Kendim oyuncakları peluşları çok seberim zaten, o yüzden neyi beğendiysem aldım ama oyuncaklardansa günlük hayatımızda gerçek şeyler daha çok dikkatini çekiyor.oyun halısını pek sevmedi ama ses getiren bir iki oyuncakla biraz oynayıp sıkıldı. Çıngırakları da sevsiği söylenemez, ben çıngıraklarla riitim oluşturup şarkı söyleyince ancak dikkatini çekiyorlar. Ce eee yapan bi ayıcık hediye geldi, altını değiştirirken müthiş işime yaradı, kendisi de tuşa basmaya çalışıyo. Dahası alt cırtcırtı açıp pil kapağını açmaya çalışıyor.puset oyuncağı var, arabada kullanıyorum.oyuncağın kendisindense takışı olduğu yerden çekme kısmıyla daha ilgili. Çeşitli hışırtılı vikvikli oyuncaklar var (lamazenin tırtıl, balina ve ejderhası ve bir iki başka şey daha) keyfi gelince anca biraz oynuyor onlar yerine çamaşırlarla oynamaya bayılıyor. Piyanosu, emekleme topu filan var şarkılı türkülü, beraber oynayınca ancak oyalanıp keşfetmeye çalışıyor.zeka kartlarını doğduğundan beri kullanırım, kartlar üzerine konuşurum, inceler. Bu aralar kartları da kitaplarını da yemeye çalışma derdinde (sayfa çevirmeti seviyor ama) küçük arabaları var, onları incelemeyi seviyor. Bloklar var, onlarla oynuyoruz, kendisi de seviyor. Mantar şeklinde çok sesli çıngırağı da hayat kurtarıcıydı benim için. Peluşlarıyla da keyfi gelince biraz oynuyor. Özetle çocuğuna göre değişiyor.kızım genel anlamda oyuncaklardan çok ev eşyalarıyla oynamayı tercih etti. Tüm oyuncaklar bir yana, buzdolabı poşeti, ıslak mendil kutusu, kaşık, kırlent ve eşyalarla oynarken aldığı keyfin haddi hesabı yok. Almak isterseniz bence tepkilerine göre alın, boşa almış olmayın.