Post kapandığı için ben de buraya yazıyorum arkadaşım kusurabakma olur mu ? :) Kesinlikle bu arkadaşa katılıyorum. Senin yorgunluğunu ,hazır olup olmamanı anlamayan bir insan sırf o istiyor diye sakın çocuk yapma. Bak çok zorlanırsın. Ben 35 yaşındayım eşim 42. Bizim ilk çocuğumuz bu sene oldu. Normal doğum yapmıştım ,doğurana kadar eşim mahvoldu. İnsanlara derki bu konular açılınca, eşimin doğumunda yanındaydım erkek olduğuma utandım. Kadınlara ne kadar zormuş. Biz babalar onların yanında ne kadar yardım etsekte eksik kalıyoruz demişti. Ki doğurdugum odaya girememisti. Çıkınca ben,dizlerinin bağı çözülüp yere çöküp ağlamıstı. Gözleri kıp kırmızı olmuştu. Ve derki o an 2. çocuktan vazgeçtim der :D Benim istememle olmaz. Sen istersen sen hazırsan olur,istemezsen de hiç problem değil der. Ve o kadar çok destekciki bana anlatamam. Gerçekten çocuğuna seve bayıla bakıyor. Ki işi çok ağır yorucu bir iş. İşten koşarak geliyor. Çocuğa resmen birlikte bakıyoruz biz. (Ki zaten normalde bu şekilde olmalı) Hani buna rağmen çocuk bakmak kolay değil bazen gerçekten zorlandığım oluyor. Eşin çok yardımcı olup seni anlayan bir tip değilse (ki anladığım kadarıyla öyle) yapmamalısın hemen. Kendini bir toparla. Eşim hep şey der bir evde anne mutluysa çocuk mutlu, eş mutlu, ev mutlu der. Gerçekten de öyle.
