0 oy
193 göst.
önce Doğum Sonrası Anne kategorisinde (168 puan) tarafından

Tükendim birşey anlatacak halim yok kendimi ifade etmek istemiyorum çünkü anlamacaklar biliyorum yoruldum yanlızım kırgınım ve anneyim depresyon girme hakkım yok çok isterdim kahkaha atmak ama sebebi yok çok isterdim hadi gel kahve içelim diyen ama yok bütün hayatım dört duvar ve sokulmuş sözler kafamda keşke büyümeseydim tek derdim sınavlar elbiseler olsaydı yada çok Fakir olsam ama mutlu olsam herkes mi böyle geçer mi bilmiyorum benim gibi olan var mı 

8 Cevaplar

+1 oy
önce (124 puan) tarafından

Sizin yazılarınızı okuyunca kendimi gördüm.. Anne olmadan önce hayallerim vardı.. Anne olmak güzel ama insana benliğini yitiriyor.. Şimdi kimse sen iyi misin demiyor..hep bir eleştiri içindeler.. O öyle mi yapılır bu böyle mi olur.. Dert dinleyen olsa oda sırtından vurucak.. İçine atsan bi yerden sonra delirceksin sonra deliydi zaten diyecekler.. Gunlerce yemek yiyemeyen banyoya giremeyen uyuyamayan biz.. Kocana bir kez yoruldum de bir çay keyfim vardı içine ettin derler.. Ailene yapamıyorum de.. Olur mu öyle sey derler.. Hepsi ayrı ama birde gurbette isen kimsen yoksa o dört duvar sana cok sey anlatır.. Hep dua ediyorum Rabbim zor durumda herkesin yardımcısı olsun diye..Allahım gönlü guzellerin sayısını artırsın da kimseyi kimseye muhtac etmesin.. Rabbim sizide maddi manevı kimselere muhtaç etmesin.. 

-Reklam-
+1 oy
önce (9 puan) tarafından

Her anne bazı anlar kendini tükenmiş ve yanlız hissseder ama seni yaratan rabbim var sana verdiği evlat mucizen var öyle düşün.benim 3 oğlum vardı 11 yıldan sonra bitane daha oldu asla psikolojik olarak istemiyordum yani dk gittim ilk gorucem işte yanıma bı bayan oturdu işte sıra bekliyoz hamilemisin dedi evet dedim bende sordum kadın dediki 17 yıldır ugrasiyorum ama olmuyor artık eşimde bana deli muamelesi ediyor bende doktor doktor bı umut ariyorum neyse çıkınca muaneden dedim Allah'ım büyük sozume tövbe herşeyin bı imtihan olduğunu düşün.bende hep evdeyim çokta sıkıntılarım var eşim şuan hasta ama ben saglikliyim evlatlarım şükür sakat değiller sende böyle düşün.millete bakma dışardan herşey çok güzel görünüyor sadece.rabbim gönlüne ferahlık versin 😊

önce (168 puan) tarafından
İnsanlara çok takılmıyorum Evet mutlu gibi gözüküyorlar çoğu evde yani sorunsuz ev yok muhakkak herkes biraz da olsa tartışıyordur bu hayatta ne kadar çok önemliymiş eşlerin rolü eşleri mutlu etmek yüzünü güldürmek hepsi erkeklerin elinde Evet çocuklarınız var çok şükür ama anlayışlı insan yoksa çok zor bir süre sonra ailen bile el umarım geçecek teşekkürler
önce (9 puan) tarafından
Gecer Allah büyüktür
0 oy
önce (37 puan) tarafından

Allah yardımcınız olsun her annenin yaşadığı bir depresyon yaşıyorsunuz biliyorum zor fakat anne olmakta bı nimet ili zamanlar her saat ağlardım fakat şimdi şükrediyorum kızım için istifa ettim fakat değdi etrafımda onlarca para ödeyip çocuk sahibi olamayanları görünce değerini daha çok anladım birde çocukla hayata adapte olmak bize zor geliyor fakat onu aşmaya çalıştım ailem eşimin ailesi hep yakınımda bı yere gidince çocuğumu bırakabilirdim fakat bunu tercih etmiyorum en küçük market alışverişinde dahi benimle eşime bı cümle kurdum çocuk bana engelmis.gibi davranıp çocuğumu gözümde soğutma dedim çocuğunuzla alabilirsiniz bu durumu yenidoğan bı bebekse inanin kolaylaşıyor zaman geçtikçe kimse bana bunu söylemedi başta ama Elhamdülillah 10 aylık kızım fakat ilk günlerde çok sıkıntılı bı bebekti hatırlayınca şükrediyorum sizde öyle kolaylaşıyor zamanla buna inanın 💐

