Biz kendi memleketimiz de değil iş nedeniyle başka şehirde yaşıyoruz. Budara tanıdığımz neredeyse kimse yok oğlum doğduğundan beri Bi beni birde babasını görüyor. Biri eve gelince ağlıyor bas bas,yada dışarıda biri sevmeye çalışınca, kimseyle konuşup etmez, çocukları seviyor onlarla oynuyor. Bu huyu Bi türlü geçmiyor hergun park a da gidiyoruz ama 1 haftadır gitmedik bilmiyorum ne yapacam bu huyu yüzünden çok zorlanıyorum