3 buçuk yaş ağlama krizleri

Question

Normalde inanılmaz sabırlı biriyim ama artık dayanamıyorum. 3 buçuk yaşındaki oğlum öyle şeylere ağlıyor ve bu ağlamalar o kadar uzun sürüyor ki. En basiti az önce bulutlar mavidir dedi bulutlar beyazdır annecim dedim ve 45 dk aralıksız ağladı. Umursamıyorum olmuyor huyuna gidiyorum olmuyor kucaklıyorum yok kızıyorum yok ne yapıcam ben herkesinki mı böyle bu dönemde Allah için birileri yol göstersin

Answer 1

Bu sorunla ilgili post acicakken aynı sorunu yaşayan biri daha okadar iyi anlıyorum ki kuş pencerenin onunden niye gitti diye saatlerce ağladı bazen anlatıyorum bazen dayanamayıp patliyorum 7aylik bide kızım var ben ona yormustum ilgisi azaldı saniyo olabilirmi diye ama bilemedim 3yas sendromunu çevremdeki arkadaşlar dan duymuştum bazı huyları kalıcı olabilirmiş umarım kolay atlatırız bu konuda daha bilgili önerisi olan anne varsa bende çözüm için buralarda bekleyeyim

Comments

Ya evet berbat bir durum gerçekten. Bugün kreşteki psikolog bile söyledi oğlunuz hep ağlıyor diye. Ki diğer çocuklar da ağlıyor ama sizinki çok fazla dedi

Answer 2

Valla benim kızım doğduğu günden beri ağlıyor 2 yaşında herseye ağlar uykudan uyanır ağlar yemek yerken ağlar sanki dünyaya ağlamak için gelmiş ne zamana kadar devam eder bu durum onuda bilmiyorum yeni kardeşi de oldu belki değişir huyu dedim yok banamisin demiyor ve her gece sanki sinyal varmış gibi saat 2 3 arası uyanır ağlar Allah yardımcımız olsun ne diyeyim..

Comments

Ya artık dua falan okutmayi düşünüyorum ben bilmiyorum ne yaptıysam durmuyor dediğiniz gibi sinyal gibi bir ses

---

Ben hatim indirdim ramazan ayında valla değişen birsey olmadi

Answer 3

Merhaba. Neden ağlıyorsun diye sorduğunuzda ne cevap veriyor ???

Comments

Ağlamayı çok seviyorum diyor

---

:D Çocuklar gerçekten çok farklı dünyaya sahipler :) Çok tatlılar aslında sadece biz zorlanıyoruz tabi ki. Acaba rahatladığı için mi öyle yapıyor? Kızım 16 aylık böyle sizler anlattıkça gözüm korkuyor valla. Çünkü farkindalıkları arttıkça gordüğüm kadarı ile işler zorlaşıyor. Rabbim hepimizin yardımcısı olsun. Neden ağlamayı sevdiğini hiç düşündün mü diye sorun bakalım. Ağlamayı niye seviyorsun ? Ne hissediyorsun o an diye. Belki öyle öyle konuşa konuşa neden olduğunu bulursanız belki çözümde bulabilirsiniz. Aklıma bu geliyor.

---

Benim kızım daha henüz konuşamiyor

---

@Fatma Almas siz de o an her yolu denediniz olmuyor mu ? Kedi gibi miyavlayın :) Ciddiyim. Ben bazen onun ağlaması durmuyor ve ben de gerilmeye başlıyorsam kedi gibi miyav miyav diyorum. Ya da hav hav. Başka ****** sesleri de olabilir bu. Cidden o an benim sinirim de geçiyor, kızım da aglamayı bırakıyor. O da gülmeye başlıyor ben de :D Bu taktiği öfke yönetimi eğitiminde görmüştüm. Hem eğlenceye çeviriyor işi. Bir gün kızim asansordeyiz eve geliyoruz. İyice acıkmış, yorulmuş uykusu gelmişti. Nasıl bağırıyor anlatamam ne dinliyor, ne duyuyor hiçbir şey yapamıyorum. Birden aklıma geldi eğitimde aldığim taktik birden miyav miyav dedimm. Önce şaşırdı. Sonra gülmeye başladı :D Asansörün dışından duyan birisi olduysa muhtemelen deli olduğumuzu düşünmüştür :)

---

Valla eğitim almadım ama bende bazen öyle sesler çıkarırdım

---

Ne güzel. Tabi her zaman işe yarar mı? Her yaşta işe yarar mı bilemiyorum deneyimleyince göreceğız. Asıl sorun ne biliyo musunuz ? Bu toplumda hepimiz biz yetişkinler yani en önce kendimiz öfke duygusunu, sinirini kendimizde doğru yönetmeyi bilmiyoruz. Çünkü bize küçükken bu duygu hep kötü olarak ögretildi. Halbuki bir savunma yöntemi. Hayatta tutan bir duygu. Sınırları çizen bir duygu vs vs. Küçücük bebekler nasıl yönetebilsin ki bu duyguyu ? En önce bizler ögrenirsek onlara ögretebiliriz. Bunu yapmaya çalışıyorum ben de. Ama gerçekten zor bir şey. Çocuk büyütürken ciddi sabır gerekiyor. Sağlık ile kalın

