18 aya kadar sifir ekrandi ama artik dayanamiorum sabrim tukendi ekran actim bugun

Question

Tv ye karsiyim. Hedeyim 3 yasti. Ama kayananin bedduasiyla 18 ay atagiyla 2 yas sendrumuyla derken oglum tam katlanamaz hale geldim. Babasi oynar ilgilenir ama benim kadar degik ben sabah 7 de kalkarim aksam 9 10 a kadar hep ben ilgilenirim. Vurma davranisi basladi anneye asiri baglilik basladi.ortaligi dagitma korkumc sekilde. 2 aydir surekli bi yerlere goturmusuz.kitap delisi ama aksama kadarda okuyamiorum ki ve 24 saat ilgilenmek zor gelior bana. Bana yakin kimsemde yok. Ekran icin esimle heo kavga ederdim sakin bisey izletme diye. Ama artik pes ettim. Ve korkunc bi dusunce ama oglumdan uzaklasiyorum. Kotu bi anne miyim bilmiorum. Bugun ekram actim al izle diye. 1 haftalik tatile gittik dayanamadim 3. Gunu donduk. Yerinde iki dakika oturmaz onunla yemek yemek cok zor her seyi alir atar. Surwkli ayakta yedirmek zorunda kaliorum. Ayy bilmiorum ama delirmek uzereyim

Answer 1

Siz insansınız olabilir kötü bir anne de değilsiniz ayrıca üzmeyin kendinizi olabiliyor ben izletiyorum 3 çocuk var yardım edenim yok eşim sabah gider akşam gelir oğlumu kayın peder dışarı falan çıkarıyor ama kızım evde benimle ister istemez veriyorum kafa dinliyeyim 5 dakika demek için bile verdiğim oluyor herkes veriyor yani hani hiç vermiyoruz şöyle böyle diyen insanlara da asla inanmıyorum sadcee insanı kötü hissettirmek için varlar üzülmeyin gecicek bu günlerde 

Answer 2

Tabiki bütün gün ekran karşısında olması iyi değil ama sizde insansınız çok bunaldığınız anlarda açıp bir 10 dakika nefes almanız çok normal ve olağan ama dediğim gibi 10 dakika ile saatler arasında fark çok. Ekran çocuğunuzun kötü davranışlarını pekiştirir ekranı kapatmaya kalktığınızda hırçınlaştırır yine üzülen uğraşan sinir olan siz olursunuz o yüzden lütfen destek almaya bakın ister eşiniz izin alsın ister anneniz ailenizden birilerine gidin yada onlar gelsin ama bu bunalmışlığı böyle çözmeyin ilerde yine ekranı azaltmak çocuğunuzun aşırı davranışlarını düzeltmek için uğraşan siz olacaksanız haliyle bu zamandan daha çok yoracak sizi 

Answer 3

Günde ortalama aralıksız olmamak şartı ile 2 saate kadar izletebilirsiniz. Ben youtubekids indirmiştim. Kendim eğitici gördüğüm 20kadar video beğenmiştim sadece onları izliyordu. Büyüdükçe videoları değiştirdim. Anaokulu öncesi rıhtım şarkılarını beğendim. Telefondan sıkıldı artık hep aynı videolar döndüğü için. Tvyi de sadece yarışma programı olursa izler. Çizgi filmi yemek yerken biraz bakar. Demem o ki sınırlı izin versemde yine paçamdan düşmüyor. Sürekli dışarı çıkmak istiyor. Akşama  kadar sokaktayız doymuyor. 23 aylık şuan sendrom çok kötü. Ben de bazen ağlıyorum kötü müyüm diye. Ama bugünlerde geçecek biliyorum.

Answer 4

Ekran için katı değilim.. Ekranın ebeynlik yaptığı çocuklara karşıyım ben. 

