Ben 40'ımız çıkana kadar annemde kaldım, annemin evinden ayrılırken aynı korkuları yaşadım, evime ağlaya ağlaya döndüm.
Yalnız kalmanın biraz zorluğu biraz da rahatlığı var. Rahatlığı bebekle başbaşa kalıp kendi düzenini oluşturabilmen oluyor. Zorluğu ise yemek, ev işi gibi şeyler oluyor. Burada da eşinden yardım alman işinş kolaylaştırır.
Öncelikle kendi beslenmeni önemsemelisin, yoksa süt çok etkileniyor. Benim sütüm zaten öyle çok yoktu, kendi evime dönünce düzenli beslenmedim daha da azaldı. Akşam eşin işten gelince bebeği kucağına verip ertesi gün için kendine yemek ve atıştırmalık hazırlayabilirsin. Küçük bebeği olan kadının önceliği bebeği ve kendisidir, eş ve ev işleri bekleyebilir. Bebeğin uyuduğunda açsan karnını doyur, uykusuzsan hemen yanına kıvrılıp biraz kestir. Karnın tok uykunu almışsan diğer uyuduğunda ev işlerine biraz bak. Ya da akşam eşinin kucağına ver sen işlerini yap.
Kendi düzenini oluşturmak dediğim de bu. 1 aya kalmaz hem bebeğini hem evini düzene koymuş olursun. Ben bu siteye "bebek bakımı" uygulamasından giriyorum, bu uygulama bebeğin uyku beslenme vs durumunu toplu gösterdiği için bebek ne zaman uyur ne zaman uyanır ne zaman acıkır daha rahat görüp işlerini ona göre ayarlayabiliyorsun. Tavsiye ederim.