Hareket edemez o. Sen ettirince eder, yiyemez icemez, her seyi ile sana ihtiyaci var. Bir ele, kola, göze, kulaga, anneye, babaya. Onu çok seviyorsun, asla istememezlek etmezsin, cani acisa senin daha cok acir. O senin etinden, canindan, baska hickimsesi yok. Sen bir annesin, bunlar tabiki de olur, yorgunluk, halsizlik, açlik, uykusuzluk ama büyüyecek. Bazi seyler kolaylasacak bazi seyler güclesecek. Düsün sen disardan geliyor olsaydin sen de ilk bebege bakardin, esin isten gelene kadar onu düsünüyor, sen hep bebekle birlikte oldugun icin sen o özlemi yasama firsati bulamiyorsun.
Ben de bosanmak istersen ben de düsünürüm demistim esime. Evlendigime pisman olmustum, evlilik yildönümünde hem de. Bebek emmedi, yikarken nefessiz kaldi, pisik oldu, sarilik oldu hep agladim, daha kücük dedim, karnimdaydi önceden dedim, agladim. Ac kaldim, uykusuz, sütüm azaldi, hastalandim, acillik oldum, beyin filmi cektirdiler vs. 52 gun oldu, gun icinde yalniz bakiyorum, uyursa uyumaya calisiyorum, çok uyursa uykuda emziriyorum. Esime depresyondayim dedim, anliyorum dedi, hastanelik olduktan sonra daha çok yardimci oluyor bana, 52 gun oldu ama hala ya aglarsa ne yapacagim diyorum kendi kendime. Ne kadat aglasa bile bir yerden sonra yorulup uyuyorlar, agliyor diye köyden Anne babami yanima cagirdim, annemler iceri girdi bebek sustu uyudu ve gidene kadar uyanmadi. Degisikti .
Allah eksikligini göstermesin diyorum, aglamasinin uyumasinin gülmesinin bakisinin eksikligini göstermesin, bakip bakip sükrediyorum, allahim olmayana da ver diyorum.
Unutma yalniz degilsin