22 günlük anneyim. Doğurduğum gğnden beridir duygusal bi boşluğa düştüm sanki kırkım kayınvalidemlerde geçiyo. Bebeğimin sancısı var sürekli kayın validem anlayışlı bi kaç gün eşimin yanında yattım bebeği onun odasına koyduk gece ağladıkça gittim eşimde çok destekçim bebek konusunda. Ama sanki uykusuzluktan mı hayatımıza yeni biri girdi ondan mıdır bilmiyorum bi türlğ adapte olamadım hala. Eşim ilgili aslında çokta ince düşğncelidir. Ama sanki aramıza bişeyler girdi çok serbest yaşıyorduk bebek yokken kendi evimizde 2 kişiydik istediğimizde çıkar gezer film izlerdik oturur çay içerdik. Bebekle ilgilenmekten 2 bardak çay içemez oldum arada bir nadir başbaşa kalabiliyoruz sağolsun kaynanam giydiriyo banyo yaptırıyo uyutuyo eve gidince napcam bilmiyorum üzerini bile giydiremiyorum bezini dünden beridir bağlamaya yavaş yavaş başladım. Bide eşim sürekli telefonla upraşıyo video izliyo oyun oynuyo bunu hep yapardı gizlisi saklısı yok ama hamileyken bile bu kadar rahatsız olmamıştım bu durumdan. Bi kaç defa ağladım başbaşa kalamıyoruz diye anlayışla karşıladı elinden geleni yapıyo. Ama bebek bütün hayatımızı aldı sanki. Uykuyu seven biriydim yatmama kalkmama kimse karışmazdı geceleri 2-3 saat anca uyuyabiliyorum. Sanki eşimle eskisi gibi olmayacakmışız gibi düşğnüyorum hep onu çok ama çok seviyorum benden soğur diyede korkuyorum. Hamilelikte bebeğe zarar gelmesin diye özel ilişkimizde olmadı şimdide kırkımdan dolayı birbirimize yaklaşamıyoruz. 1 ay bizim için izin aldı ama oda diyo hiç hayal ettiğimiz gibi olmadı. Ben sürekli bebekleyim o sürekli telefonla uğraşıyo. Sanki uzaklaştık gibi. Eve geçersek dğzelir diyor ama bilmiyorum. Böyle olup düzelen var mı ya
