Kızlar öncelikle hepimiz zorlu günler geçiriyoruz ama en güzel günlerimizi geçiriyoruz bundan eminim. Buraya bunları yazmak istedim çünkü çok doluyum çevremde birisine birşey anlatmaya kalksam hemen kendisi ile kıyaslayarak konu kapanıyor. BURADA yazdıklarım belki zorlu günler geçiren annelere destek olur.
Öncelikle eşimle ben 24 yaşındayız ve bende ileri derece de pcos eşimde varikosel ve sperm ileri hareketlilik 0 'dı. 1 yıl korunmasız ilişki ile dneemeler yaptık her ay ayrı bir heyecan her ay birsuru gebelik testleri geciken adetler kullabilan ilaçlar gidilen doktorlar 1 yıl böyle geçti. En son Tüp bebek ve aşılama ile gebe kalırsın dediler. Psikolojik olarak büyük bir hayal kırıklığı yaşadıktan sonra dedik ki ya bismillah hadi başlayalım...
Aşılama tedavisi için gün aldık 15 gün sonrasına verdiler.
Randevuyu aldıktan sonra hergun değişik rüyalar görmeye başladım en son gördüğüm rüya bı doktor bana diyor ki " SAKİN AŞILAMA YAPMA O DOKTORA GİTME BEBEGİN ÖLÜR" nasıl uyandigimi bı ben bı Allah bilir..
Bu rüyadan 5 gün sonra sidddetli boğaz ağrısı yaşadım ateşim 39.5 falan oldu. Doktora gittik eşim ısrarla diyor ki bak iğne falan yaptırmadan önce korunmadigimizi hamile kalabilirim falan dememi istiyor ben demedim tabi ihtimal vermiyorum zaten adetime 10 gün vardı.. neyse kendisi söyledi gebelik testi yapıldı. Sonuç için gittiğimizde doktor EEE SEN HAMİLESİN dedi güldü. Benim ateş sanki bı anda oldu 6648643899 derece inanmıyorum ismimi teyit ediyorum falan beta 36 çıktı. Sonra değerlerim yukselene kadar iki günde bir kan verdim resmen delik deşik oldum.
En sonunda kalp atışını duyduk ve kanama alanlarım olduğu için progestan kullanmaya başladık. Kanama alanları bitti kan akışı yavaş olma ihtimalinden dolayı 7 ay boyunca kan sulandırıcı damla kullandım. Detaylı ultrasonda suyum fazla olduğu için şeker çıktı ve sıkı bir diyete girdim artık yemek yemek için ağlıyordum o kadar katı diyetti ki tüm hamileliğim boyunca sadece 4 kilo aldım. Bebeğim zayıf doğacak diye herkes laf yapıyordu. Onun içinde ayrı ağlıyordum.
9 ay nasıl geçti tahmin bile edemezsiniz gün yapılıyor gitmek zorunda kalıyorum düğün dernek oluyor gutmek zorunda kalıyorum ama yanımda beslenme cantamla içinde sadece yeşillik vb şeylerle. Sonra çok agirlasmaya başladım. Ama içimde bı his var erken doğacak bu bebek eminim rüyalarıma giriyor hissiyatim öyle evim 130 metre kare tek başıma dip bucak temizledim herkes doğuma daha var diye düşündü. Çocuğun tüm eşyalarını tek başıma yıka ütüle yerleştir derkeb birgün ağrım var a banyoyu da temizlemem lazım. Esim dedi ki bizim doktor nöbetçi gidelim bı baksın. Sürekli uyukluyorum ama sürekli de tuvalete gidiyorum belim sızlıyor. 37. Haftada yım.
Muayane oldum nst de sancı yok ama 2 cm acilmam var bebek tersten ayağı ile geliyor acil sezeryan. İyiki herşeyimi hazırlamıştım eşim gitti aldı geldi aileler geldi derken " odada yanimda kilerndiyor ki bu şekeri olduğu için yemedi içmedi de kesin bebek küçük olacak kesin kuveze girecek " bebek doğdu sesini duydum ilk sorduğum şey kuveze girecek mi oldu. Nasıl bı psikoloji ile girdiysem. Bebek çok sağlıklı ameliyathanede gogsumu sıktılar hemen süt geldi.
Onca şeye rağmen bebeğim 37. Haftada 3350 gram 52 cm boyunda geldi dünyaya sonra satılıklar meme redleri psikolojik kiskirtmalar yaşadım. Ama bebeğimi kendim büyüttüm büyütüyorum. Şimdi görseniz topaç gibi bembeyaz o kadar güzel ki Rabbim yaşadığım üzüldüğüm herşeye karşılık olarak beni bebeğimle mukafatlandir resmen.
Demem o ki ne kadar zorluk yaşarsanız yaşayın Rabbimin bizim için beklettigi güzel şeyler daima var. Her kötü şeyin sonunda mutlaka bir güzellik oluyorm Allah'ım evlatlarımızın ayağına taş deydirmesin.
Kusura bakmayın yazmak istedim ama burdancok görüyorum kötü hamilelik geçiren stres yapan bunalıma giren anneleri.. yapmayın sadece bebeğinizin her anını aklınıza yazın
