(Uzun yazı olacak)
Arkadaşlar ben 1.5 yıllık evliyim ve 5 aylık oğlum var. Kaynanam agir hasta. Çoklu organ yetmezliği var. Bana 3 hafta önce gelmişti. İlk geldigi zamnlar iyiydi yemek yiyordu. Ama son 2 haftadır asla birşey yiyemiyordu. Her yemekten 2 kaşık alıp bırakıyordu. Hicbirsey istemiyorum diyordu. İlk geldiği günden beri beni kaldırın WC götürün oturtun istiyordu. Kocam yapıyordu ama bana çok zor oluyordu. Kilolu kadın ve kaldıramıyordum. Son zamanlarda iyice yükünü bana vermeye çalışıyordu. Gorumceme ve esime anlattım dedim böyle böyle. Anam (afedersiniz) s.kmeyi çok sever dedi. Sen yaptıkça iyice üstüne gider dedi fazla alıştırma dediler. Gerçekten de geçenlerde anne agirsin kaldıramıyorum dediğimde bu sefer o daha iyi kalkıyordu en azından sadece destek oluyordum koluma giriyordu. Koltuk altlarından tutup ben kaldıramıyordum yani. Her öğün ne istiyorsun onu yapayım diyorum istemiyorum diyordu. Evde olan meyve yemekleri sayardim hepsine yok derdi brnde odadan çıkardım hemen derdi işte onu getir yiyim diye bende hiç iki bir etmeden getirirdim. 5 aylık bebeğim olmasına rağmen 3 çeşit yemeğim muhakkak olurdu. Çorba yemek pilav salata. Hiçbir zaman yemeksiz özellikle corbasiz bırakmadım hasta kadın diye. Banyosunu ben yaptirirdim. Görümcem ilk bize getirdiğinde o yaptırmıştı ama ayakalri hala siyagti belli kirdi. Kaç kere dedim banyi yaptırım diye yok yok 2 hafta öyle yıkanmadan durdu. Sonra baktı olacak değil yıkadim. Kadınnin rengi açıldı yani. Kızı da öteki oğlu da hiç annelerine bakmaya hevesli değiller. Hiç oralı olmazlar. Eşimi görüntüly arayıp anne daha duruyor musun diye soylenirlerdi. Bende çok zorlanıyordum. Bebeğim ev iş yemek çamaşır hepsine yetişip koşmak çok zor geliyordu. WC ben götürüp ben getiriyorum. E haliyle WC yi pis kullanıyordu ben temizliyordum. Midem bulanıyordu. Neyse hepsi Allah rızası için der susardim. Bir gunumu de size anlatmak istiyorum. Sabah 8 de kalkar kahvaltı hazırlar ilk başta kaynanama veririm sonra eşimle beraber kahvaltı yapar eşim işe bense Eve girişirdim. Temizlik hastalığı var bende hergun ev süpürür tuvalat yıkarım. Çamaşır varsa ütüler yıkarım. Öğlene kadar da bı yandan çocuk bir yandan temizlik bir yandan yemek 13:00 u bulur. Sonra rahatlatın biraz. Ama kaynanamın oksijen cihazı var aşırı gürültülü bir gün onla berber ayni odada olsam hemen basım ağırir. Ses gürültü beni çok etkiliyor. Oğlumu yatak odasında uyutuyorum her zaman. Çoğu zaman yatak odasında geçiyor. Bebeğim uyutuyorum emziriyorum sonra mutfağa gidip yemek yapıyorum. Yani ben yemek yapmaya 11:00 den sonra başlıyorum. Hasta kadın olduğu için bı anda tansiyonu düser şekeri düser diye. Akşam 4-5 e kadar suruyot yemek yapmam . Çocuk uyanıyor bı daha geri uyut bazen durmuyor vs. Oglum Uyanık olduğunda kaynanam uyumuş oluyor yanına gitmiyorum rahatsız etmek için akşam olunca e bakıyorum tüm gün aynı odada geviriyotuz zaman sıkılıyorum bende eşimde gelmiş oluyor işten salonda geciriyoruz zamanı. Bu sefer kaynanam diyor göremedim diye. Bende sen uyuyordun rahatsiz etmek istemedim diyorum bazen kolları çok ağrıyor hastalıktan dolayı çocuğu verince de durmuyor zaten hareketlenmeye de başladı. O ise diyor ki çocuk sürekli kucagumfa otursun ama çocuk bu yani oturmuyor ne yapayım. Zaten biraz uzun süre tutunca çocuk kayıyor kucağından boynundann tutmaya başlıyor yani kaldırıp duzeltemiyor kadın. Dün ise kötüyüm dedi eşim ise gitmedi ambulansi aradım geldi götürdüler eşimde gitti tabi şehir Hastanesi'ne gidecejler diye valizi cihazını vs hepsini alip gittiler. Bende ne olur ne olmaz diye yatağını kaldırmadim aksine nevresimleri değiştim mi temiz yatsın kadın. Doktorlar da zaten kadından ümidi kesmiş her hafta çağıran doktor 3 ay sonra gelin demiş. Kadın 1 ay olmsdan kötüleşti hatta yemeden icemeden kesildiği için kalkamaz oldu yerinden. Taburcu etmisler onu şimdi şehir Hastanesi'ne gidiyormuş. Yani bende 3 hafta kaldı.
Evde ağır tempoda çalıştığım için bir yandan annesi çocuk ev temizlik yemek vs le uğraşmak bana ağır geliyordu. 3 haftadır düzgün banyo yaptığım yok ki eşim çok anlayışıdır o çocuğa bakar ben yikanirim. Annesi burdayken fazla ilgilenemedi. Sürekli işten gelir işlerini telefondan halleder sonra sosyal medyada gezinirdi. Bende sinir olurdum kafamı dağıtıyorum der hep. Bende dedim ki bu çocuk büyüyüp gidecek. Bu anilarini bu oyunlarını bulamayacaksin telefona bakana kadar buna bak diye kavga çıkardım. O da hemen anneme bakmak sana ağır geliyor diye başladı saydırmaya ben a desem hemen annesine yontar yani. Neyse... Sonradan barıştık ama benim kalbim dönmedi. Kırıldı bir kere. Ağır laflar etti.
Şimdi dünden beri sanki ben kotuymusum kötü gelin misim annesine düzgün bakamadım gibi bir halim var. Bunu düşünmeden edemiyorum. Sizce ben hatalı miyim ?