önce (168 puan) tarafından
Bebeğim 2 yaşında oğlum var 13 yaşında ya tamamen benimkisi çevresel faktörler ve eşimle ilgili çevremdeki insanların anlayışsız olması ile ilgili bir şey kendi ailem de dahil buna eşimin ailesi eşim belki de ben de hata çünkü benim sorunum var işte ben böyle düşünüyorum demediğim için kimse sen nasılsın demiyor ya da hep sessiz kaldığım için sesimi çıkarttığım zaman da neyini eksik ses etme yani bu cümleleri duyduğum için artık tamamen kabuğuma çekildim ve bu durumda benim bu psikolojik durumumdan etkilenenlerde çocuklar oluyor
önce (94 puan) tarafından
Asel hanım sakın bunu yapmayın işte neden susuyorsunuz benim eşimin ailesi çok iyiler şu an aramız süper ama ilk evlendiğimizde tabiki vardı sorunlar herkesin düzeni farklı ve insanlar yeni bir insana yeni bir yuvaya aileye hatta eşine bile aynı eve girince bi düzen kurma süresi adapte olma süresi oluyor o zmn istemediğim hiçbir şeye sesimi kısmadım ne eşime ne ailesine ne kendi aileme benmde annem alttan al sus düzelir diyen bir kadındı dinlemedim bir kere kendini ifade edemezsen herkes sustuğun için seni görmezden geliyor ne kadar zaman geçmişse geçsin içinize attığınız her şeyi çıkarın dışarı kimseyi mutlu etmek zorunda değilsiniz karşınızdaki için kendinizden vazgeçmeyin konuşup sesinizi çıkarmadıktan sonra kimse sizin derdinizi umursamıyacak kendinizi evlatlarınızı düşünün çocuklarınız bile ne görürse onu yapacak önce kendinize değer verin ki evlatlarınıza değerin ne olduğunu öğretin eminim çok zorlu güçlü yollardan geçtiniz inşallah bundan sonra hayatınız istediğiniz gibi olur ömür boyu mutluluk dolsun hayatınıx en çok da mutlu olmayı sizin gibi güçlü içten savaşçı anneler hak ediyor❤
önce (168 puan) tarafından
Çok güzel şeyler yazmışsin teşekkürler öncelikle inan sende çıkardım zaman oldu ama 13 yıldır anlatamadım senin karşına güzel insanlar çıkmış umarım benim hayatımda düzene girer birgün umutla bekliyorum arada böyle eror veriyorum
0 oy
önce (3 puan) tarafından

Bende ikinci kez anne oldum 10 gün önce. İlk bebeğimde sizin gibiydim. 2 yaşına kadar çok zorlandım. Ama ikincide o durumları yaşamıyorum çünkü daha tecrübeliyim. Söylenenleri duymuş gibi yapıb duymamazlıktan gele bilirsin. Bu dönemler çok özel ve insanlara takılarak bu dönemler heba etmeyin derim. Eş desteği çok önemli ama malesef çoğumuz o desteği alamıyoruz. Bu durumda da sadece kendinize ve çocuğunuza odaklanın bu günler geçecek. Hiç bi zaman çocuğunuz o yaşda o küçüklükte olmuyacak bunları düşünerek kendinizi motive edin onunla bol vakit geçirin. Diger her ne varsa her şeyi ikinci plana koyun. Ben o günlerin keşke tadını çıkarsaydım, söyelenenlere kulak vermeseydim,.bebeğim ne zaman büyüdü hiç anlamadım bile.