Yani annenin de gün içinde ayağını uzatıp bir kahve içecek zamanı olmalı diye düşünüyorum. Ama bu sabahtan akşama kadar olmamalı. Ama çocuğu ekransiz da bırakmak gerek. Yani çocuk ekran anne olmadan kendi kendine de zaman geçirip oyun kurmayı öğrenmeli. 

Sürekli annenin oyun kurduğu çocukları da görüyorum bence onlarda doğru yapmıyor çünkü çocuğun kendi kendine zaman geçirme yeteneği olmuyor. 

Bu arada 18 ay en anneye bağımlı meme memenin pik yaptığı dönem. Bu dönemi sakin geçirmek çok önemli.. Dediğim gibi ekran ebeveynlik yapmayacak şekilde ben yanlış bulmuyorum. 

Ama ekran kapandığı anda sinir krizine giren çocuklar var. Dışarıda yemek masasında çocuğun ağzına verilen yemekten haberi olmadan telefonda video izleyen çocuklar var bunlar da doğru değil. 

Benim 3 yaşında geçen gün dışarıda yemek yiyoruz ve masa tehlikeli yerde önce yemeğini yedirdim onun.. Sonra açtım çizgi film o izlerken ben yedim ve kapattım. Çünkü sandalyeden inip yola çıkabilirdi. Yanımızda da başka yetişkin yoktu mesela eşim olsa ona önce sen ye ben bakayım sonra sen bak ben yiyeyim derdim mesela 