---

Ben kedi gibi miyavlasam oturur bir de buna ağlar. Durum çok vahim bizde. Gün içinde 12 saat uyanık olduğunu var sayarsak abartısız 7 saati ağlayarak geçiyor. Zeka problemi vs yok sağlık sorunu yok. Neler denedim neler. Öğretmenim ben de akşama kadar 40 tane çocuğun ağlamasini durdurabiliyorum da bir tanesine yenik düşüyorum. İşin kötü yanı artık sinirlerim çok yıprandı ve bir iki kere kolunu sert tuttum istemsizce anlık. Korkuyorum artık kendimi de tutamıyorum ki inanılmaz sakin bir insanım normalde

---

Zor anlıyorum gerçekten çok zor. İnsanın sinirleri bozulur normal hissettikleriniz. Ben de sabırlı biriyim ama sürekli ağlamalarda insan evet gerilebiliyor tabi ki. Sendrom geçiriyordur belki ? Uzamandan destek almayı deneyin bir de ? Aklıma başka bir şey gelmiyor arkadaşım. Belli ki bebeğinizde zorlanıyor. Ona da yazık kuzum her gün kendi bedeninde bununla mücadele ediyor. Onun içinde yorucu, sizin içinde. Bence uzmana gidin danışın arkadaşım

---

Ne kadar hoş birisiniz. Ne kadar içten yazmışsınız. Çoğu etrafımda her gün gördüğüm insanlardan bile daha samimi konuştunuz. Öncelikle çok teşekkür ederim. Dilerim sizin de karşınıza hep sizin gibi düşünceli insanlar çıksın. Dediğiniz gibi bir uzman yardımı almayı düşünüyorum. Tekrardan çok teşekkür ederim

---

Rica ederim ne demek hiçbir şey yapmadım. Keşke elimden daha fazlası gelse. Ya ne kadar güzel dizeler bunlar :) Çok teşekkür ederim Aminnn inşallah. Sadece her yaptığım işi kalpten yaparım yapı. Ama gerçekten bazen yorucu :) Yüzümü bile görmeden bunu anlayabiliyorsanız inanın gayet güzel bir kalbe sahipsiniz ki bunu hissedebiliyorsunuz <3 Sizin de karşınıza hep böyle insanlar çıksın. Ben bir dizeyi kaçırmışım bu arada ögretmen demişsiniz bebeğiniz kreşe mi gidiyor? Şimdi bir ampul yandı bende de. Yani egerki öyleyse bebeğiniz size çok ihtiyaç duyduğu için, sizden ayrı kaldığı için böyle olabilir mi?

Answer 4

Babası ve abisi varken öyle.. Mesela geçen gün telefon istedi normalde vermiyorum alışkın da değil ama alıştı tatildeyiz babası 3 hafta için geldi ve tüm dengesi şaştı. Geçen gün telefonu vermiyorum diye kendini ısırdı hatta. Elini ağzına sokmaya kalktı komple. Şimdi babası ve abisi döndü. 5 gün oluyor telefona yaklaşınca hayır hemen yerine koy diyorum ve koyuyor  çünkü benim kurallarım kesin. Ama babası varken babası nolacak yaaa falan diyor. O da daha çok bağırıyor. Ben istediğin kadar bağırabilirsin diyirum. Hatta bu ses beni ikna etmedi daha çok bağırmayı dene birde diyorum. Sonra vazgeçip gelip sarılıyor. Çocuklar bizim kırılma noktalarımızı denerler buldukları en son noktayı da her seferinde denerler. Ben de kızıp vurup dövüyorum. Ama gereksiz şeyler için bağırıp çağırıp kendini yerlere attığı zaman ilgilenmiyorum. Baba varsa yapıyor o da artık. Çünkü babaya anlatamıyorum. Mesela hala telefonu eline almadığına çok şaşırdı. Arada gidip uzaktan bakıyor telefona , sonra bana bakıyor. Alıp al anne sana getirdim diyor :) bu da taktik sevimli haller ile ayyy kuzum al açayım istediğin yeri demem için 

Comments

Ya benzer durumlar ama şöyle ki bir an empati kurdum. Örneğin sizinki gibi yapıyorum istediğin kadar ağla hayır demek hayır demektir diyorum vs ama susmuyo. Sorun ağlaması da değil ağlama süresinin inanılmaz uzun oluşu. Artık sinirleniyorum ve iki kere falan kolunu sıktım sinirden dayanamadım. Sonrasında kendime kızdım. Ama yapamıyorum çaresiz kaldım