önce (18 puan) tarafından
Ben 3 cocukla kucugum 21 aylık hasta oldu etti felan evin temizligi bebegin hasta olmasi diger cocuklari memnun edememem babanin sesimi duymayısı 1 mayıs gunu cinnet gecirdirdim resmen ve bna esim sesin çok çıkıyo dedi ne eve bebege yemege camasira bulasiga hic birine yetisemez konuma gelmistim sorumsuz insanlarla uğrasması evde kolik bebek bakmaktan bile kötü bişey arkadaşım olsun dersin degil arkadaş kardesim gibi gordugum kız evimden bebegim icin kenara koydum para altın ne varsa çalıp gitti yıllarımı verdiğim insan bu arkadas onem tasiyan bişey ve bizleride bu duruma surukleyen var gibi olupta olmayan kalabalık insanın hasta olmaya bile hakkı olmuyo çünki bi annesin çünki bi bayan herseyin bizi bekledigi ama destegi olayan yasam diim siz sabredin ama icinizede atmayin derim ..
önce (168 puan) tarafından
Hep böyle zamanlarda tevekkül ediyorum çocuklarıma sarılıyorum 13 yıllık evliyim 29 yaşındayım saçlarım çoktan beyazladı belki içime attıklarım için ama kalp yorulur mu ben yorulduğunu hissediyorum keşke hep çocuk kalsaydık
önce (18 puan) tarafından
Ne desem haklısınız yasayan herkes bilir Allah'tan sabır dileyin dua edin
0 oy
önce (84 puan) tarafından

Aa ben şu an beni anlattın demek ki hepimiz aynıyız daha geçen gün eşime konuştum ben de tükenmişlik sendromu var diye yoruldum dediim hayat bazen bize çok kötü davranıyor yani bize mi herkese mi böyle ben anlamadım ben de aynı sizin gibi dört duvar arasında ve tek başıma çocuğuma bakmak durumundayım eşim sürekli saat 6.30'dan gider lokantamız var biz saat gecenin ikisine kadar çalışıyor sağ olsun kaynanayla hiç aramızda bir şey yok ne sorar ne yardımı eder hiç hiç hiçbir şey yok ailem çok uzakta ne yapacağımı bilmiyorum cidden dışarıya çıkamıyorum bebek var temizlik falan anca kendimi yemek yiyecek vaktim bile yok öyle işte çok mutsuzum sürekli içimden ağlamak geliyor dolmuşum yani ama neden dolduğunu da bilmiyorum

önce (168 puan) tarafından
Amin canım teşekkürler
0 oy
önce (207 puan) tarafından

Yalnız değilsin 🙂 sıkma canını. İnsan anne olunca artık senin hayatın diye birşey kalmıyor. Biraz büyüyene kadar kendini ev hapsinde çaresiz ve yalnız hissediyorsun. Yeri geliyor pişmanlık duyuyorsun. Gerçekten zor. Benim bir kızım var aşırı yaramaz doğduğu andan itibaren hep problem hala aynı . Neredeyse 2 buçuk yaşında. Delirmişken bir tane daha olsun beraber büyüsünler bir daha aynı şeyleri yaşayamam dedim doğru mu yaptım bilmiyorum. O da 3 buçuk aylık olacak. Öyle zor ki. Ama hep böyle kalmayacaklar buyuyecekler zaman gelecek evde ses olacak yalnız kalmayacağım diye kendimi motive ediyorum.. elbet bir şekilde büyüyorlar. Evet çok zor ama geçecek. Erkeklerin bunu anlaması çok zor ama kendini salma. Olumsuz düşünceler seni daha da dibe çeker. Olumlu düşün kendini motive et. Yalnız değilsin. ♥️ Senin gibi benim gibi binlerce anne var sadece yan yana değiliz. Sen değerlisin.

önce (168 puan) tarafından
Herhalde Bu size çok ihtiyacım varmış Bu sözü okurken gözlerimden yaşlar düştü kimse bana sen değerlisin dememişti ve bu konuda yalnız olmadığımı da söylememişti yetersiz anne ya da iyi bir anne olmamadığımı düşünüyordum teşekkürler
0 oy
önce (207 puan) tarafından

