Oğlum 2.5 yaşında etkinlik vs pek sevmiyor. Birlikte oyun da oynayamıyoruz. Parka çıkarıyorum onu çok seviyor ama yapma dediğim tehlikeli şeyleri daha çok yapıyor. Iletişim kurmaya çalıştıkça fayda görememekten çok yoruldum, her saniye peşinde koşmak zihnen çok yoruyor.
Tehlikeli şeyler yapmasa bu kadar kafaya takmam. Onun bu hareketliliği, kendine bir şey yapacak diye korkutuyor. Benzer süreçler yaşayan anneler sizler nasıl üstesinden geldiniz? Pandemi süreci çocukları ve bizleri gerçekten yordu.