0 oy
2,891 göst.
Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (23 puan) tarafından
Öncelikle yargılanacak ifadeler gibi gelebilir anlayan empati kurabilen birilerinden iyi hissettirecek şeyler okumaya ihtiyacım var. Beş yıldır evliyim çocuk istemedim şimdiye kadar zor diye ve öyle bir istediğim hevesim yoktu.Suan 75 günlük bebeğim var ve her gün zorlanıyorum her an önceki zmnlarimla kıyasa gidiyor zihnim şuan şöyle yatardim şöyle giderdim gelirdim vs sürekli böyle yapardım diyorum dmeyim diyorum ama aklımdan çıkmıyor böyle olunca da daha da zorlanıyorum. Ne zaman alışacağım alışiliyor mu? Çok güzelmiş çok keyifli diyeceğim zorlansamda iyki diyeceğim günler gelecek mi çocuk öyle bişi mi 

54 Cevaplar

+3 oy
(205 puan) tarafından
Bunları düşünürken alışamazsin birazda anneliğin ne kadar kutsal olduğunu karnında taşıdığın mucizenin kollarında oluşuna onun sana ve sevgine ihtiyacı olduğunu düşün boylel böyle alışırsın inşallah canım 
(1,092 puan) tarafından
buraya yazayim şafak sayacak herkese umit olsun başlarda kalsin :)48 aydan sinra insana donusuyor bebekler. beraber yasamak daha cekilir hale geliyor. ilk 6 ay farz yasayan oluden farkeiz nefes al ver sadece o bile cok. bi 6 ay daha gecince yani benis 1 yas ilunca az cok rahatlarsin. cunku artik yurur emekler. kucagindan duser. ama evi dagitir anasini aglatir  zirt birt duser aglar zirlar. monolog seklinde soylenir kizarsin . cvp gelmez 2 yas olunca bebek dha da beter aansini aglatir gunde 10 kez en az ev supuruyorum.  2 makina bulasik yyikaniyir zirt birt biseler istiyor sofrabezi sersemde dok sac anasi ahlio evin eli bulasik kalkiyor kapilara tutuyor gdio kendi banyoda yikio heryer su yapis yapis sabin ek bilasigi falan filan pislik girla gidio. 3 yas olunca baya baya odasina gdip iyincaklariyla oyun kurar sana sorular sorar cvp veirr sohbet edebilirsiniz. az cik zevkli hale gelir . insan gibi oynar. 4 yas olunca yani 48 aydan aonra yarim gun anasinifina da veirrse. 5 saat okulda. sonra yorulup uyumlar bir iki saat de oyle rahat. sonra da oyun

oynar. insan gibi insan olur.  48 ay sabretmen gerek
-Reklam-
0 oy
(140 puan) tarafından
Öncelikle o senin bir parçan biraz büyüsün yine yaparsın istediklerini uyursun da bunları birlikte yapabilirsiniz ne güzel bişey evlat sahibi olmak bence öyle düşünme keyfini çıkar bidaha bu zamanlarında olmayacak 
0 oy
(669 puan) tarafından
Daha yolun başındasın elbetteki iyi ki diyeceğin günler gelecek  ilk aylar bende zorlandım alışma sürecindesin bebiş sana alışacak sen bebişe alışacaksın    sonra herşey yoluna girecek ilk önce ne diycek acaba diye düşüneceksin sonra ilk adımlarına şahit olacaksın  güzel  günler gelecek az sabret ❤️
(23 puan) tarafından
Çok teşekkür ederim gerçekten ♥️
0 oy
(4,961 puan) tarafından
çocuk gerçekten istendiği için yapılmalı. birilerinin zoruyla değil. zor gelmiş sana olabilir. zaman tanıman lazım kendine. umarım sana yardımcı birileri vardır yakın çevrende. yardımcı birileri olursa biraz kendine vakit ayırabilirsin. 

