Kizlar bebegim 2 aylik bir bebek sahibi olmaya nasil alıştınız bebegim uyuyinca kostur kostur birseyler yapmak cok yoruyor beni psilolojik olarak alisamadim tivalete gitmek bile luks oldu artik
Valla en güzel dönemdesiniz. Bebegi koyduğunuz yerde buluyorsunuz. Bide bebek büyüyünce sizin yanınızda değil. Genelde yasaklı istemediğiniz yerlerde kosturuyorlar. Suan benimki koltuğun altına geçti mesela gidip çıkarmalıyım :))))
Ay valla çok haklısın benimki bağırmayı ogrendi evin içi kıyamet gibi :) geri geri gidiyor hedeften uzaklaşıyor daha çok ağlıyor ahhaha her hali ayrı güzel ama ayrı dert bosver zamana bırak sende
Bence coook zor. Hatta diyorum ki hamile kalmadan önce bana şimdiki hayatımı gosterselerdi gözüm aşırı korkar asla çocuk yapmak istemezdim. Ama içinde olunca mecbur yapıyoruz. Sürekli tetikte olmak, her şeyi hızlı hızlı yapmaya çalışmak beni de aşırı yoruyor.
aslinda mukemmel bir duygu cok seviyoruz bebeklerimizi ama kosturmayla ve icimde surekli bebek aglicak simdi endisesiyle is yapmak yoruyor aslinda fiziksel degil mental olarak yorgunum sanirim
İlk zamanlar öyle oluyor gerçekten evde tek olunca bırak tuvalete gitmeyi su bile içemedim. Hele lohusalıkta ilk ay her gün ağlamakla geçti 1 saat uyumak için dua ediyordum. Resmen bebek yaptığıma pişman olucaktım neredeyse. Bugünlerime defalarca şükretsem az gelir. 3 aylık olunca bakınmaya başladı uykuları düzene girdi ellerini keşfetmeye başladı oyuncaklara tepki veriyor ağlamıyor o zaman. Karnını doyurup gazını alıp altını değiştiriyorum bir iki oynayınca yorulup kendi kendine uyuyor zaten. O zaman diğer işlerimi halledebiliyorum. Hem oyun zamanı gelince daha eğlenceli olucak. Daha iyi alışacaksın bir de bebeğini sevip şöyle bağrına bastın mı dünyalar senin oluyor hele gülmeye başladı mı hiçbir şeyin önemi kalmıyor öyle alışıyorsun anne olmaya.
sevgisi dunyalara bedel zaten yeni yeni beni tanimaya uyaninca gulmeye basladi orasi ayri ama insan tamamen bir duzene gecerken zorlaniyor uyanmadan isleri bitireyim acaba bi sikimtisi mi var aslinda beni yoran bu tedirginliklerim merak ettim sadece ben mi boyleyim butun anneler ayni mi acaba
Biz 14 aylık olucaz çok hareketli doğduğunda da doktorlar aktif bebek demişlerdi zaten yani o zamandan beri çok zorlanıyorum yaşadıklarınızın aynısını birebir belki de daha fazlasını yaşıyorum büyüselerde rahatlasak biraz konuşmasını bekliyorum dört gözle belki o zaman halimden anlar:)
Benim kızım sabah 5 de kalkıyor akşama kadar 10 dk 20 dk ara ara uyku var o kısa uykularda ne yapabilirsem dert etmiyorum şükür verene diyorum zor bir doğum oldu küvezde de kaldı 21 gün haliyle şükür ediyorum ama uyumasin da çünkü çok özlüyorum :)))
Bebeğim şuan bir yaşında onunla hem zor hem de çok heyecanlı geçiyor. Hep yasaklı zararlı şeyler peşinde. Ama bazen de tam bir arkadaş canlısı. Ama nedense bir yıldır hem çok duygusal hemde çok sinirli bir yapıya sahip oldum. Bir bardağı bile yerinde görmediğim de çok kötü sinirleniyorum. En ufak şeye. Bu normal mi yaa
Bende öyle düşünüyorum. Geçecek inşallah bu zor günler. Tamamen arkadaş olurlar bize. Uyku düzenleri yemek düzeni dertlerini anlatabilecekler daha rahat olur inşallah. Gece de kalkiyiruz uykusuzluk yorgunluk yoruyor galiba. Gerçekten eşim e psikolojik destek mi alsam dedim artık. Çünkü ben asla kolay kolay sinirlenmeyen biriydim şimdi tam tersi
Benimki 1 aylık olacak yarın. Her gün ağlıyorum neden yaptım ben bakamıyorum hayatım kalmadı ben diye birşey kalmadı diye. Zaten alışamiyordum şimdi birde ishal oldu canı acıyor ağlıyor bende onunla birlikte ağlıyorum çocuğum hasta oldu ve ben birşey yapamıyorum diye. Allaha sürekli dua ediyorum bugünler çabucak geçsin ve bebeğimle birlikte çok mutlu olayım diye.
Galiba annelik bana göre değilmiş. Sürekli ağlıyorum. Eşime işe dönme beni yalnız bırakma diye ağlıyorum resmen (o şeref yoksunu da gidip arkadaşlariyla kahve içiyor ama acısını çok fena çıkartıcam zamanı gelince) Allah razı olsun annem kayınvalidem hep yanimdalar hep destek oluyorlar ama ben yapamıyorum galiba.
Canım hala lohusasin sudan çıkmış balık gibisin şuan seni çok iyi anlıyorum ama bir 3 4 ay daha bekle bu günlerini hatırlayıp gülüp geçeceksin neden böyle düşünmüsum diye üzüleceksin . Sen çok iyi bir annesin öyle olmasan gelip burda bunu yazmazsin hiç umursamazsin. Bebeğin öyle yada böyle illaki büyüyecek bu günler geçecek çok az sabır sabır sabır. Seni çok iyi anlıyorum uykusuzsun yorgunsun korkuların var sürekli nefes alıyor mu bir derdi mi var ev işi herşey üst üste bindi eşinle sorunların herkesin ağzında bir laf. Lütfen sadece kendini dinle eşini görme kimseyi duyma . O bebek sadece sana muhtaç nasıl masumdur şimdi onu öyle bir büyüt ki ilerde çok iyi bir dostun olsun. Bı 5 yıl sonra sen yine eski hayatına döneceksin boş zamanın olacak herşey bebekten önceki hayatına donecek . Evini çevreni herkesi boşver bebeğinle ilgilen yetemedigin yerde de bırak sen çok güçlüsün ben hissediyorum inaniyorum
İlk 5 ay bende öyleydim canım ama herşey zamanla oturuyor annelik harika bişey yorucu ama değiyor bi gülüşlerine. İyi şeylere odaklan daha kolay olacaktır