum oldu çok şükür, 7 aylık, bir şey olacak mı korkusuna mı bilmem 3 ay zorla sütüm oldu sonra bitti, oğlum ise kolik 6.5 ayda rahatladık bi tık oda, kafayı yemek üzereydim, kendimi apartmandan aşağıya atasım geliyordu, anneliği hak etmiyormuşum belki de neden bu kadar istedim diye çok sorguladım kendimi vs vs, yavaş yavaş kendime geliyorum, zorlamıyorum artık çünkü ben yıprandıkça daha kötü oluyor her şey, tek tavsiyem zorlamayın, öncelikle siz toparlanmaya çalışın illaki bir gün düzelecek Allahın izni ile