Merhabalar..
Kızım 7 yaşında ve herşey çok normalden ve ben mutluyken.. yaklaşık 1.5 yıl önce beni sevmediği ama onemsedigini söyledi o an üstünde durmadım.. daha sonra bu çok fazla sık olmaya ve direk beni kenara çekip kulağıma söylemeye başladı.. idmanli olduğum için durumun psikolojik olduğu fark ettim ve götürdüm.. doktor çok normal olduğunu söyledi.. çok zeki dedi.. ve somut zeka ile soyut zekanın tam kavrandigi ve sorgulandığı dönem bir kaç ay müsade et gececektir dedi.. fakat 1 hafta sonrasında daha fazla artış gösterdi yani günümün çoğu kulağıma seni sevmiyorum.. seni önemsemiyorum.. değerde vermiyorum hatta senden nefret ediyorum.. ölmemi istiyorum.. başka anne istiyorum hatta başka aile istiyorum gibi konuşmalara kadar vardı.. tabiki anneler halimi anlamis siniz dir.. ağlamak mi diyeyim hönkürmek mi diyeyim bayağı bunalım dönem geçirdim ve baktım böyle olmayacak direk Balıklı Rum çocuk psikiyatri ye götürdüm.. doktor bana düşünebiliyor musunuz bir çocuk annesini sevmezmi tabiki seviyor ama takıntı yapmış dedi.. yani ister istemez düşünüyor ve bunu söyleme gereği duyuyor yani obsesif bozukluk olarak tanımlıyor.. ve ben yine enkaz altinda.. şu an ilaç kullanıyoruz doktorun demesine göre bu yaş çocuklarda sıklıkla olurmuş.. henüz bir düzelme yok..
Gelelim soruma.. buna benzer davranış gösteren veya tanı konan çocuk anneleri var mı.. aslında sadece olumlu ve güzel şeyler duymak istiyorum galiba.. paylaşmak ve evet geçiyor geçecek kelimesini duymak.. sevgiler