Cocuklarinizla her zaman onlarin sizi anladigini bilerek konusun. "Aman sen ne anlarsin, aman o daha kucuk, sen cocuksun karisma, kucuklere susmak duser...." gibi cumleler o kadar yanlis ki.. Canim bence oglunla her zaman iletisim icinde ol. Dusunurken yuksek sesle dusun. Diyelim ki bebegin agliyor, hemen şöyle bir dusunceye gir (oglunun adi mesela Yusuf olsun :D ): Yusuf oglum yaa, bak kardesin gene aglamaya basladi, Allahallah neyi var acaba? Sence neden agliyor? (Yusuf dusunmeye baslar karni mi ac alti mi pis gibi secenekler sunar) Eger oglun secenek sunmazsa sen fikir yurut. Aslinda biliyorsun bebegin neden agliyor ama olay sadece oglunu bebek bakimina dahil etmek. Altini acacagin zaman islak mendili o cikarip versin, ayaklarindan tutsun nazikce, beraber ninni soyleyin bebeginize vs vs. Kesinlikle onu dislamadan, aksine keske bebeginiz de abisi gibi buyuse, akilli olsa, artik bez kullanmayip cisini soylese, beraber yemek yeseniz top oynasaniz... ne kadar guzel olur gibi hayaller kurun. Abisinin rol model olacagini hissettirin. Ilgi eksikligi hisseden cocuklarda oluyor sanirim altini pisletme, meme isteme vs. Umarim ise yarar bir seyler bulursunuz.