Bu ikinci çocuğum. İlkini hep ana kucağında oturtuyordum. Biliyosunuz ana kucağı hafif eğimli. Ne tam oturur pozisyonda ne de yatay. Ordan vücudu demekki alışmıştı bı de kendisi ordan etrafı bizi izlemeyi öğrenmiş alışmıştı yatmayı hiç sevmiyodu 4 aylık olduğunda destekli oturmaya başladı. 5 aylikta desteksiz oturuyordu artık. Herkes sasiriyordu. Hatta öyle ki kızım emeklemedi poposu üstünde istediği yere sürünerek gidiyordu:D tabi 1 yaşında yürüdü yine cabalamamizla. Bu ikincisi oğlan onu da ablası gibi sürekli ana kucağına koyuyorduk o da şimdi 4 aylık ve kanepeye yasladigimizda önüne yastık koymuyoruz ilk 2 hafta yanlara öne doğru devriliyordu ama 2 hafta geçince kendini sıkmayı tutmayı öğrendi düşe düşe. Onu biraz kendi haline birakiyoruz denetim altında. Kendini keşfediyor nasıl davranması gerektiğini vs. Korkmayın korkan anne babaların çocukları geç konuşur yürür emekler . Gerekli önlemleri alin ve çocuğu bı başına bırakın... Zaten belli bir süre sonra yorulup sıkılıp ağlıyorlar beni al burdan diye