Comments

Kesinlikle bir kalıp yok bunda hemfikiriz. Eşimde ben de kalıba girecek insanlar değiliz lakin 15 aylık bebeğimi de bırakıp gidemem ya ben. Ben de yapamam yani. He 2,3 yaşında olur ne bileyim arada bırakılır eyvallah. Ama ben de eşimde kızımsız keyif alamayız şuan. Nereye gidiyorsun üçümüz gidiyoruz çokta keyif alıyoruz cidden. Evet çizgiyi korumak lazım çünkü anne yok olup gidiyorum diye bunalıyor. Ama ben şöyle düşünüyorum herkesin mutlu olma şekli farklı. Mesela ben çalışıyorum normalde. Şimdi kızıma bakıyorum. Daha önceden ben de eşimde gezen tozan insanlardık. Zaten ikimizde özgür kafalı insanların sevmeyiz birbirimizin üstünde yaptırımlar uygulamayı. Kendi isteğimizle yapmalıyız hani o kafadayız. Zamanında herşeyi çok yapmaktan olacak ki zaten ikimizde eş ve kızımız olmadan pek bir şey yapmak gelmiyor içimizden. Evde sürekli neşe var. Dışarı çıktığımızda desen öyle. Doymuşuz herhalde bazı şeylere. Ya da tam şuan bu kafadayız bilemiyorum. Ya da şey de olabilir ilk evladımız hani daha ilk zamanları vs vs. Biraz daha büyüdükçe kendi kendimize vakit geçirmeniz gerektiğini evet ben de savunuyorum. Mesela benim alanım resim yani evde bir odayı kendime ayarlayıp arada resim yapmak istiyorum ki bunu yapacağım. Kızım da görür isterse o da katılır bazı zamanlarda vs vs. Olay şu hani gerçekten kalıbı yok bu işin. Her ailenin dinamiği farklı, kişilerin de öyle ya. Arada kendilerine ait bir şeyler yapabilmeliler. Mishal ben şuanda kızımı eşime bırakıp arkadaşlarımla dışarı çıkabilirim (kendim yapmıyorum daha :) İşte eşim bir arkadasiyla çıkıp oturup muhabbet edebilmeli. O arada yapıyor ama ordan bizi arıyor yine :D Ben yap yani di mi sal bı. Hoş birakabilecegim kimse de yok. Onu gevtim o olsa kızım birisinden yemek yemiyor altını aldırmıyor vs vs. Bunlar hep yalnız bakmaktan kaynaklı tabi. Dediğiniz gibi kişiler kendisini mutlu hissedince haliyle tabi ki aileye yansıyor. Ben şuanda kızımı büyütmek için kendi kararımızla evdeyim mesela. Valla gün içinde yiyip bitiriyorum severken :) Çok gülen girişken pozitif bir bebektir. Etraftan görenler ne kadar güzel ya sürekli gülüyor ne yapıyorsunuz diye sorarlar. Birlikte mutluyuz çünkü. Sadece ben şu sıralar sizin de bahsettiğiniz konu üzerine kendime hiç vakit ayırmamaktan ve bazen mesleğimi yapamamaktan üzüldüğüm ya da gerildigim oluyor evet. Bunun da çözümünü bulduk. Bu konuda eşim devreye giriyor. Kendi aramızda hallediyoruz. Zaten o hep bizimle. Herşeyimizde var. Adam eş ve baba olmak için doğmuş sanki. Benden daha hazırmış ebevyn olmaya. Çoğu fikrinize katılıyorum ama. Kimi hep evde bunun verdiği bunalmışlıkla kaliteli zaman gecirmiyor. Kimisi tam tersi. Kişi kendisinin neyle mutlu olduğunu iyi hissettiğini bilmesi ve uygulaması lazım. Eşler arasındaki uyumdan zaten bahsetmeme gerek yok. Aksi kadın için mükemmel zor olmalı. Yani ben eşim böyleyken bile bazen geriliyorum. Çünkü aç kaldığım oluyor ,uykumu alamadığım vs vs. Ne şekilde olursa olsun zor. Lakin evlatlarımızın şu zamanları asla geri gelmeyeceği ve çok özleyeceğimizi bildiğimiz için biz her saniyesini değerlendirmeye çalışıyoruz. 33 sene gezip tozduğuma sayıp oturtum valla keyfini çıkartmaya çalışıyorum :) Sadece sürekli etrafta yani uzmanlar vs herşeyi fazla okuyup dinlemekte iyi değil bu sefer kişi kendisine çok yükleniyor. Ben bunu yapıyorum. Eşim sürekli biraz rahat ol biraz diye telkin veriyor artık biraz daha bırakmayı öğrenmeye çalışıyorum şuan ki süreçte. Benim kendi adıma sıkıntım bu. Yani eşim demez ki yemekte ne var? Ya da ev niye böyle ya da bir şey istemez yani. 1 hafta yemek yapmayayım ya da başka bir şey niye olmadı demez asla. Bilirki ben elimden geleni yaptığım halde olmamıştır. Böyleyken bile salamıyorum. İlla eşime kızıma en iyisini yapayım hepsini 4 dörtlük yapayım diye her gün bir tarafıma motor takmış gibi koşusturup duruyorum. Eşimin lafına geliyorum biliyorum bir yerde olmadığını göreceğim. Sanki ne 4 dörtlük olabilir ya da kime göre 4 dörtlük işte burası da ayrı tartışılır. Cok düşünmek mıç mıç iyi değil ya valla. Benim sıkıntım bu :) Uzun oldu kusurabakmayın. Düşüncelerinizi seviyor ve değerli görüyorum.

---

Aynı şekilde.. Siz gayet iyi ilerliyorsunuz. Aslında konu sahibi de gayet iyi. Sadece bunalınca bir es vermek gerek. 1 gün bile bazen yeterli. Reset atıyor anne kendine bu dönem. İlk çocukla ikinci çocukta farkettim bunu. İlk çocukta kontrol delisiymişim ama farkında değilmişim. Rayından çıkınca birşey kendimi çok kötü hissediyordum yetemiyorum, çocuk niye mutsuz, neden hasta, eşim neden böyle.

Ama şimdi diyorum hastalanacak tabi ki, bizim de mutsuz olduğumuz zaman var ama o derdini anlatamıyor o yüzden mızmız, eşim de kendi bilir bulaşmayım toparlar. Sonra kendi kafamı dinliyorum.

