Ne yapacağımı bilemez haldeyim. Gerçekten tüm hayatım kızımın uyuma şekline göre belirleniyor. Evden 1.5 saatten fazla ayrılamıyoruz. Tek başıma değil ha bebeğim benimleyken dahi 1.5 saate eve dönmek zorunda kalıyoruz. İlk 15 gün her şey çok güzeldi kendi beşiğinde, memede, babasının omzunda mışıl mışıl uyuyordu. Gaz ve kolik dönemi kayınvalidem Hamak beşiğe alıştırdı. Biz de o dönemler zombi gibiydik aman uyuunda nasıl uyursa uyusun dedik. Ama artık dayanamıyorum yatırıyıum hamağa salla babam salla yavaş sallayınca da uyumuyor biz de hamağın demirlerine ayaklarımızı uzatıyoruz ki dengesi bozulup devrilmesin. Elimiz kolumuz ballı 45 dk sallıyorsak 30 dk uyuyor. Durunca ağlaması vs cabası. Ömrüm Hamak başında geçiyormuş gibi geliyor. Kayınvalideme giderken bile o hantal hamağı sökmek zorunda kalıyoruz omzumuzda demirleri bir oraya gidiyoruz bir buraya. Çok ısrar eden yakın arkadaşlarımıza giderken nasıl mahcup oluyorum onu sök tak dakikalarca