0 oy
441 göst.
Doğum Sonrası Anne kategorisinde (137 puan) tarafından
Bebeğim 3 aylık oldu ma hala lohusalık sen durumuna atamadım kendimi hep kötü anne hissediyorum bebeğimi hasta olarak görüyorum iyi bakamadığımı düşünüyorum hep ağlıyorum insanlar yorum yaptığımda kaldıramıyorum hep ağlama yetememezlik hissi bunlar ne zaman geçiyor sanki bebeğim hiç büyütmeyecekmişim gibi düşünüyorum bebek hapşırsa bile kendimi suçluyorum bir yanından bir dakika bile ayirilamiyorum en küçük burnu tıkanmış onun için günlerdir ağlıyorum kendimi sorguluyorum neden 

11 Cevaplar

+1 oy
(180 puan) tarafından
Merhaba,

Hersey daha çok yeni. 3 ay bebeğiniz dünyaya geldiğinin bile farkında degil. Sizde değişen hormonlarınız ile savaş halindesiniz  bu duygu durumu lohusa depresyonu sebebi bunlar. Siz değerlisiniz isterse 10 cocuk büyüten bir kadın olsun bebeğinize sizden iyi bakamaz. Lütfen bu cümlemi hiç unutmayın. Başkaları hep konuşacak, her kadın büyüme ve gelişme evresinde evlat sahibi olduğunda. Eleyerek gerekiyorsa eşi dostu silerek yeni bir hayata başlıyorsun. Eşler ile gerçek yüzleşme yaşanıyor vs. 

Siz her anne gibi evladınız yetersiniz. Ben buna gönülden inanıyorum. O sadece koşulsuz sevgi istiyor ve sizden. 

Bu bir süreç 3-5 ay sonra oda sizde daha iyi olacaksınız. Bu sorunlar bitecek.  Bebekler hastalanabilir,korkmayın her şeyin çaresi çözümü var. Heryer hastane hekim dolu. Siz hasta olur endişesine kapılmayın. Stres yapmayın bebeğiniz bunu hissediyor. Siz değerlisiniz ve eksikleriniz ve artilariniz ile annesiniz. 

lütfen aynada kendinize bunu söyleyin. 

Sevgiler 
(2 puan) tarafından
Oglum 5 aylik 1 aydir yenj yeni kendime gelmeye basladim ve psikiyatristen destek aldigim halde...inanin yeni hayata adapte olmak o kadar da kolay degil. Kimse mukemmel anne olamaz zaten ama siz iyi bir annesiniz. Cocuk bu zaman zaman hastalanir bende ilk zamanlar agliyor diye hastane hastane dolastirdim caresizligime cok agladim. Aciz hissettim kendimi. Hatta coook ileri gidip yok olmayi bile dusundum. Sonra kendime surekli sunu hatirlattim. Ben oglumun sahibi degilim sadece o bana emanet. Rabbim ne derse o olacak. Ve yemin ediyorum ben rahatladikca oglumda iyiye gitti ki oglum 7 aylik dogdu 37 gun kuvozde kaldi. Hemsire bana verirken kizarir morarir hemen hastaneye getir diyerek verdi ama cok sukur o gunler geride kaldi sizde bebeginize sımsıkı sarilin bol bol opun. Gercekten sifa olanda evlatmis cok sukur Allah nasip etmis size de saglicakla buyutun evladinizi insallah
(180 puan) tarafından
Sizde iyi annesiniz her koşulda. Allaha şükür iyi ki varlar. Allah isteyen herkese nasip etsin.
-Reklam-
0 oy
(232 puan) tarafından
Valla benim bebeğim 8 aylık oldu yeni yeni artık yavaş yavaş sakinlesmeye basliyorum eşimle annemle etrafımdaki herkesle sorunlar yaşadım herkesi çok kırdım kırıldım lohusalık kolay geçen bişey değil 2 seneye kadar uzuyabiliyor ben çok alıngan oldum hatta şöyle bir çözüm buldum sinirimi öfkemi içime atmaya başladığımdan beri daha az tartışma yaşıyoruz bu da insana da zarar veren bişey ama lohusalık kolay atlatilmiyor yeni yeni bebeğimin hastalanma korkusunu bir tık aşabildim diyebilirim biri hapşırsa ödüm kopuyordu
0 oy
(232 puan) tarafından
Dua okuyun kendinize zaman ayirabildiginiz zaman ve az çok dinlendiginiz zaman biraz daha sakinlesiyorsunuz benim kimsem yok gurbetteyim eşim asker daga goreve gidiyor şuan bile yanımda değil ne olsa sıkıntısını tek yaşıyorum tek olmak çok zor inşallah benim gibi yalnız degilsinizdir 
0 oy
(270 puan) tarafından
7 ay oldu hala ayni duru.daymdaha da beterm  zerre mutlu dglm olamiyrm  biri hasta olsa korkuyrm eve hapsettm kendmi dusununxe sacma gelyr ama degisemiyorm ruh halim cok bozuk 
0 oy
(9,196 puan) tarafından
İlk çocuk sendromu bu daha çok. İnsanları sakın takma kafana. İnan yolda yürürken dilenci durdurup akıl verdi bana. Dedim yok artık ya bu kadar da değil. Sanki kimsenin çocuğu hasta olmadı kimsenin çocuğu yemek reddetmedi, kimsenin çocuğu düşmedi. Böyle bir dünya mümkün mü.?