Geçenlerde oğlum hasta oldu benden 3 hafta önce yaşıt kuzeni aynı salgına tutuldu.. Hala anlatıyorlar çocuk mahvoldu ay söyle ay böyle. Ben hasta olduğu zaman 1 buçuk gün sürdü ishal kusma.. Geçti bitti hayata devam. Ama ilk çocukta böyle değildim. Aynen onlar gibiydim :)

---

Ya yagmur yagdiginda yagmur suyuna ben koyarim hopla zipla diye. Kaydiraktan kayarken esim ucunda dur tut der ben hayir kendj kntrolu saglasin derim. Ama alir 10 dakika oynar snra tv karsisina gecirir ben mutfakta iken. Bakiorum sesleri cikmior tv acik hemen fisi cekiorum ne yapiorsunuz siz diye.

---

Biraz geç anladım ama anladım şimdi sorununuzu kusura bakmayın. Yani kendisi de eğitimci ve bunun zararını biliyor olmalı. Bir kitap falan araştırsanız okusa bununla ilgili yada beraber okusanız.

---

@ikiçocukanası Kesinlikle es vermek lazım evet. Artık bazen bunu yapmaya başlayacağım hatta. Kendim kopamıyorum ya önce yarım saatle baslarım. Sonra 1 saate çıkar öyle öyle alisiriz :) İşte aynıyız. Ben de sizin ilk çocuktaki halinizim. Kontrol delisi. Yani herşey benim istediğim gibi olsun çocuk istediğimi yapsın anlaşılmasında, işte çocuğuma etkinlikler yaptırayım yok yemeği de güzel yapayım. Çamaşırlar düzenli olsun. Kızıma çok alan tanırım onunla ilgili sorunum yok. Bu bir şey için zorlayarak yaptırmam. Onun istemesini sağlarım. Bu yönden kendimi tebrik ediyorum ama dediğiniz gibi yani şu sıralar farkediyorum herşeyi düzgün şöyle böyle gideceğim kafası insanı çok yoruyor, strese sokuyor. Sırf bu yüzden devletten sıra alıp doktora gidip destek alacağım. Hasta değilim ama bunun değişmesi gerekiyorsa değişmeli. Kendime zarari var ben verilince eşime çocuğuma zararı var. Kızım büyümeden halledeceğim inşallah. İkincide kesinlikle salınır ya :D Bu arada çok çok geçmiş olsun. Hepinize güzel günler :)

Answer 5

Ekrana maruz kalmak iyi değil amaaaa diyorum kontrolünüz altında belli bir süre sıkıntı olmaz benim kuzenim ekrana hiç baktirmadi  çocuğuna biseyler öğretmeye kalktı çocuk öğrenmedi belli aralıklarla biseyler izletmis şimdi maşallah sayilari renkleri herşeyi biliyor yani  öğrenmelerine de fayda sağlıyor aslında ben şunu demiyorum saatlerce ver diye ama belli dk verilebilir

Answer 6

Ben de senin gibi 17 ayına kadar hiç vermedim sıfırdi tvyi bilmezdi oğlum hasta oldu hiç yemek yemiyordu mecbur kaldım açtım bı açtım iki açtım şimdi bıraktırmak istiyorum olmuyor sürekli aç aç diye ağlıyor ben senin yerinde olsam hiç bulasmam TV'ye çünkü önünü almıyorsun tamm çocuğum konuşuyor 24 aylık şuan konusmasi iyi cümleler kuruyor ama öfke krizleri var acmayinca beni ısırıyor ağlıyor kesicem tamamen inşallah 

