Sanki bu aralar kimse beni anlamıyor buna ailem de dahil normalde çalışan biriydim fakat bebeğim 1 yaşına giresiye kadar çalışmayı düşünmüyorum evde kalmak beni daraltıyor bide üstüne bebeğim huysuz biraz uyku düzenimiz yok düzen yapmaya çalışıyorum ama olmuyor meme de uyumak istiyor rahat bir uykum yok evi temizleyemiyorum eşimin işi çok geç bitiyor o yüzden eve geç geliyor ailem uzakta yaşadığımız yerde tanıdık kimse yok sıkıntılarımı eşimle ailemle paylaştığım da bana iyi birşey deseler bile batıyor artık ne yapmam lazım psikoloğa gitsem virüs var kafayı yemek üzereyim