Çocuğa kızmanın ardından gelen vicdan azabıyla nasıl baş ediyorsunuz?

Question

Merhabalar. 2 çocuğum var biri 3 yaşında biri 7 aylık. Gerçekten iki küçük çocuklu olmanın sorumluluğu zor ve sabır istiyor. Bazı anlar oluyor ki o sabır bende tükeniyor malesef ve hiç istemesem de çocuklarıma kızarken buluyorum kendimi. Bugün iki kez sinir krizi boyutuna geldi durumum ve bağıra bağıra ağladım yanlarında. Büyük kızım bu durumdan çok daha fazla etkileniyor. Hemen kendimi toparlamaya çalışıyorum, baya baya arkadaş gibi anlatıyorum halimi ama sonuçta çocuk, korkuyor, üzülüyor, o da hırçınlaşıyor. Sonrası malum deli gibi vicdan azabı. Nasıl toparlanıyorsunuz siz? Çocuklara tavrınız nasıl oluyor böyle anlarda? Nasıl affettiriyorsunuz kendinizi?

Şimdiden çok teşekkür ederim okuyan herkese

Answer 1

Öpüyorum kokluyorum yapacak pek bişey yok sadece sabır

Comments

Hem de ne öpüyorum ama sanki içi buruk kalıyor gibi hissediyorum

Answer 2

Sonrasında öpüyor sarılıyorum.. İnsanız sonuçta, en sabırlımız Allah'u teala. 

Comments

Allah sabrımızı arttırsın inşallah

---

İnşAllah.. Hepimizde oluyor malesef..

Answer 3

Bende aynı durumu yaşadım bugün. Kızmak kırmak istemyorum hiç ama sabrım kalmıyor kızmadıkça anlamıyorlar 5bucuk yasnda oğlum 1bucuk yasnda kızım ve 1aylıkda oğlum var.. Çok zor oluyor tek basına yetişemyor insan ve bugün gerçekten çıldırdım.. 1aylık olan hiç uyumadı sürekli aglıo diğerleri bagırıyo cagırıyor evi dagıtıyolar düşüyolar aglıyolar derken kafayı ycektim. Şmdi sarılıp öpüyorum sürekli ama yne aynılar gecenin bir yarısı uyumak yerine aynı şimarıklıga devam

Comments

Zaten en çok yoran uyku sorunları bence. İnsan uyuyamadıkça iyice geriliyor sinirleri. Allah yardımcımız olsun

---

Agrım sızım geçti şükür rahat rahat uyuyum dyorum ama yok çocuklar uyumaz oldu şmdide.. Biri uyusa biri uyanık onu uyutuyorum dgeri uyanıo aglıo 3e kadar bir ona bir ona kosup duruyorum

Answer 4

Tabi ki yeri gelince kızıyorum. Hiç de vicdan azabı çekmem. Kızdığım şeyler ona zarar verecek şeyleri engellemek için çünkü. Elimden geldiği kadar ortamı zarar görmeyeceği şekilde düzenliyorum ama o mutlaka bir yol buluyor kendine.

Ama asla çocuklarınız yanında çaresizlik yüzünden ağlamayın. Veya küsmeyin. Kızmak değilde bu daha zararlı bir durum. 

Tabi ki yeri gelince kızacaksınız. Onun iyiliği için olacak. 

Ama önce bir ne istediğini neden yaptığını anlamak gerek bazen aslında dertleri çok basit oluyor ama telaş yapıp anlamıyoruz. Ben en çok o zaman vicdan yaparım.. Çocuğun derdi buymuş anlamadım diye. 

Benim çocuklarına hiç kızmayan bir tanıdığım var. Ama hiç. Yani misafirlikte bile bırak kızmayı dur bile demez.. Çocuklar ortalığı ayağa kaldırır ama gık demez çocuklara. Ev sahibi der durun yapmayın o sadece durur.. Eğleniyorlar falan der. Kimse evinde istemiyor kadını. Şahsen bende istemiyorum. Öyle olacağıma kızan anne olmayı tercih ederim tabi uçlarda olmak da istemem.. Yani durduk yere bağıran.. Çocuğun tüm özgürlüğünü kısıtlayan olmak istemem 

Comments

Çok güzel anlatmışsınız, teşekkür ederim. Tabi ki yok yere kızmıyorum ben de ama bazen çok sabırsız davranıyorum ve keşke biraz zaman verseydim de bu hale gelmeseydik diyorum

Answer 5

28 aylık olacak oğlum. Çok hareketli 1 saniye durmuyor tatildeyiz ama ne tatil.. Dün bir öfke nöbeti geçirdi markete gidecekmiş neden gitmemişiz. Duşa soktum sakinleşmesi için. Yemek desen hiçbişey yemiyor. Sürekli peşindeyim. Ama bağırmıyorum nekadar sabredebilecem bilmiyorum. Bazen alıp savurasım geliyor. Allahtan sakin davranıyorum. Çok zor durumdayım

Comments

İçinde ne fırtınalar kopuyor insanın da dışarı en fazla kızıp bağırmak olarak çıkıyor. Böyle hissetmek bile üzüyor beni çoğu zaman