Answer 7

Her çocukta aynı etkiyi oluşturmuyor ekran. Bende karşıydık izletmemek için çok çabaladım 1 yaşına kadar,1 yaşından sonra sadece ye ek yemesi için açtım yemek biter bitmez kapattım sonra sonra zaten izliyor bilmem ne dedi çevre ve tabi kuzenleri falan olunca izler oldu ama kötü etkisi olmadı henüz 27 aylık şu an. Ne izlediğini hep kontrol ettim başıboş bırakmadım. İlk zamanlar sadece Niloya açmıştım ordan baya kelime öğrendi mesela. Zaten çabuk konuşmuştu . Bi hırçınlığı ekranı kapatınca öfkelenmesi falan olmuyor. Sınırları çizerseniz net şekilde bence faydası olur size lakin bi gözlemleyin iyice kötüye gidiyorsa tabi bırakın. Dediğim gibi her çocuğa etkisi başka oluyor 

Comments

Ve çocuğunuz için en güzel anne sadece siz olabilirsiniz. Kimse mükammel değil. Annelik çok yorucu hele ki desteği olmayanlara. Benim ablam gurbette tek başına büyütüyor oğlunu eşi destek olmaz çok zorlanıyor, benim yakınlarım var şükür babaanne anneanne hala dayı hepsi bakıyorlar bazen bırakıyorum ama o halde bile tükeniyorum. Herkes aynı şekilde dayanamıyor, ben tek olsam büyütemezmişim diyorum. Kendinize nefes alacak alan açın

Answer 8

21. Yada yaşıyoruz çocukları teknolojiden çok da uzak tutmamak lazım 18 aya kadar sabretmissiniz maşallah bundan sonrası için sınırlandırılmış şekilde ilerleyebilirswniz tadından yenmez. Siz iyi bir annesiniz 

Answer 9

Maalesef kızım 17 aylık ben de ekran veriyorum mecbur kaldım aslında. Kızım 7 aylıkken hamile kaldım ilk aylar sorun olmadı ilgilendim oyun oynadık falan arada 10 dk 15dk ekran açıyordum ama eğitici şarkılar açıyordum son aylara gelince çok ağırlaştım artık yürüyemiyordum bile fazla ekrana maruz bıraktım konuşmasını etkiledi. Şu an bebeğim 50 günlük evde olunca çok ekran izliyor diye kalktım iki bebekle giresundan sakaryaya annemlerin yanına yazlığa geldim en azından ilgilenirler denize falsn götürürüz diye. En çok biz düşünürüz çocuğumuzu en çok biz üzülürüz. Kimse bizden iyi anne olamaz çocuğuna. Ekran verdik diye kötü anne olmadık imkanımız o kadardı napalım. Ben mesela iki çocuğa yetişmeye çalışıcam diye kendimden ödün verdim. Sırf çocuklarım biraz mutlu olsun dışarı çıkabilsin diye kalktım 10 saat yol geldim 2 küçük bebeyle deli cesaret! Lütfen rahat olun. Bizi büyütürken annelerimiz hep boşvermişler. Kendi kendimize büyümüşüz.

Answer 10

Bu devrin çocukları fazla ilgi alaka sevgi delisi oluyor hep daha fazlasını istiyorlar basımda da var  tek sıkılıyor ksrdesı var birsey yapamaz olduk TV acarm ben bir ortamda da asla istemez bağımlılık dan ziyade sıkılmaktan ve basta cok ilgi göstermekten bıraksan 2 dk boşluğa düşüyorlar Cocuklara basta bizde fırsat vermedik kendi kendine vakit gecermesine tabi tek suc bizde de değl şartlar gurbet yalnızlık. Üzülme çoğu kişi öyle mükemmel olmaya gayret etme 

Comments

Aslinda ben firsat verdim. 17
Aya kadar kendisi sabah 6 gibi uyanir 1 bucuk saat oyuncaklari ile oynar snra gelir beni uyandirirdi. Ya da gun icinde oyuncaklwryla kendisi tek basina oynardi. 17. Aya girdi huyu drgisti babaya duskundu simdi bana duskun. Ve hep benimle oynamak istiyor. 16. Aya kadar duzenimiz iyiydi Allah var. Ama ne olduysa 17. Aydan snra bana baglandi vurma firlatma davranisi basladi huysuz aglak bi cocuk degildi oyle oldu. 2 dakika yerinde oturamaz surekli ayakta ve surekli bi seyleri merakindan karistirir

Answer 11

Valla canım ben de karşıyım ekrana insanın da bi dayanma sınırı var gücüm yetmemeye başladı artık, biz de 15 ayda başladık televizyona ama sadece yemek saatlari. Kendini hiç kötü hissetme yalnız değilsin bu konuda. 

