+1 oy
1,481 göst.
Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (22 puan) tarafından
Doğumdan beridir hayatım bitmiş gibi hissediyorum hiç bir şey yapamıyorum bebeğim sürekli ağlıyor şu an 2,5 aylık ne bir yere gidebiliyoruz ne hava almaya cikabiliyoruz sürekli ağlama halinde hayatım bitti resmen her gün mutsuz uyanıyorum konuşasim bile gelmiyor yemek yemek istemiyorum içimde hiç bir heves kalmadı bayram geliyor içimde gram heyecan yok yorgunum mutsuzum umutsuzum ve bu her geçen gün daha da çoğalıyor gülmeyi bile unuttum.Her şeyim etkilendi bir arkadasimla oturup kahve bile içemiyorum ..

25 Cevaplar

0 oy
Profil image (58 puan) tarafından
Hepimiz aynı dönemden geciyoruz benim eşimden başka kimsem yoktu yanımda kızım şuan 6 aylık çok sorunlu bı bebek degil çok şükür ama şöyle dusun bu zamana bidaha gelemiceksin emin ol cokda ozliceksin minicik halini kendini dışarı çıkamıyorum kendime vakit ayiramiyorum diye düşünüp yorma gecici bı sure ve zaman çok hızlı her halinizin tadını çıkarın ben hala istedigim gibi hareket edemiyorum ama biliyorum bu zaman hemen gecicek onunla olan her anımı çok ozlicem dediğim gibi bebeğinde küçük ne anlar deme oyunlar oyna şarkı söyle konuş hani sen bebek ona öyle davrandikca onun gelişimi de çok güzel ilerler benim bebeğm aylıklarının yanında çok şükür çok daha ileride duruyor bende hiç kendini yıpratma boşuna bu zamanlar su gibi değerini bil biraz zor evet hep yalnızız ama bebegimiz bunun için değer üzme kendini <33
-Reklam-
0 oy
(40 puan) tarafından
Benimde öyle canım hiç durmuyor sürekli ağlıyor çok yorgun ve uykusuzum ama geçer inşallah 3aylik benim bebeğim 
0 oy
(74 puan) tarafından
Yazdıklarında kendimi gördüm bende ayni öyleyim her gün ağlıyorum benimkiler ikiz hiç susmuyorlar uyumuyorlar lavaboya bile gidemiyorum uyusalar bile zorla yarim saat uyutuyorm biri uyuyor biri uyaniyor kucagimdalar sürekli eşimle her gün tartışıyoruz çocuklar dogdugundan beri benimkilerde 3 aylık sağlıklı olsunlar büyürler ama ben bitmiş durumdayim hayatımı sorguluyorum sürekli yemek bile yiyemiyorum bir tane olsa mesela esime verirrim isimi hallederdim yemek yerdim iki tane olduğu için olmuyor sürekli kucağımdalar off yaa bu günler geçer özliceksin diyorlar ama inşallah geçer zor
0 oy
(222 puan) tarafından
Peki eşin hiç mi destek olmuyor, eşinin rolü çok önemli bu süreçte belki bu yüzden iyice bitmiş hissediyorsun , en azından akşamları bir saat baksa kafa dinlersin yada gece kalkip unutmayı denese uyusan biraz beynin vücudun kendine gelir , bebeğim bir hafta sonra üç aylık olacak, hep çıkarım dışarı illa uzağa gitmeye gerek yok, markete gideriz hava alırız, etrafı dolasiriz , anneme giderim , kız kardeşimi eve davet ederim , annemlere gidince erkek kardeşime bile veriyorum bebeği on dakika baksa bile bir şey , tabi ailem bebeği aşırı sevdiği için severek bakarlar kimi aileler bebek sevmez , ve sen kendi beynin de kendini bitirmissin , bir hamle yap ve toparlan yalnız kalmak eve kapanmak çözüm değil, al bebisi çık dışarı , saçını yap kıyafetlerini güzel giyin , sen mutsuz oldukça bebeğin daha çok huzursuz oluyor emin ol, arkadaşların gelsin , sen git , yani bir düzen yap kendine aktivite kafan dağılsın, ve en önemlisi eşinden destek al bu süreçte onunla konuş 
0 oy
(113 puan) tarafından
O zamanlar hormonların etkisiyle dibi görüyorsun. Koca gün aç kalırdım, yemek yiyemiyorum diye ağlardım. Bu çocuk sürekli ağlıyo diye delirirdim işin içinden çıkamazdım. En sonunda bebek arabasına koyup dışarı çıkardım ki en azından o uyusun ben direnirim diye. 20 günlükken işe gitmeye başladım. (Kendi iş yerim) çünkü duvarlar üstüme üstüme gelmeye başlamıştı. En azından ağlarsa bunalırsam babasına veririm, diğer arkadaşlar yardımcı olur diye. Şimdi dönüp bakıyorum da ne kadar gerizekalıymışım yahu söylesene internetten yemek gelsin de doyur karnını ne tribe giriyorsun. 2 saatte bir emzircem sarılık geçmedi diye paraladım kendimi. Ya da karın ağrısına o koca gün memeden inmedi. Hüngür hüngür ağladığımı bilirim bunun için. Ne güzel işte beben seni istiyo, onun dünyadaki tek varlığı sensin tadını çıkarsana be s*lak. Geri dönüp pişman olduğum o kadar çok şey var ki. Geçecek hepsi ve sen de keşke öyle yapmasaydım diyeceksin  ama şunu söylemek isterim ki 8 aydan sonra zevk almaya başladım. Çünkü iletişime başlayınca daha tatlı oluyorlar. Sağlıcakla büyüt

İlgili sorular

+1 oy
0 cevap 342 göst.
0 oy
1 cevap 228 göst.
0 oy
2 cevap 256 göst.
0 oy
14 cevap 742 göst.
13 Kasım 2020 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Canimkizimm (19 puan) tarafından soruldu
...