Bebeğim 3 aylık olmak üzere. Evde onunla geçirdiğim vakit her şey çok güzel. Onunla yorgunluğum kalmıyor sanki böyle sadece ikimiz olsak her şey daha güzel olacakmış gibi. Eşimin ailesi çok düşkün ve bu çok normal ama çocuk olmadan önce bu kadar sık iletişim kurulmazdı şimdi genelde iç içeyiz ona mı alışamıyorum yoksa çocuk uyuduktan sonra eşimden ekstra ilgi bekliyorum o mu beni yıpratıyor bilmiyorum. Gel git ruh haline sahibim. Eşimle ilk evlendiğimiz zamanları özlüyorum. İster istemez 2-3 yıl sonra monotonlaşıyor bazı şeyler ama ben hala aynı kişiyim. Yani eşim hep yorgun bazen bazı şeylere tahammülü yok ben konuşuyorum ben dinliyorum. Her zaman dile getiririm ben sıradanlaşmak istemiyorum evliliğimiz aynı heyecandan kalsın diye. Bilmiyorum bu durum geçici değil mi :( Sürekli ağlamaklı haldeyim lohusalığım bile böyle geçmedi. Sadece içimi dökmek istedim eşime artık asla bişey demeyeceğim diye söz verdim kendime. Kendine işten gelince elinde telefon uzanmayı layık görürse o şekilde kalsın. Ben kendi dünyam da keyif almaya bakmaya karar verdim.
