Çalişan bir anne olarak şansınız şu ki babanne yani bir tanıdık bakıyor. Belki maddi olarak bile bir şey beklemeyecektır sizden.
Bebrğim 4 aylıkken işe döndüm. Ağustos seminerlerinde. Bakıcı bulduk. Çok zor bir psikoloji. Tüm evi kamera ile donattık. İzliyordum. Aklım hep oradaydı. İlk haftalar bebeğim çok ağladı. Süt izni sebebiyle iki saat daha az çalışmama rağmen vakit geçmiyordu bana ama bir tarafından da okulu ve arkadaşlarımı, öğrencileri özlemiştim. Çalışmak bana çok iyi geldi. Bebeğim epey alıştı. Ayrılık kaygısı yaşamıyor. Ben gelince de çok seviniyor. Giderken de hep geleceğimi söyleyip gidiyorum. Henüz 8 aylık.
Çalışıyorsak da onlara daha iyi bir gelecek yaratmak için.
Eve gelir gelmez emziriyorum. Karnı tok olsa bile rahatlaması için. Zaten o da emmek istiyor. Hava iyiyse hemen parka götürüyorum. Evde pek iş yapmıyorum. Her anımda yanımda oluyor. O uyıyunca hemen ben de onun yanına yatıp uyuyorum. Rutinimız şimdilik böyle.