Sadece bizde şöyle bi durum oldu. O kadar uzak tutma çabasına girdik ki bu sefer de kızımda bi merak uyandı benden sakladıkları şey ne diye. Tabi televizyon açmaya başlayınca da bütün merakıyla dikkatiyle ona odaklandı. Sizde de aynı olur diye tahmin ediyorum neyden kaçırırsan ona ilgisi artıyor. Bu yüzden süreyi kontrol altında tutmaya çalış ve izlerken sürekli konuştur ilgisini dağıt. Biz sadece yemek yerken belli çizgi filmimizi izliyoruz onun üzerine konuşmaya çalışıyoruz. Yaaa öyle mi olmş bak nereye gitmişler gibi. 

Bizde işe yaradı kendini çok kaptırmaz artık. 22 aylık kızım kapatınca da aramaz televizyon aç diye. Kapattığım yerde başka bi meşgale bulur yani. 

Answer 12

sende insansin boyle dusunceler gelmesi normal.maalesef bizim sorunumuz akran eksikligi yasiyoruz.eskiden ic ice mahallede ortalikta buyurmus cocuklar.buyukler ilgilenir oynatir annelerde ev isi tarla hayvanisi yapabilirlermis.simdi evlere kapandik 5dk parka goturuyoruz ondada sapik mi cikar biri bisey mi yapar diye elinden tutarak geziyoruz.cocuklarimizda normal degil o yuzden.sakin ol kontrollu bi sekilde izletebilirsin.ben sadece dugune falan gittimizde izletiyorum otursun diye.haricinde hep bi aktivite ama inan benimki bile sıkılıyo.dukkanda bekliyoruz karsimiz kahvehane hergun en az 3kere babasi dedesi kahveye goturuyo ben kapinin onunde gezdiriyorum yeme icme oyuncaklarla oynama derken oyaliyoruz o kadar aktiviteye o kadar harekete ragmen eve gelince kuduruklaniyo terasta suyla oynatiyorum mutfak dolaplarini dokuyoruz 13aylik daha ama simdiden bende yetemiyorum hepimiz ayniyiz kendine yuklenmeanliyoruz seni

Answer 13

Ekran izletmek zorunda kalmış bir anne olarak yazıyorum sabahtan akşama kadar çocuğumla ben ilgileniyorum annem kaynanam yakın ama yardım eden yok eşim sabahtan akşama kadar çalışıyor akşam da yoruldum der ilgilenmez sanki bizler yorulmuyormuş gibi neyse hastane de yatmak zorunda kaldık ve serumu asla taktırmak istemedi çıkart diye ağladı 2 dakika izlesin diye açtım hastane de bile tektim çünkü 3 gün hastanede kaldık 3 gün boyunca ekrana maruz kaldı eve geldik tabi bu süreçte devam etti eşim de işine geldi bı baktım çocuk daha kötü oldu hırçınlaştı oyuncaklarına dönüp bakmadı yemek yemedi sadece ekran izlemek istedi dedim bu böyle olmaz bıraktırana kadar canım çıktı kızım sadece evde izliyordu dışarı da açsam izlemezdi doktora gittik konusmasi için ekran kesinlikle bırak açma dedi tabi bu da bırakmak için bir sebeb oldu telefondan sadece video izliyorlar konuşması için teşvik yok çocuğun konuşmasına fırsat vermiyor dedi doktor yani her açıdan zarar dedi bize zararı çok büyük oldu bize oldu diye size de aynısı olacak değil tabi ama yorum yapmadan duramadim 