Ben o kadar çok düşerdim ki ilk çocuğun üzerine. Sonunda çok büyük bir hastalık geçirdi. Atlattık şükürler olsun. O yüzden grip miş burnu akıyor muş. Düşmüş kalkmış. Bunlar hayatın içinde olacak şeyler. 

Ne zaman aklınız başınıza geldi derseniz tam olarak 2. Cocuk doğduğu zaman. O zaman rahat etti 1. Çocuk da. Bende. 
(188 puan) tarafından
Acaba 2.de bizde düzelirmiyizki
(9,196 puan) tarafından
Ben düzeldim. Herkes de bu yorumu yapardı ne alakası var derdim. Çok alakası varmış. İlk çocukta dert ettiğim birçok şey artıklarını dert değil. Tabi ki yeni çocuk yeni deneyimler de oluyor ama Allah dermansız dert vermesin diyorum hepsi o. Bunun okulu var daha orda neler oluyor neler. Şimdi evin içinde gözünün önünde.
(188 puan) tarafından
Rabbim yardımcımız olsun çocuklarımızı korusun iyi insanlarla karşılaştırsın
0 oy
(434 puan) tarafından
Lohusalik bitmiştir senin ki annelik sendromu maalesef.8 aylik olduk hala birileri bisey dediğinde cinlerim tepeme çıkıyor.Stresten sütüm kesildi mama kullanıyoruz hala üzülüyorum.Bebeğe Bi şey olsa anne sütü sür diyolar sonra ayyyy yoktu dimi diyolar.O yüzden bu düşünceler bitmez.Sen iyi ol ki bebeğinde iyi olsun sen sakin mutlu ol ki bebeğinde öyle olsun.Stresli olduğumuz zaman hissediyorlar ve onlarda huysuz oluyor
(188 puan) tarafından
Benimde sütüm azdı mama ve emmeyle gidiyorduk mama verme emzir gelir diye diye strese soktular her akşam eşim mamayı çok veriyorsun bebe emmiyor die kavgalar çıkarıp ağlattı sonunda sütüm tamamen kesildi herkes etken oluyor bu insanlar neden böyleler neden ya neden kötüler
(434 puan) tarafından
Eşim sağolsun çok destekti.Sütüm olsun diye beraber çok uğraştık.Süt arttırabilir ne varsa getirdi yedim içtim.Yara oldu emziremedim beraber sağım yaptık.Ne yaptıysak olmayınca bıraktık.Mama kullanıyoruz diye birgun bisey dememiştir
0 oy
(1,276 puan) tarafından
Dikişlerim  iyileşince lohusalık bitti bende 20 günde cnm
0 oy
(188 puan) tarafından
Benimde ilk bebeğim 6 aylık oldu bende yetemediğimi hatta hiçbir şeye yetemediğimi düşünüyorum sürekli kendime gelemiyorum sürekli yorgun hissediyorum sanki bebeğimle yeterince ilgilenemiyorum hep agrasifim sanki hayatta değilim bunu yaşayan başkasıymış gibi uzaktan izliyormuş gibiyim neden böyle bende anlayamadım
0 oy
(213 puan) tarafından