bunun için kendini suçlama, akışına bırak. gerekiyorsa psikolojik destek de alabilirsin. emin ol bir süre sonra bu düşüncelerin olmayacak
(23 puan) tarafından
Bir süre sonra böyle olmayacak denmesi çok rahatlatıyor bni geçici demek ki diyorum
(4,961 puan) tarafından
geçer tabii ki, bebekle iletişimin başlasın daha farklı şeyler hissedersin. anne olmak hiç kolay değil kendinden fedakarlık ediyorsun ve eski sorumsuz hayatını özlüyorsun bu çok normal. sadece kendini suçlu hissetme akışına bırak. fırsatını bulduğun her anı güzel değerlendir
(23 puan) tarafından
Çok teşekkür ediyorum
0 oy
(166 puan) tarafından
ben 10 yıl sonra iki aşılama ve üç tüp bebek tedavisinden sonra anne oldum çok şükür.. o kadar istediğim hasretle bekledim ama inan senin düşüncelerini yaşadım çok garip ve saçma gelcek belki ama eşimle film izlemeyi sinemaya gitmeyi vs çok severiz bidaha yapamıycam diye ağladığımı bilirim :))))) oğlum 21 aylık şuan hayatıma anlam veren daha güçlü daha mutlu olmamı sağlayan O.. çok şükür diyorum heran varlığına.. sen de geçici bir dönem olduğunu  ve her insanın yaşayabilceğini düşünerek rahatla.. 
(23 puan) tarafından
Yazdıklarınız çok anlamlı hele dediğiniz gibi isteyip de bunları hissetmeniz çok objektif oldu bnim için
0 oy
(68 puan) tarafından
Benim 2 yaşında bi oğlum var. Sabahları beni öperek uyandırıyor. Gözlerimi açmazsam tekrar öpüyor. Gözlerimi açtığımdaysa kocaman bi gülümsemeyle karşılık veriyor bana. Ne zaman şarkı söylemeye başlasam popişini sağa sola sallayarak dans ediyor. Birden bire, hiç beklemediğim bi anda sarılıyor, öpüyor beni. İşte bu zamanlarda iyi ki de doğurmuşum diyorum. İyi ki var oğlum. Tabii ki zorlukları da çok. 2 yaş sendromunda. Zorluyor beni ama çok tatlı halleri de var. İlk bir yıl, keşke doğurmasaydım dediğim çok oldu benim de. Ama sonra zaman geçtikçe daha bi başka sevmeye başladım yavrumu. Geçiyor, merak etme. Sonra sevgisini içine sığdıramicaksın. Hatta çocuğum yokken ne yapıyomuşum, nasıl zaman geçiriyormuşum diyip şaşıracaksın. :) Eşimle birlikte öyle diyoruz. :D
(23 puan) tarafından
teşekkürler
0 oy
(469 puan) tarafından
Daha yeni ve zorlanıyorsun o yüzden öyle düşünüyorsun bence bu çok normal bide ilk bebek gerçekten zor bende çok zorlandım tek başıma da baktım hep tektim çoğu zaman oturup ağlıyordum bakamıyordum tecrübesizdim de sonra alıştım ve anladım ki annelik çok güzel bişey bebeğim şu an 7 buçuk aylık onunla zaman geçirmeyi çok seviyorum tabi ki eskisi kadar rahat olmayacaksın uykusuzda kalacaksın acta kalacaksın ama bunlar bile güzel gelecek kötü düşünme tek başınaysan daha da zor gelir yardım edecek biri varsa yardım iste ailen uzaktaysa gidebilirsen sen yanlarına git ben öyle yaptım ailem gelemedi bebeğim iki aylıktı ben gittim ailemde bir ay kaldım biraz toparlandım evime döndüm ondan sonra da kimseden yardım istemedim Rabbim yardımcın olsun 
0 oy
(196 puan) tarafından
Öncelikle bu his hiç gecmicek bunu kabullen. Ama büyüdükçe aranızdaki bağ arttıkça o kadar sevgi olacakki içinde artık önceliğin olduğu için sorun olmaktan çıkacak. Benim beynimin icinde bi ağlama sesi var hiç geçmiyor mesela 
(107 puan) tarafından
Tavsiye vermişsiniz ama sizin yaşadığınız normal gelmedi.
(11 puan) tarafından
Size normal gelmemistir. Başına gelmeyen anlamıyor çünkü.  Ben çok iyi anlıyorum mesela. Yadırgamadım da yazdıklarını
(107 puan) tarafından
Bu yaşadığınız normal değil işte psikolojik olarak destek görmek lazım.
(11 puan) tarafından
Yaşadığımız olay normalmiş lakin destek almak daha iyi gelirmiş. Ki destek de aldım aynı dediğimi dedi psikiyatri de psikolog da :)
(196 puan) tarafından
O duyguyu anlamadan sizin yorum yapmanız daha anormal işte. Size ne güzel olmamış işte çok şükür deyip geçin bence ayrıca bir tavsiyem de yok bu yazdiklarimda onu nerden çıkardınız bende duygularımı bu hanımefendiyi anladığımı belirttim ama sizde psikolojik destek alın bence insanları yanlış anlamaya meyilliyim empati kuramıyorum kötü niyetli görünüyorum diye
(11 puan) tarafından
Şu son cümleleri yazan siz kötü niyetlisiniz asıl. Bir harfimi bile art niyetle yazmamıştım. Ama sizin gibi kalp kırmayacağım ben. Sadece size değil düşmanımın başına vermesin o duyguyu. Iyi günler :)
(196 puan) tarafından
Çalıkuşu hanım ben size demedim onlari diğer ismi BBD yazan hanımefendiye dedim
(11 puan) tarafından
Öyle mi kusura bakmayın hakkınızı helal edin yanlış anladım
(196 puan) tarafından
Önemli değil sizde hakkınızı helal edin
(11 puan) tarafından
Helal olsun inşallah
0 oy
(256 puan) tarafından
Bnde ilk zamanlar psikolojik olarak çok kötüydüm bebeğin bana nasıl faydası var gibi şeyler düşünüyorum hiç dışarı çıkamadım 2 ay fln çok zor gelmisti şimdi yavrumu çok seviyorum iyiki gelmiş iyiki Rabbim vermiş şuan 7aylik evet zor evet evde sıkıcı olabiliyor rahat gezemiyoruz uyuyamiyoruz ama bunlar geçecek buyuecekler inşaallah evlat çok güzel bir nimet hayırlı sağlıkli olsunlar  aminn
(23 puan) tarafından
Aminnn, teşekkürler
0 oy
(926 puan) tarafından

