Varrya okudukca bir ben yokmusum bu sekılde olan onu anladım.. Benimde ilk bebeğim suan 3 aylık..bebeğim eve gelince sözde bana yardımcı olmak için bizde kaldılar ama aynı senın anlattıklarını yasadım.. Bebek uyuyo uyandırıp sevıyor, cocugun altını degıstırıyorum neymıs cok bez kullanıyomus pısık olmadan krem suruyomusum, cocugu emzırıyorum malum yenıdogan cabuk yoruluyor yavas emıp duruyo..kaynanam doydu bu dıyıp hemen alıyo kucagında dursun uyutsun,uyuyunca bıle yanından ayrılsın ıstemıyordu.. Bebegım gaz cıkaramadıgı ıcın aglıyodu dıyodu ac bu cocuk mama alın.. Doktora goturrduk dpktor kolık dedı kılosu ıyı mamaya gerek yok dedı buna ragmen doktor ne anlar ac olmasa aglamaz bu cocuk mama alın dıyıp dıyıp durdu.. Cocugu yıkıcaz suyu 40 derece yapmıs yıkatmadım tabı bana dıyokı hasta ediceksın.. Hep kırılmasın kavga cıkmasın dıye anlayısa yaklasıp onlarında ılk torrunu dıye alttan aldım tatlı dille anlatmaya calıstım ama yookk...anlamayan insan anlamıyor en son kavga ettım..evlerıne gıttıler.. Bende kendı anneme gıttıım kaldım bıraz.. 1 aydır gormedıler.. Eşime dıyomuş ki cok özledım bana nıye resmını atmıyor bebegın beni de gotur gelının annesının evıne.. Neymıs bebegı gorcekmıs.. Annemıde bır kere aramaz nasılsın dıye.. Bukadarda yuzsuz...nefret ettırdı ıyıce kendınden..