25 Aylık Bebeğimle Tükenmişlik Yaşıyorum, Nasıl Başa Çıkarım?

Question

Merhaba,

Oğlum 25 aylık çok hareketli çok inatçı çok mızmız bir bebek maalesef. Doğduğu günden beri oh şimdi rahatladık biraz dediğim tek bir dönemi olmadı. Ev işi yemek su bu derken artık tükendiğimi hissediyorum. Sabrım gerçekten bitmiş durumda. Eşim işi gereği akşam 9 dan erken gelmiyor. Sabah baslayan macera tek başıma akşama kadar sürüyor ama bana sorun nasıl sürüyor. Her sabah bu gün de çok zor bitecek düşüncesi ile uyanıyorum. Yakınımda çıkıp sosyallesebilecegim yerler yok binamız çok büyük kalabalık ama kimse kimseyi tanımaz. Komşum da yok yani. Her gün baş ağrıları yaşıyorum. Oğlum yemek yemiyor çok seçiyor her şey stres unsuru benim için. İlk çocuğum ama 10 çocuk bakmış kadar yoruldum ve çöktüm. Kendim için tek bir şey yapacak vaktim ve halim yok. Susuyorum susuyorum en basit yaramazliginda kızıp bağırıyorum elimde olmadan. Çünkü kafam artık tek bı şeyi daha alamicak hale geliyor. Hiç TV acmiyoruz telefonu elime almam zaten o uyumadigi sürece hayal saatlerce telefonu almak için ağlar durmadan. Beraber oyun oynamak istesem istemez sadece izlemeni ister. Evde ses yok ne TV ne başka bir şey siz nasıl başa çıkıyorsunuz. Ben mi beceremedim?

Answer 1

Senin beceremediğini zannetmiyorum maalesef bazı bebişler inatçı ve zor oluyor gerçekten rabbim kolaylık versin ama Bi pedegoka götür bence en azından bir damla bişey verir yönlendirir seni

Comments

Amin Allah'ım tüm zor durumda olan annelerin yardımcısı olsun inşallah. Yanıtınız için teşekkür ederim.

Answer 2

Hepsini yaşadım. Şimdi ikinciyle daha fazlasını yaşıyorum. Hepsi normal. 

2 yaşını doldurmuş. Günde yarım saat -kırk dakika trt çocuk gibi veya istediğiniz eğitici bişey izleyebilir. Niloya bal tereyağ yediği için benimki de denemişti. 

Avm, market benzeri yerlere gidin beraber sizin içiniz açılsın ferahlayın biraz. Çok bunalmışsınız haklı olarak. 

Eğlenceli kitaplar var onlardan alın. Hem eğlenir hem kendini geliştirir çok mutlu olur bebiş. 

Comments

Çok teşekkürler yanıtınız için. Haklısınız o kadar bunaldım ki. Henüz kelimesi yok konuşmuyor diye eşim TV ye hiç sıcak bakmıyor açma kesinlikle çok zararliymis deyip duruyor ben bilmiyormusum gibi. Annenin halini yalnızca anne olan anlıyor

---

Çok iyi anlıyorum. 4 aylık bebeğim var abisiyle beraber aşısı dışında bi yere  gitmedim desem yeridir. Haftaya dişçiye gideceğim diye çok mutlu oluyorum(dişçiden çok korkarım normalde)
Evet 2 yaşında kelimesi yoksa kitaplar resimler zeka kartları üzerinden yola çıkabilirsiniz. Hem vaktiniz geçer hem de o bişey öğrendikçe mutlu olursunuz.
Ona her şeyi anlatın. İçinizi bile dökebilirsiniz. O konuşmasa tepki vermese de kartlara, konuşmaya devam edin.

