0 oy
288 göst.
önce Doğum Sonrası Anne kategorisinde (80 puan) tarafından

Merhaba sevgili anneler, öncelikle hepinize kolaylıklar diliyorum ve canı gonulden teşekkür ediyorum. Kafama takılan her soruyu buraya yazdim cevap verdiniz. 


Şimdi ise sorunun kokeniyle geldim size yani kendim icin. Arkadaşlar ben çok garip bir ruh haline giriyorum dogum yaptıktan sonra ve bu bebeğim iki yaşlarına gelene kadar devam ediyor. Oğlumda da ayni olmuştu o şuan 6 yaşında kızım da aynı şekilde oluyor o da 6 aylık. Nasıl oluyor derseniz sürekli diken üstüne yasiyorum. Sürekli gözüm bebeğimin üstünde. Bazen eli morarmış gibi görüyorum yakinimdakilere soruyorum çok değil diyorlar normal diyorlar. Bazen başka bişey. Sonu yok yani bunun . Böyle yaşamak çok zor.  Oglumdayken psikiatriye gitmiştim antideprasan verdi gönderdi ilaç kullanmak istemiyorum diye psikologa gittim o da bı anda çözüm olmuyor çok uzun süreç istiyor. Var mı aranizda benim gibi olan? 


Çok uzun yazdım hakkınızı helal edin. 

Bebek Ayı 6

8 Cevaplar

0 oy
önce (1,661 puan) tarafından

Ben değil de benim eşim öyle hapsirsa niye hapsirdi yok gözü niye böyle yok saçı niye böyle niye öksürüyor vs vs o çözümünü bulamadı vallahi zor bir durum Allah yardımcınız olsun sağlıklı sıhhatli olsun tüm evlatlarımız neler var hayatta fazla takmayın iyi düşünün iyi şeyler olsun hem kendinizi hem bebisinizi boş Yere strese sokmayın :⁠-⁠)

önce (80 puan) tarafından
Keşke elimde olsa :)
-Reklam-
0 oy
önce (341 puan) tarafından

Sizin ki antidepresan, kuşkucu, şüpheci ve panik atak bir durum söz konusu. Tabiki ilaç kullanmayın ama hal bu ki eğer sizdeki bu durum duygu ve hareketlilik boyutu bebeğinizi, çocuğunuzu ezecek duruma gelirse yani ben bunu şiddet manasında asla demiyorum.  Üzerine aşırı düşme vs gibi.. Hiç iyi değil yani bu durumdan hemen kurtulmanız gerekiyor. Allah'a sığınin ,ben duanın gücüne inanıyorum. Kendininizi ibadete verin sürekli bebeğe şu olacak yada birşey oldu vs durumlar düşünmek yerine bebeginizin bakimini yaptıktan sonra uyutun kendinize, çocuğunuza eşinize vakit ayırın özellikle kendinize vakit ayırın sürekli düşünmek olumsuz şeyleri cagirstirir. Bunlar geçici hal durumları kendinize fazla yüklenmeyin. Sevgili anne 

önce (80 puan) tarafından
Tam olarak beni anlatmışsınız. Ayrıca dediğiniz olumsuz sonucu oğlumda yaşadım sürekli üzerine düşerek a sosyal bir çocuk olmasına sebep oldum. :( sonradan farkettim düzeltmek için elimden geleni yaptım çok şükür düzeldi ama ben sebep oldum diye çok vicdan yaptım.
0 oy
önce (43 puan) tarafından

Benim kızım da 4 aylık ve ilk bebegim çok tercubesizim aynı postu bende açmayı düşündüm artık kafayı yemek üzereyim kimseye gitmiyorum kimseyi çağırıyorum eve iki kereden fazla hapşırsa aklım gidiyor ağlıyorum bakamıyorum çocuğa hasta ettim diye ortalıkta dolaşan salgindan aklım çıkıyor o kadar zorki böyle yaşamak aklımı yitirmek üzereyim 

0 oy
önce (745 puan) tarafından

Bıraz rahat olmaya calısın böyle durumlarda ben hep şunu düşünüyorum tek anne ben değilim dünya benım etrafımda dönmüyor kımler kımler bebek büyütuuor bakıyor ben mi bakamauacağım vs şeklinde kendime telkınler verdım ağladığım isyan ettıgım oldu yıne ara ara oluyor ama hersey kendini sakinleştirmek ile geçiyor  çocuk yere düşerse ben naparım diyordum düştü yaşadım kafasını vurunca naparım dıodum sürekli vuruyor eli yanarsa naparım dıodum sıcak tavayı tuttu yaşadım yasadıkca olgunlaştım bazen yere düşen bırseu oluyor evde ağzına alıyor alsın dıyorum   neden diyeceksiniz ben köyde büyüdüm hep anlatırlar köpek ile Beraber yoğurt yermişiz arada  kan verince  mikroplara karşı direncim o kadar yüksek cıkardı ki işyerınde arkadaşlarım hep şaşırırdı  salın gitsin :) 

0 oy
önce (31 puan) tarafından

Anneler olarak bir çok ortak duygu yaşıyoruz.Bende 5 aylık çiçeği burnunda bi anneyim bahsettiğiniz duyguları Bende yaşadım ama baktım ki bu duygular beni içine çekiyor hemen tedbir aldım size ve sizin gibi hisseden annelere tavsiyem kurana sarılmaniz bol bol okuyun günde 1 sayfa dahi olsa okuyun ha okumayı bilmiyosaniz açıp dinleyin özellikle bakara suresini  çünkü kuran kalbe şifadır kalp iyi olursa zihinde bedende o kadar iyi olur sohbet dinleyin namazlarınizi kılın inşallah iyi gelecektir. 