Bende bir aylık bir lohusayım tek istediğim yalnız kalmak ilk günler çok zordu başıma doluştu herkes hele hastanede 15 kişi vardı narkozlu halimle akrabaların kucağında olan  bebeğime bakıyordum mal gibi.. insanlar gülüyor bebeği seviyor bağırıyor sevinçten ben narkoz etkisiyle sersem gibiydim hiç anlayış göstermediler bana eve geldim yine geldiler yine abartı seviyede sevgi göstermeler çocuğumla baş başa kalamıyordum bir gün yine eşimin sevgili akrabasından bir tanesi hadsizlik yapınca haddini bildirdim çil yavrusu gibi dağıldılar o günden beri kafam rahat kimse gelmiyor :) ama bende hâlâ korku var bebeğimle arama girecekler sanki benden almaya çalışacaklar gibi o his hiç gitmiyor o yüzden bende bir dk bile ayrılmıyorum yapışık ikiz gibiyiz oğlumla :)
(188 puan) tarafından
Büyüdükçe kimseye gitmiyorlar zaten canım korkma o kadar Allahtan benim kimsem yokta doluşmadılar başıma :D
(213 puan) tarafından
Ay ne şanslısın valla imkanım olsa şehir değiştiririm ama işte çok zor bende eşimi işliyorum yurtdışında iş bulsun gitsin diye ev almak istiyoruz burdaki imkanlarla zor daha kolay geçiniriz ev alırız çok iyi olur falan diyorum başka türlü buradan gitmeye yanaşmaz eşim bende ailemin yakınına taşınırım gibi hayaller işte
(188 puan) tarafından
Allah gönlüne göre versin canım olmayacak şey değil rabbim nasip ederse olur ve inşaallah ta olur hayırlıysa
Benim annem babam vefat etti ablamlar falanda uzakta oturuyorlar abimler benim burda ama gelipte bunaltacak tipte değiller eşimin aileside köyde haftada 1 gidiyoruz şükür kafam rahat :D
(137 puan) tarafından
Ya bir kelime vardı hamile iken nasılsın deneyen bebek seviyor saçma yorum yapıyor
(137 puan) tarafından
En iyisi diyebilirim keşke bende diye bilsem derdimi çekemiyorum 11yil sonra anne oldum sevincim yaşamıyorlar
(188 puan) tarafından
Tepkini ortaya koy canım herkes duracağı yeri bilsin bu güzel günlerini zehir etme bak ben doğumdan önce 12 gün hastanede yattım kendi ablalarım dışında eşimin ailesinden gelen olmadı doğumdan sonra hepsi hastanedeydi bende tepkimi belirttim lohusalığımda tektim 5gün ablamın kızı geldi kaldı yanımda sonra hep bebeğimleydim susunca insanın tepesine biniyorlar
0 oy
(638 puan) tarafından
Bende senin gibiyim oğlum yedinci aya girdi hala aynıyım artık sesli ağlamaya basladm 
0 oy
(139 puan) tarafından
Valla canım ben 5 ay nerdeyse öyleydim yani yavaş yavaş geçecek merak etme sonrası çok güzel 
(137 puan) tarafından
Ya iyişallah kimseye anlatamıyorum derdimi beni anlayan yok

İlgili sorular

0 oy
3 cevap 248 göst.
6 Şubat 2021 6-12 ay arası bebekler kategorisinde rukiye. (278 puan) tarafından soruldu
0 oy
2 cevap 245 göst.
0 oy
11 cevap 651 göst.
0 oy
3 cevap 313 göst.
7 Şubat 2021 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Nurefsan.11 (3 puan) tarafından soruldu
...