2 yaşına yaklaştik ve gerçekten lohusalıkta daha zor olmaya başladı eskiden sadece onun için endişe ederken şimdi kendi sağlığım için endişeleniyorum çünkü öyle yoruldum ve bıktım ki kendimi sorgulamaya başladım.. son zamanlarda çok nazik olmaya başladı sürekli bir yerim acıyor diyo hastaneye götürüyorum bişey çıkmıyor mız mız sürekli sürekli huysuz ve peşimden bir dakika bile ayrılmıyor bu durum beni artık rahatsız ediyor. Altını değiştirip kıyafet giydirene kadar bezdiriyor ne yaparsam yapayım asla memnun edemiyorum iştah 0 yemek yemiyor ve uyumak da istemiyor ne kadar uyursa uyusun uyandığında yine huzursuz ağlamaklı arkadaşlar ben gerçekten ruhsal olarak çok çöktüm..nolur bişey diyin bu hep böyle mi sürecek benim canım çok yanıyor