Ahh ahhhh seni okadar iyi anlıyorum kii. Bunu bile yazarken gözlerim doldu. Bende lohusayken hep beni rahatlatacak geçicek korkma demelerine ihtiyacım vardı.
Ben gurbetteyim annem geldi ama 23 günlüktü oğlum dönmesi gerekti sonuçta onunda ailesi var.... Ben kaldım bi başıma eşim işte tek başıma ilk çocuğum bide kışa denk gelmişti. Sürekli pijamayla.... her tarafım kusnuk içinde... Saçlar yağlı kpcam eve gelsinde duş bari alsam diye beklerdim... Gün içinde yemek yemeye zaman bulamama yeri ggelir tuvalete bile gidemezdim bıraktığımda ya kusarsa göremezsem.... Offf... Hıçkıra hıçkıra ağlardım kalbim öyle acırdı ki. Anne diye diye ağlardım. Çook zordu hala kolay değil ama eskisi gibide değil. Tek başına büyütmek daha da zor. Şimdi 7 aylık rahatız çok şükür.....
Bide yaz geliyo böyle düşün canın sıkıldıkça bebeğinide al çık dışarı hava al gez dolaş. Emin ol kapının önüne bile çıkmak çok iyi gelicek sana. Ama o depresif hal geçicek emin ol sabret biliyorum çok iyi anlıyorum çookk zor ama sabır. Güneşli günler yakın merak etme