0 oy
önce (108 puan) tarafından

Ben seni cok iyi anlıyorum oğlum 1 bucuk yasına girdi yeni yeni biraz düzeldim hala aynıyım Allah düşman basına vermesin her saniye nefesini kontrol ediyordum senin gibi bir yerinde hafif morluk görsem doktora gidiyordum nefes alamıyordm sürekli depresif ruh halinde sağlıkla alakalı asırı korkuyordm bu sevgi beni neredeyse delirtecek diyordum hala tam atlatmış değilim ama ilk günler kadar olmuyor zamanla az da olsa hafifliyor gececek merak etme güzel anne az daha sabır. Benım kadar takanı zannetmiyorum ki vardır neler neler cektm kimsenin kucağına bile veremiodm cektm cile aklıma gelsin bile iste istemiyorum bu yüzden 2. Cocuğu bile hemen yapmak istedim belki 2. Cocukta olursa bu kadar asırı oğlumu takıntı haline getirip korkmam diye düşündüm. Zor cok zor ama bir sekilde geciyor. Bana en iyi gelen sey acık havaydı kendini cok kötü hissedince balkona cık derin derin nefes al. Sevdiğin seyler den kendini mahrum bırakma benm en büyük hatam bu oldu ilk 6 ay kendimi eve kapattım oda cok kötü etkiledi. Gez dolaş komedi filmleri ac gece seyret sevdiğin seylere odaklan ha bide senin bir evladın daha var onu düşün onun İcin kendini bırakma 

0 oy
önce (506 puan) tarafından

Seni çok iyi anlıyorum canımmm. Benim ilk oğlum 6 yaşına girecek 1 Ay sonra ikinci bebeğim oğlan o da 7 aylık oldu. 7 Ay öncesine kadar her gün atesi çıkar mı diye ateş ölçerle gezen biriydim. Okula gidiyor 2 yıldır büyüğüm hastalık hastalık hastalık bıkmış vaziyetteydim kriz geçiriyordum artık kalbim sıkışıyordu benimki tamamen panik atak evresine dönmüştü kendimi sıkmaktan felç gibi kaldığım bile oldu tüm kaslarım kasildi haftalarca yatmak zorunda kaldım. Ne yaparsak kendimize yapıyoruz bende gittim psikiyatriye hemen ilaç. Başta kullandım bu sefer de insan ***** gibi oluyor uykuya düşürüyor. O yüzden insan kendi kendini tedavi etmeli bence. Her çocuk hastalanır her çocuk ateşlenir her çocuk kusar ishal olur. Rabbim dermansız dert vermesin. Ikinci Bebeğim daha 42 gunluktu covid oldu hastanede yattık. İdrar yolu enfeksiyonu oldu pipi ucu darlığı varmış sünnet olması lazım en kısa zamanda. Üst solunum yolu enfeksiyonu geçirdi 3 kez çünkü abisi okuldan getiriyor eve ister istemez bulaşıyor. İshal oldu 1 Ay boyunca zor toparladı yani 7 ayda neler çektim neler. Şimdi bi de alerjik egzamasi çıktı emziriyorum herseyi yiyemiyorum yani bitik durumdayım ama biliyorum ki bunların hepsi geçecek ve belki de bugün yaşadığım sıkıntıları hatirlamayacagim bile. Sende önüne bak güzel bir şekilde cocuklarinla zaman geçir vaktin kıymetini bilelim buyuyecekler ve artık kucağa bile gelmek istemeyecekler 

0 oy
önce (63 puan) tarafından

Benzer şeyleri ben de yaşadım her anne gibi. Eşime ya da anneme bırakıp biraz uzaklaşmak istediğimde bile endişelenmekten kendimi alamıyordum. Kendimi telkin edip o senin annen sana baktı sorun yok, kimlerin bebeği toprak içinde büyüyor birşey olmuyor vs desem de nafile içim hiç rahat etmezdi. Gık dese uyanırdım. Kendimi eğlendiren şeyler yapınca sosyal medyaya bak bile olsa suçlu hissederdim. Telkin işe yaramayınca destek şart oldu, doktora gittim. Kendinizi rahatlatan şeyleri bulmaya çalışın. Herkese birşey mutlaka iyi gelir. İnanın bebekler annelerinin her duygusunu anlıyor. Siz stres oldukça o da oluyor. Ağlamak ve yürüyüşe çıkmak bana çok iyi gelmişti. Bir de doktor yarım uyku ilacı ve rahatlamam için validol damla vermişti. Uyku ilacını değil ama damlayı önerebilirim. Sabah akşam 5 damla, gün içinde anksiyete artarsa arada yine kullanıyordum. Tadı çok acı, dudağa değdimi uyuşturuyor, dikat edin. Kullanırsanız yine de önce doktorunuza danışın.

...