0 oy
341 göst.
Doğum Sonrası Anne kategorisinde (97 puan) tarafından
Ya arkadaşlar bu bir tek bendeki var bıktım artık bu durumdan çok fazla abarttigimi düşünüyorum ama istemeden çok fazla hirpaliyorum kendimi iki çocuğum bir biri kiz biri erkek ilk çocuğumda sürekli ya bana bisey olursa kızım ne yapar bensiz ona bisey olursa ben nasil dayanırım buna diye dusunuyordum sürekli ama bu arada bir olurdu normal hee anne böyle düşünür bence ama ikinci çocuğumdan sonra hele hele kızımdan ayrı kaldığım o ilk geceden sonra hiç atamaz oldum o duyguyu kızım sesi titreyerek anne beni sana getirmiyorlar demişti aglamamaya çalışıp o kadar içim sizladiki hep o lafı geliyor aklıma ve şimdi iki tane sürekli ya deprem olursa ikisine birden yetisebilir miyim nasil korurum onları nasil kurtarırım ya hasta olursam kim bakar yavrularıma benden başkasına guvenemezler ki onlar diye düşünmekten kafayı yicem artık kızımın odasi 1 buçuk senedir ayriydi neredeyse doğumdan sonra kızım 1 ay kadar içine kapaniklasti o kadar hareketli ve hazır cevap bi kiz olmasına rağmen bu durum çok üzdü beni bi kac gün yanımda yatırayim dedim kardeşiyle beraber merak etmesin ama şimdi hiç ayiramiyorum resmen yanımda kalsın diye bin bir türlü bahane uydurup kendi kendimi kandırıyorum hele bebeğim olurda yanında olamayacak bir durumum olursa nasil emziricem nasil yeticem ona Hep beni arıyor benim kokumu arıyor nasil durur nasil dayanır bana bu kadar güvenirken diyorum sürekli lütfen yardımcı olun bana anormallesmismiyim yoksa normal mi bu durum 

6 Cevaplar

0 oy
(143 puan) tarafından
O kadar bana benziyor ki hislerin .Bir kızım var deprem olursa ne yaparimfan tut da bana ya da ona bir şey olursa korkusuna kadar tıpatıp aynı. Allahim evladımı sağlıkla büyütmek nasip et bana bir şey olursa kim nasıl bakar çok zor bir bebek ben annesiyken bazen sinir küpü olurken başkası tahammül edemez de vurur bağırır diye düşünüp dua etmediğim tek gün bile yok .Bu korkular yüzünden 2.cocuk bile düşünmüyorum bilmiyorum nasıl geçecek bu düşünceler ya da geçecek mi ama hiç iyi değil tek bildiğim bu .Allah yardımcımız olsun 
(97 puan) tarafından
Ya gercekden bir nebzede olsa içimi döktüm burda ve sizlerde de bu varmış demekki çoğu anne yaşıyormuş bu duyguyu Allah sizlerinde annelerimizin De ayağına taş degdirmesin mekanlarını yerlerini nurlandirsin cennetten bir köşe etsin inşallah
-Reklam-
0 oy
(83 puan) tarafından

Bende aynı durumdayım çok korkuyorum her gece yatmadan ya deprem olursa nasıl çocuğumu alıp cikicam ya onu koruyamazsam nasıl onu çantasını alicam ya bana bişey olursa o bensiz yapamaz benden başkasında susmuyor her gece ettiğim tek dua Allah'ım beni ondan onu benden ayırma yawrumu hayırlı bir evlat olarak yetiştirmeyi nasip eyle gerçekten psikolojim baya kötü durumda bir gün çok kötü hastalandım bırakmak zorunda kaldım 1 buçuk saat aklım aklımı yedi agladiysa susturamadiysalar eve bı geldim beni görünce içini çeke çeke ağladı daha 5 aylık ya rabbim bizi onlardan ayırmasın inşallah mesela ben böyle düşündükçe aklıma gelen diğer şey bu yoğun bakımda yatan bebekler öyle ağlıyor ağlıyor susuyor annesi yanında yok o kadar zoruma gidiyor ki yine de her halimize çok şükür:'(