Answer 3

Tek başına çocuk bakmak gerçekten zor. Annem kayınvalidem abim ve görümcem olmasa onlara gidip gelmesen bende sizin gibi olurdum sanırım, insanın nefes almaya ihtiyacı var. Biraz çizgifilm izletebilirsiniz içeriğide bakıp. Benim oğlum Niloya izliyor ondan baya kelimeler öğrendi. Hava soğuk ama yine de uygun giydirip dışarı çıkın enerjisini atsın biraz eğer ayak uyduruyorsa farklı etkinlikler yapmayı deneyin evde. Oğlum suyla oynamayı çok sever önüne sulu bişey koysam saatlerce oynar böyle bişey yapsanız biraz oturur bi kahve içer kendinize gelirsiniz

Comments

Ne şanslısiniz maşallah benim annem de kayınvalidem de uzak mesafede bana hiçbir faydaları olamıyor maalesef. O sebeple her gün aynı rutine uyanmak beni bitirdi sanırım. Oğlum ortak oyun hiç sevmiyor sadece kendi oynacak siz izleyeceksiniz. O arada ben de sıkılıp elime telefon alınca koşa koşa geliyor telefona vermeyince de ardı gelmeyen ağlamalar. Ama biraz TV açıp kendime bir parça nefes aldırmam gerek sanırım

---

1 yaşından sonra yaşx10 dakika şeklinde izletebilirsiniz diyorlar 20 dk bile olsa sizi rahatlatır yani. Bazen evde kalmak zorunda olduğumuz zamanlar oluyor bir hafta boyunca mesela o kadar zorlanıyorum ki gidip gelecek birilerinin olması gerçekten nimet anne için, Allah'ım size kolaylık versin. Bulunduğunuz şehirde oyun grupları varsa oraya da gidebilirsiniz

Answer 4

Allah savir versin diorm.once canim ama bak sende demissn disari cikamiorm iste goruscek kimsem yok die acaba cocuk surekli evde durmaktan o halde olabilirmi yani enerjsni atamiormus gibi geldi bana yani bi parka gotur canim cocuk atsn enerjsni kapami  oyun parklarina gotur biraz baskalariyla sosyallesmesini sagla bence sende surekli evde durmaktan ve cocuk bakmaktan torulmussn bebegnizde surekli ayni seyleri gormektwn sıklms gibi sadece sizin onal ilgilnmeznz yetmez arkadsada ihtiyaci var kisin sogklarda kapali iyun alanlarina gotrun enin olunki bi kac seferden sonra cocugnzdaki deisimj farkedersnz hem szide rqhatlarsnz

Comments

Haklısınız biraz yalnız bence de bunun ben de farkındayım. Park binamızın hemen altında şükür iniyoruz zaten tek aktivitemiz o bu çevrede maalesef. Ama benim oğlum yaşıtlarından yakınlıktan hiç hoşlanmıyor. Hatta bunun için pedagog ve ergoterapist ile görüştük duyu hassasiyeti varmış hatta bazı gıdalara da asla dokunmuyor mesela soyulmuş meyve, nemli herhangi bir gıda. Böyle çocuklar da kendisine dokunulmasindan çok hoşlanmıyormus. En son parka indigimizde 1.5 yaşlarında bir kız çocuk gelip sarıldı çocuk işte ne bilsin onu itti kendi de ağlamaya başladı o günden beri parka inelim dediğimde odaya gidiyor çıkmıyor. Hasbelkader çıktık diyelim bu sefer eve dönünce çok ağlıyor. Hani bir çocuk hiçbir şeyle tatmin olmaz benim oğlum maalesef

Answer 5

Disair AVM ler gidebilirsiniz sizede iyi gelir tabi dışarda nasıl bilmiyorum rabbim yardımcınız olsun inşallah 

Comments

Amin Allah razı olsun. Yakin mesafemde AVM yok maalesef o sebeple anca pazar günleri eşimle birlikte gidiyoruz

Answer 6

Benimde bebeğim 8 aylık olucak ben televizyon telefon izletuyorum bu benim tercihim benim bebeğim de Nazlı bir bebek ve iştahsız bende yeri geliyordu kızıyorum sonra vicdan azabı çekiyorum ama o an insanız b bizde

Comments

Sizi çok iyi anlıyorum gerçekten. Her anne çok iyi anne olmak istiyor ama hayatta o kadar çok dinamik var ki bizim sinir sistemimiz de kaldırmıyor. Maalesef bu sosyal medya da çok yetersiz hissettiriyor. Bakıyorum manikür pedikür hepsine zaman bulan çocuklara ayrı eşine ayrı yemek yapan evi hep derli toplu kadın dolu ortalık. Destek aldıkları aşikar ama öyle bir yansıtıyorlar ki maalesef insan kendine kızıyor