Ben oğlum 4,5 aylıkken işe döndüm. Aileden bir hayır gelmediği için bakıcı ile başladık, onunla devam ediyoruz. Oğlum 14 ay bir haftalık. İkili cümlesi yok ama 10dan fazla kelimesi var. Komutları anlar, yerine getirmeye çalışır. Gördüğünü taklit eder. Sar makarayı, baş parmağım neredesin şarkısının hareketlerini yapmaya çalışıyor. Babası pek ilgilenmeyip eve iş getirdiği için çok hareketli oğlumu tutamayıp kaka temizlerken, mama sandalyesinde zaptemeye çalışırken otobüsün tekerleği, baby shark gibi birkaç şarkıyı açıyorum. Ya da kendi videolarını izliyor. Eğleniyor izledikçe. Hareketleri yapmaya çalışıyor. Evde asla tv çalışmıyor. Telefon da bahsettiğim gibi görüyor.
Şaka yapmaya çalışıyor, kendince sahte öksürükler yapıp şu içiyor mesela. Beni yakalayıp baaa diye bağırıyor. Uykusunda bile emekler, oturur bazen konuşur. Devamlı kıpır kıpır.
Sizin oğlunuzun da algıları açık anlaşılan. Bence çok güzel bakmışsınız. Sağlıkla büyüsün. Elbette kimse sizin kadar özverili bakamaz ama eksiği tamamlamak için elinizden geleni yaparsınız eve gelince. İş dönüşü evde mesaim başlamış olur. Devamlı oyun, ilgi geçer vakit. Çok zorlanıyorum. Hayatımın en zor yılları diyebilirim. Yalnız kalmak beni en zorlayan. Bazen yemek yemek lüks oluyor. Ama vicdanım rahat. Bir insan yetiştiriyorum. Elimden geleni yapıyorum.
En son 12 aylıkken Dr a gittik. O zaman 11,5 kilo ve 83 cmdi. Bir aydır yürüyor hatta koşuyor. Çok titizlenir. Eliyle yemeyi pek tercih etmez. Ben elimde tabak peşinde koşarım. Biberonda formül mama ve ek gıda ile beslenir. Anne sütü iki ay önce kesildi iş stresimle.
Yabancılara gitmez, buna doktor, babaanne, dede vs. dahil. Önce güven ister, sonra açılıp yanaşır. Güvenlik de onun için çok önemlidir. Araba koltuğuna, salıncağa vs. sıkıca tutunur.
Çok ama çok kitap kurdu, sesli, ışıklı oyuncak sever. Kurmacalı, parmaklarıyla kurcalayabileceği her şey ile oynar. Müziğe ve tablolara bayılır. Parmak şıklatıp oynar. Tabloları defalarca inceler. Tablo der zaten.
Bizden böyle durumlar. Asla üzülmeyin. Onlara iyi bir gelecek için uğraşıyyoruz. Tek çalışan anne biz değiliz. Çalışam annelerin çocukları bence daha özgüvenli oluyor.