2. Doğumunda bende çok zorlandım sana tavsiyem bol bol ten teması yap onu bi yük gibi değil de mükafat olarak gör :) zamanla geçecek 

0 oy
(15 puan) tarafından
Aynisi oldu planlı degildi benim bebegimde oyle zorlandım ki anlatamam sana günlerce ağladım bakamam dedim fakat zaman geçtikçe büyüdükçe suan 2 yasinda saba arkadas oluyor mesela çık parka al onuda yanında al kendine abur cubur oda yanında dursun hava alsın büyümesi yakın sakin kendini üzme o senin en iyi arkadaşın olacak:)
0 oy
(299 puan) tarafından
Annelik zor ama çok güzel bence bir gülüşü her şeyi unutmak için yeterli. Umarım sende keyif alırsın
0 oy
(1,696 puan) tarafından
Evet diyeceksin. Hatta şuan bunları nasıl düşünmüşümde diyeceksin :) Bebeğine odaklan. Şuan sadece sana en çok ihtiyacı olduğu zamanlar. İnan bana gün geçtikçe sana öyle şeyler yapacak ki, sen ona emek verdikçe öyle baglanacaksın ki sen istemeyeceksin zaten onsuz hayatı. Zorlandığın zamanlar bu süreçlerin geçici olduğunu kendine hatırlat. Hayatta hiçbir durum kalıcı değil. Ve minicik kuzumun bana ihtiyacı var diye düşün. Ben de ne evlilik ne çocuk hayali kuran bir insan değildim. Allahm nasip etmiş iyi ki de etmiş o kadar memnunumki ailemden. Her gün şükrediyorum varlıklarına. Kabul etmeye çalış. Ama bunu içten yapmalısın. Öylesine olunca yine zorlanırsın. İnan bana büyüdükçe paylaşımınız arttıkça çok daha güzel oluyor. Biz eşimle kızımızı paylaşamıyoruz :D Bazı insanlar hayatta karşılaştıkları değişimleri daha zor kabul ederler. Ben de zorlandım. Ama şuan ona ölüyorum. 
0 oy
(57 puan) tarafından
Seni anlıyorum canım. Evet zor sorumluluğu çok büyük. Ama o sana o kadar muhtaç ki ilgine sevgine. Zamanla o sana alışacak sen ona alisacaksın.Bir gülüşü her şeyi unutturacak sana. Lohusalığın vermiş olduğu psikoloji biraz da
0 oy
(20 puan) tarafından
Canım benim yanlız değilsin merak etme, ben çok isteyerek çocuk yaptım ama ilk 4 ay asla bağ kuramadım sevemedim hep kendime kızdım bu yüzden ama bebekle vakit geçirdik ve iletişim kurdukca daha da yakınlaşıyorsun ve onun sana gülümsemesini gördükçe kalbin ısınıyor şimdi daha çok küçük biraz büyüsün sana çok iyi gelecek emin ol
0 oy
(234 puan) tarafından

