Merhabalar. 2 çocuğum var biri 3 yaşında biri 7 aylık. Gerçekten iki küçük çocuklu olmanın sorumluluğu zor ve sabır istiyor. Bazı anlar oluyor ki o sabır bende tükeniyor malesef ve hiç istemesem de çocuklarıma kızarken buluyorum kendimi. Bugün iki kez sinir krizi boyutuna geldi durumum ve bağıra bağıra ağladım yanlarında. Büyük kızım bu durumdan çok daha fazla etkileniyor. Hemen kendimi toparlamaya çalışıyorum, baya baya arkadaş gibi anlatıyorum halimi ama sonuçta çocuk, korkuyor, üzülüyor, o da hırçınlaşıyor. Sonrası malum deli gibi vicdan azabı. Nasıl toparlanıyorsunuz siz? Çocuklara tavrınız nasıl oluyor böyle anlarda? Nasıl affettiriyorsunuz kendinizi?
Şimdiden çok teşekkür ederim okuyan herkese
Şimdiden çok teşekkür ederim okuyan herkese