(97 puan) tarafından
Ya sormayın insallah Öyle şeyler olmaz Rabbım dar zamanda bırakmasın kullarını insallah bu küçük sebilerin yuzu suyu hürmetine memleketimin her bir köşesine ferahlık katsın
0 oy
(250 puan) tarafından
Yaa resmen beni anlattin zaten herseyi kafaya takan biriyom 2 oglum varkende oyleydim ama ucuncu oglumdan sonra dahada artti 2 taramada yas riski cikti dogurana kadar öldüm öldüm dirildim dogurudm kuveze girdi kuvezden cikti ameliyat oldu  ameliyat bitti depremr cikti  bronsit oldu bronsot bitti kalpte delik cikti oyle oldumki artik dokunslar basim agriyo deseler hungur hungur agliyorum bir yerinde sivilce ciksa bu niye cikti ya birsey olursa arastirmaya korkuyorum doktora goturmeye dahada korkuyorum grip bile olsalar turlu bahaneler uydurup arabada bekliyorum babalariyla yolluyorum kotu birsey duyucam korkusuyla buyuk oglumu tek birakamiyorum evde ya deprem olursa diye canta gibi yanimda tasiyorum okul evin dibinde hemen hocasina yaziyorum geldimi diye deprem olsa kime yetisicem hangisine kosucam diye deli oluyorum bilmiyorum kafayi yemem an meselesi allah yardimcimiz olsun insallah
(97 puan) tarafından
Ya ben normalde hiç bir şeyi takmam kim ne demiş ne yapmış ne olmuş ne bitmiş elimi sallar geçerim ama mevzu bahis cocuklar olunca geceleri sabahlar gündüzleri aksam olmuyor maalesef
0 oy
(9,154 puan) tarafından
Kesinlikle destek almanızı öneririm. Çünkü çocuğun yeni kardeşe alışma sürecini tamamen annelik içgüdüsü ile sabote etmişsiniz. Evet ilgi alaka biraz daha fazla olmalı kardeş gelince ama bu tekrar beraber uyumak gibi bir alışkanlığa sebep oldu ise siz hem kendiniz hem kızınız için destek almanız gerekir. 

İlk saydığınız korkular hepimiz yaşadık. Ben kundakta askere gideceği günü düşünüp ağladım mesela, 12 yaşında oğlum okulda oluyor o yaşlarda çocuklar arasında başladı sevgili olma muhabbeti, duyuyorum bu yüzden kavgalar oluyor. 

Her seferinde oğlum nolur yaşını bekle henüz küçüksünüz. Bak belalı birisi olur, abisi, ailesi başına birşey gelir. İnsanları anlayıp karşındaki kişiyi vereyi öğrenecek yaşa gelene kadar nolur böyle işlerin içine girme. 

Okulda popüler olmak için böyle davranan kişilere özenme diye anlatır dururum ama içim içimi yer sürekli. 

Anne olduktan sonra hep tetikteyiz. Ama bunun çocuğa zarar vermemesi gerek. 

Bana da kalsa gideyim sınıfın önünde bir sandalye de oturup bekleyim. Hicbirsey olmasın. Ama bunları kontrol edebilmek gerek. Çünkü okul demek artık birinci ayrılış demek. Siz hem kendinizi hem çocuğunuzu bu ayrılış için hazırlamalısınız. Daha çok erken diye düşünmeyin o temeller daha şimdiden atılıyor. Hem çocuk hem sizin için 
(97 puan) tarafından
Allah sizinde yardımcınız olsun Rabbım evlatlarımızı bize bağışlasın daha çok küçükler benim kardeşimde 13 yasinda sürekli karşıma alır konuşurum artık delikanlı oldun genç çağına yaklaştın diye ona saygı duyduğumu gösteririm aileme de oyle hissettirmelerini söylerim ki kendini eksik hissetmesin yada ozguveni kırılmasın diye ya kızımi tekrar odasında uyamasi için konuştuğumda gidiyor ve odasında uyumayı da çok seviyor hiç zorlanmadık bu konu 4 yasinda suan da 2 buçuk yaşında ayırdık odasını ama gelin görün ki ben çok kötü hissediyorum kendimi o odasında  yanliz uyuduğunda
0 oy
(2,233 puan) tarafından
Her anne kaygilanir ama sizinki biraz fazla. Muhtemelen kaygi bozuklugu durumu yasiyosunuz yani anksiyete, bir doktora gorunmekte fayda var.
(97 puan) tarafından
Gitmeyi düşünüyorum ilerler falan diye korkuyorum hiç bir kaygı ufak gorulmemeli daha sonra dan farklı konularada donusebilir
0 oy
(196 puan) tarafından
Korkularınız çok normal ama kötüyü cagirmayin iyi düşünün olacak olur Zaten siz bişey yapamazsınız sadece Allah'a emanet edin ilk hamileliğimde çocuğumu kaybettim elimden gelen herşeyi yaptım ama engel olamadım ikinci hamileligim çok çok sıkıntılı geçti hep korktum bebeğim 18 gün kuvezde yattı ne zaman tamamen allaha sığındım korkularım geçti her şey güzel oldu Rabbime güven sadece hersey düzelir 
(97 puan) tarafından
Ondan (c.c) başka güvenecek kimsemiz yok zaten ondan geldik tekrar ona dondurulecegiz ama annelik işte

İlgili sorular

0 oy
6 cevap 737 göst.
0 oy
6 cevap 604 göst.
6 Mayıs 2020 12-24 ay arası bebekler kategorisinde ÇINARI ,IMM (1,259 puan) tarafından soruldu
0 oy
1 cevap 134 göst.
16 Ağustos 2023 Doğum Sonrası Anne kategorisinde Seda2 (44 puan) tarafından soruldu
0 oy
3 cevap 223 göst.
4 Haziran 2022 12-24 ay arası bebekler kategorisinde İsimsiz00 (628 puan) tarafından soruldu
...