Öncelikle yazdığınız güzel sözler için teşekkür ederim.
Malesef üstün zekalı veya zeka seviyesi biraz daha yüksek olan çocuklar için durum biraz daha zor.
Şey gibi düşünün. Çocuğunuz birşey yemek istiyor ama sizin alacak yedirecek durumunuz yok.
Gereklli önemi vermezseniz istediği kadar zekası yüksek olsun geriliyor hatta olumsuz davranışlar çoğalıyor.
Benim çevremde de oldu. Çocuk okula gitmeden okuma yazma öğrendi ama ailenin bir çabası olmadığı için o çocuk hem akademik olarak geri kalıyor hemde tablet telefon ile yaşına uygun davranmamaya başladı.
İstediği kadar zeki olsun her çocuk egitilmek zorunda.
Mesela aileye diyorum bakın bu çocuk zeki.. Durumunuz var bir dil kursuna, dans kursuna vs yazdırın ekstra bir uğraşı olsun. Çocuğun neye yöneldigini bulun. Parayı one sürüyorlar ama altın kolye bileklik alma peşindeler. Birşey diyemiyorum haliyle.
Biz bir sonraki yılın eğitimi için gıdım gıdım para topladık. Giymedim, yeri geldi kuaför yüzü görmedim kendimden ödün verdim. Çünkü görüyorum çocuğum alıyor öğreniyor neden boşa geçirsin zamanını.
Derslerin odaklı bakıyorum bu sefer bilgisayar da zaman kaybediyor arta kalan zamanda, yüzme dersine götürüyorum, basketbol, volayebol neye ilgisi varsa.
İlk okulda evde kuran okumayı öğrendi. Şu an kuran da okuyor.
İngilizce öğrendi. Şimdiye kadar kurs, dershane, okul tüm öğretmenleri İngilizcesi çok iyi diyor. Geçen gün ikinci dile merak saldı hocam dedim. Almanca olan bir lise seçsin dedi. Japonca istiyor dedim şaşırdı adam çok zor diye. O yapmak istesin ben arkasındayım dedim. Japonca kurs da çevremde bulmak zor.. Ama kartlar falan bulduk ufaktan giriş yapması için onları almaya başladık.
Yani işin özü şu çocuğun ilgisi var. Hemen yönlendiriyorum. Beya çocuk boş kaldı. Önüne seçenekler koyuyorum. 1 2 3 aslında onun için ben seçmiş öpüyorum ama o tercih ettiği için memnun kalıyor ve devam ederken mutlu oluyor.
Mesela İngilizce kursu ona soruyorum eğitim ne durumda sınıfta diye. Ona göre o kurda devam edip etmeme kararı alıyorum ve yeni kurs arayışına geçiyorum. Tabi bunlar büyüyüp belli bir olgunluğa ulaşınca oluyor.
7. Sınıf ben dershane istemedim yollamak. Sıkışmasın dedim. Okul beni çağırıp başarısı yüzünden %100 burslu göndermek istedi özel bir dershaneye. Oğluma sormam gerek dedim. Ücretsiz olduğunu öğrenince kabul etti çok yoğun bir temposu oldu. Okul, dil okulu, dershane.. Ama kendisi seçtiği istediği için sorun yaratmıyor. Bende arta kalan zamanda ona mutlu edecek ortam ayarlıyorum.
Yani çocuğu siz eğitin bir yerden sonra o da farkına varıyor eğitimin önemi nedir. Bir amacı oluyor.
Kötü not da aldığı zaman oluyor. Benim olayım şöyle. Eğer sınavına çalıştı ise ve buna rağmen kötü not aldıysa. Hadi bakalım neden bu not alınmış bakalım diyorum. Konu mu anlaşılmadı sınavda dikkati mi dağıldı, soruyu yanlış mı okudu işlemi kağıt üzerinde değil de kafadan mi yapmaya çalıştı. Sonra bunları düzeltmek için çalışıyoruz. Konuşuyoruz. Bu şekilde alınan kötü notun aslında gelecek için bir ders olduğunu anlatıyorum.
Ama çalışmadı ise yer fırçayı benden. Böyle çocuklarda en tehlikeli sensin şey özgüven. En iyi bildiği dersi bile sınav öncesi gözden geçirmek zorunda. Hiç değilse o dersi veren öğretmene saygı için yapmalı bunu. Bu da bir gereklilik.
Sizin henüz çok minik belliki akıllı da bir bıdık. Umarım güzel bir yol tutturup güzel sonuçlar alır. Mutlu başarılı bir evladınız olur. Allah bağışlasın.
Ayrıca ben ciddi bir nörolojik sorunu olmadığına sürece tüm çocukların çok zeki olduğunu düşünüyorum sadece hepsinin anlama yolu farklı.
Ailenin farkına varıp üstüne düştüğü zaman başarısız çocuk olacağına da inanmıyorum.
Bakıyorum yaşıtlarına başarısız olan çocuklarda ki durum 12 yaş hepsinin sosyal medyası var, çoğunun sevgilisi var, çoğu aile olmadan dışarıda akşam dolaşıyor başı boş. Çoğu yaşının üzerinde haller davranışlar içinde. Karşı cinse beğendirme çabası var çocuklarda. Bu da ailenin bazen ilgisizliği bazen de çocukları kendisi buraya itmesi ile alakalı. 9 yaşında çocuğun saçı çocuk istedi diye sarıya mı boyanır. 10 yaşında erkek çocuğun kulağına küpe mi takar. İster ama özgür çocuk olsun, çocuğum mutlu olsun diye bunları çocuklara küçük yaşta sunmamak gerek. Asgari ücretli bir baba kendine, i phone almak için taksite giriyorsa çocuk marka ayakkabı giyisi derdinde olur ders peşinde olmaz.
Oğluma dedesi hediye yüklü miktarda bir para yolladı mesela. Ne istersen alabilirsin dedim. Altın al kenarda dursun dedi. Çünkü bizi görüyor yatırım yapıyoruz gelecek için. Kendisi devlet bursluluk sınavını kazandı. Daha parasını gereksiz yere harcamış değildir.
Bunlar bugün olmadı tabi ki bizi görüyor, onun için savaşımızı görüyor, ve şekilleniyor.
Arada hataya düşüyor tabi ki bazen sık. Bunlar olacak olmalı çocuk çünkü istediği kadar zeki olsun. Çevre faktörü var sonuçta. Ama öyle böyle yeniyoruz. İnşallah Allah tüm evlatlara güzel hayırlı bir hayat nasip etsin.
Ama dediğim gibi ilk ailenin tutumu önemli. Çocuk istediği kadar zeki olsun ağaç yaşken eğiliyor. Lafla sözle olacak şeyler değil bizi görüyor izliyorlar. Çocuğun her kötü davranışında dönüp bir kendimiz sorgulamamız gerekiyor.
Misal ben ve eşim dağınık insanlarız çocuğa sen neden dağınıksın diyemiyorum. Çünkü eve girince herkes üstündekini biryere atıyor. Ama dedikodu yapmam, haram yemem, sadece kendimi düşünmem, savurgan değilim, babası çalışkan işinde gücünde, işten çıkıp evine gelir. Ortalıklarda gezmez gezecekse bizimle, yiyecekse bizimle. Çocuklar bunları görüyor ona göre şekilleniyor işte