Ahh sorunuzu görünce direkt kayıt olup cevap yazmak istedim. 6 aylık bebeğim de aynen böyleydi. O günler bana sinir ve ağlama krizlerini hatırlatıyor maalesef. Merak etmeyin bebeğiniz en çok sizi tanıyor. Aynı şeyleri ben de yaşayıp üzülüp kendimi sorguladım. Ancak bunun bir sürü sebebi var;
Bebekler bizim stresinizi çok güçlü bir şekilde hissediyor, ehh uykusuz ve yalnız bir yeni anneden daha sinirli olmayı hak edecek kimseyi tanımıyorum.
Sizin kokunuz onu acıktırıyor ya da rahatlatıp uykusunu getiriyor. Bebeğim ilk 3 ayda bazen dakikalarca emerdi, mama verirdim üstüne yine emerdi. Rahatlaması nasıl oluyor dersen; anaokulundan dönen çocukların annesini görünce ağlaması gibi bir ağlama.
NOTT: LÜTFEN sabırlı olmaya çalış gazlı ve sürekli emen bir bebeği tek başıma idare ettim. Anne yok, kayınvalide yok, eş yok, kardeş, arkadaş yok. İlk 3 ay uyku konusunda ve emzirme konusunda çoook zor oluyor sanki bir kısır döngüde gibi... Ama sonra puff hepsi bitiyor. Hiiç kimseye aldırma git gide kolaylaşacak