Bende qyniydiydim ya surekli agliyordu bende oturup agliyordum ama boyle bir bagimiz yoktu 15 gunlukten beridir mama iciyor disarida fln asiri zorlaniyordum hastaneye fln gitigmizde gazi oluyordu  kayın validem aldimi susuyordu bende bas bas bagiryordu simdi 6 bucuk ayligiz bu gun kayinvalideme ekmek yaptik esim bakti allahim nasil ozledim burnumda tutu resmen eve her girdigimde uyuyormu uyandimi kontrol ediyordum kayinbabm fln olncada cok sevemiyorum eve geldim sbh gittik aksam 9 da geldik o yorgunlugun uzerine bile doya doya optum kokladim oyun oynadik hic gormesem ne yaprm bilemem ilk defa o kdr uzun bu gun ayrildik zmn ilerledikce baginiz daha da kuvetleniyor ilk 10 gun fln sevesim gelmemisti resmen 4 seneligiz bizde ikinci  bebsimiz ilki dusuk olmustu 3 sene kdr korkumu yenememistim ilk zamnlar keske birz daha bekleseymisix diyordum simdi ise keske daha erken olsaymis diyoru. :)

0 oy
(381 puan) tarafından
Ben isteyerek planlı bir şekilde anne oldum, sürekli kendimi sorguladım, erken mi daha beklenebilir miydi 2 yıl daha gezip dolassamiydim, bana bağımlı olan biri var rahatça oturup dışarda çay bile içemiyorum, gittiğim yerde alt değişip emzirecek yer var mı diye bakıyorum diye hep iclenirdim, aslında evladınla alakası yok kendime kızardım, şu an kızım 34 aylık ve ben 33 yaşındayım,şuan etrafımda o kadar anne olmak isteyip olamayan, defalarca diş gebelik kürtaj olan var ki, Allahım dedim iyi ki sağlıklı bir evlat nasip ettin, çabalamadan nasip ettin, onca tüp bebek tedavisi olan var yakınlarımdan, onca çabayla, özel çocuklara sahip oldular ve doktorum 35 den sonra kadın için risk farkı artıyor demişti, özellikle kızım 2 yaşına girdikten sonra daha sosyallesti, hele şuan doğuda görevdeyiz, eşim çoğu zaman çalıştığı için, beraber geziyoruz şuan diyebilirim ki en yakın canımdan bir arkadaş doğurmuşum kendime, beraber gezmeye yürüyüşe çıkıyoruz, beraber dondurma alıp yiyoruz, beraber Cafe ye gidip ona kendime bişeyler söylüyorum, artık ben gibi o da beni düşünüyor, sevdiğim bişey olursa, sen de yemek istedin mi annecim der zorla verir, geçecek canım, sorgulamalarin geçecek, o krizler bitecek, canına canından bir yoldasın olacak 
0 oy
(63 puan) tarafından

Çok çok normal böyle düşünmen bende öyleydim ... Ama bebeğim büyüdükçe yüzüme gözlerimin içine bakıp bilinçli bir şekilde gülmeye başlayınca valla iyi ki dogurmusum ohh dedim ... İlk başlar çok zor geldi eskiden daha rahattım kendime vakit ayiriyordum diyordum . Ama inan bana şimdi herşey daha da güzel kızımla .. emin ol sende zaman geçtikçe büyüdükçe öyle diyeceksin<3

0 oy
(98 puan) tarafından
Aynı duyguları bende yaşamıştım ben hele tek başına baktım umursamaz bir eş kendi Gezer ben günlerce uykusuz yorgun eskiden boşuna canım sıkılıyor Muş herşey lüks olmuş gibiydi sonra bebeğim büyüyünce arkadaşım oldu bir yaşına girecek şimdi asla onsuz birşey yapamam 
0 oy
(10 puan) tarafından
Aynen bide kendimi çok bitkin hissediyorum ama eminim bu günleri düşününce böyle düşündüm diye kendimi yicek mişim gibi geliyor nankörlük işte başka bişey değil şükretmeyi bilmiyoruz aslında yada bu lohusa piskolojisi geldi üzerimize yapıştı

İlgili sorular

0 oy
9 cevap 531 göst.
...