İşte o hayır a isyan aslında gelişim basamağı olduğunu söyledi psikolog.
Biz de yaşıyoruz.. Bazen harika yönetiyorum süreci bazen çuvallıyorum. Zaten ortamda eşim, annem, büyük oğlum varsa kafadan çuvallıyorum.
Ama biz bize olunca biraz ağlıyor, bağırıyor derken. Ah benim güzel oğlum, akıllı oğlum falan diyorum, ilgisini çekecek birşey gösteriyorum. Bakıyor devam ediyor bazen.. Ama sonra pes ediyor. Bazen asla pes etmiyor. Sinir krizi gibi ağlıyor falan. Ama isteği tabi ki yeme içme yani ihtiyaç olmadığı sürece ne kadar çok yaygara yaparsa bende o kadar tepkisiz kalıyor ve vermiyorum. Ama babası yoksa tabi