Answer 14

İlk oglum 8 yaşında valla ben ekran kısıtlaması yapmadım. Şu kadar otur izle kapat filan yapmadım. Canı ne zaman isterse izledi.Kisitladikcadaha çok sariyorlar. Kendi tableti vardi çok erken öğrendi kullanmayı. Sayi saymayi renkleri ingilizceyi alfabeyi oyle uygulamalardan ögrendi. Ammaaaa dışarı çıkarken kesinlikle tablet almadım yanıma. Herkes çocuklarına dışarıda telefon verirdi dursun diye. İsteyince senin tabletin var evde kullanırsın Şimdi oyun zamanı derdim. Yemek yerken kullanmadık. Tv bile izlemedi yemek yerken. Hep birlikte sofraya oturduk. Ara atistirmalarinda bile sofradaydi hiç ayağına yemek götürmedim. Once yemek derdim. Etkinlik saatleri yapardık kitap okuma boyama oyuncak, hep bunlarda eşlik ettim. Hadi dışarı deyince herseyi bırakırdı. Valla sosyallesmesi  iyi konusmasida ,akademik zekasida. 1 sınıfta 1 ayda okumayı söktü.  Şimdi pc ye gectik. 1 sınıfta drone sözüm vardı aldim. 2. Sinifta pc .Şimdi pc ye yazici sözüm var . Cok seviyor mekanik şeyleri. Ama denize gitmesini arkadaşlarıyla oynamasi gibi şeylerde çok seviyordu. 

Answer 15

Resmen duygularıma tercüman olmuşsunuz... Oğlum 20 aylık ve bende.ayni.sizin gibi 17-18 aya kadar.hic ekran vermedim.  Hasta olup.hastsnede yatmak zorudna kaldığımız zamanlar hariç. Ama son 2-3 aydır o kadar zorlanıyorum ki. Ağlama krizleri, inatlasmalar, sürekli tepemde olması. Sabah mesaim bir.basliyor yatana kadar. Gerçekten bunaldigimi hissettiğim anlarda Niloya açıyorum biraz ama çektiğim vicdan azabını gelinde.bana sorun. Her sabah bugün asla.ekran görmeyecek diye kalkıyorum ama her şeye ağlaması doğru düzgün iş yaptırmamasj derken 15-20 dakika da.olsa.acar.oldum. 

Doğduğu andan itibaren kitap okurum etkinlikleri yapmaya çalışırım bu arada. Ne bileyim yapboz yapıyoruz mesela Yeni Yeni.

Velhasıl kötü bir anne asla değiliz ama sanırım biraz fazla yorulduk gibi geliyor bana. İçten içe bunu bilsem.de.ekran.actigim için gelen suçluluk hissini atamıyorum üzerimden.

Answer 16

Dediğiniz yaşantı aynı benim yaşantım benim oğlum 35 aylık üstelik öğretmenim yani bi işimde var ekrana bende karşıyım halada izletmiyorum tek bildiğim şey ekranı oğluma açtığım zaman çok fazla zarara uğrayıp bana dönüşü olacak o yüzden dayanamıyorum al artık demiyorum eğer sizin çocuğunuz ekranı izleyip davranış bozukluğu olmayacaksa açabilirsiniz 

Answer 17

Durumlarımız aynı seninle benimki de 23 aylik beni mahvediyor bugüne kadar hiç telefon TV izletmedim ama ne yalan söyliyim izlemesini çok isterim ne yaptıysam da sevmedi onlari en azından bi 15 20 dakika izlese bile yeter ama o bile yok artık kafayı yemek üzereyim onun ucin hiçbir yere gitmiyoruz gittiğim zaman da bin pişman olup bindaha tövbe ediyoruz bi de 4 qylik bi oğlum daha var gün bana nasıl geçiyor nasil akşam oluyor bilmiyorum