Yorumlara baktım siz benden daha tecrübeli siniz🙂 sizinkisi anlaşılan çevre faktörü.. bazen çevreyi duymamak lazım. Çünkü herkesi memnun etmek mümkün değil. Anlayışsız insanlar değişmezler seni sürekli duygusal olarak sömürürler. Onları olduğu gibi kabul et bunların da huyu böyle he deyip geç. Söylediklerini onaylamış gibi yap. Kendi doğrularına göre yaşa. Yaş olarak benden küçüksün. Bende eskiden herşeye çok üzülürdüm ince düşünürdüm kırılırdim. Şimdi kim ne diyor umrumda değil. İnan insan 30 undan sonra duygu olarak tamamen değişiyor. Bence bir insan ruhen bedenen 30undan önce toy ne yaşarsa yaşasın çok çabuk etkileniyor. Ama 30 dan sonra ruhen bedenen hayatı insanları kabul aşamasına geçiyorsun. 36 yaşındayım. 30 dan sonra hayata bakışım değişti.

önce (168 puan) tarafından
Evet herkese teselli edecek bir cümlem var yanında olacak kelimelerim var ama kendimi teselli edecek kendimi bu da geçecek bunun da altından kalkacaksın diyemiyorum tükendim ki kendimde bu gücü göremiyorum çok şükür evlatlarım var diyorum ama onlara da bunu yansıtmak çok zoruma gidiyor yansıttıktan sonra pişman oluyorum çünkü onlar bunları hak etmiyor ama senin gibi arkadaşlar teselli etmesi çok iyi geldi belki de oturup birini sıkıntılarımı anlatmam gerekiyordu
önce (207 puan) tarafından
Elbette buradan da birbirimizi dinleriz. Özelden de yazabilirsin. Çevrende güvendiğin birisi varsa konuşabilirsin. Yada psikoloğa gitmek istersen gidebilirsin. Yada kişisel gelişim kitapları okuyabilirsin. Seni ne rahatlatıp uzaklaştıracak da olumsuz düşüncelerden onu yap.  Hiçbir şey kalıcı değil. Mutlulukta mutsuzlukta.
önce (168 puan) tarafından
Evet bir süre gittim destek aldım kimsem yok çevremdeki insanları ben dinliyorum genelde kimse sen nasılsın yada neden yüzün gülmüyor demiyor teşekkürler
0 oy
önce (94 puan) tarafından

Yemin ederim doğumdan sonra aynı böyle oldum o kimsenn sizi anlamayışı var ya insanı bitiriyor özellikle de eşinin anlamaması çok zor ama zamanla atlattım ilk aylar o kadar kötü bir durumdaydım ki terapiye gittim bi kaç seans eşimle birlikte çift terapisi aldık ve inan o kadar iyi geldi ki insan bazen her şeye tek fikir bakabiliyor resmen hayata olaylara bakış açım değişti eşimle aramızda düzeldi zaten ondan sonra sorun da kalamdı bi de eşimin ailesi ben ne zmn yardıma ihtiyacım olsa yanımdalar uykusuz bi gece mi geçirdim hemen gidiyorum bütün gün bakıyolar ben de uyuyorum bazen evde tek kalmak istediğim anlar oluyor o zmn alıp götürüyolar oğlumu binlerce kez şükürler olsun ki misa gibi de bakıyorlae oğluma o kadar seviyor ki onları oğlum da memnun bende de kayınvalidem de galiba beni doğumdan sonra eşim çok yıprattı ikimizde sudan çıkmş balığa döndük ama zamanla herkes yeni hayata alışıyor bebek büyüdükçe iletişim de düzeliyor oğlumu anlıyorum önceden neden ağladığını bile anlamıyordum ve aşırı kötü anne olarak hissediyordum kendimi bilmiyorum sizin durumunuz daha zor destek hiç yok anladığım kadarıyla ama eğer durumunuz müsaitse kesinlikle terapi alın❤

önce (168 puan) tarafından
Destek anladım daha önce evet iyi geldi tekrardan başlamakda fayda var  belki orda nasılsın diyen çıkar çok zor güçlü anne olmak bu kadar zor olduğunu düşünmüyordum hayatın

İlgili sorular

0 oy
2 cevap 272 göst.
20 Şubat 2025 3-6 ay arası bebekler kategorisinde misafir tarafından soruldu
0 oy
13 cevap 557 göst.
0 oy
1 cevap 195 göst.
0 oy
0 cevap 213 göst.

1,453,964 soru

23,864,204 cevap

320,533 kullanıcı

...