Bende ilk hafta ağlayarak eşime gidip ben sanırım lohusa depresyonuna giriyorum demistim kızımı benimseyemedim ilk zamanlar hastanede emzirirken falan eşim tutuyordu ben tutmuyordum. Içimden bi ömür buna bakmak zorundasın kedi yavrusu degil ki 2 gun sonra ay sıkıldım diyip bırakasın diye geçiriyordum ki kedim de var asla bırakamam sonra düzeldi şimdi 58 günlük olmuşuz
Cnm ilkinde de aynı sonuncuda da aynı durum yaşanıyor
Canim hepimiz bu yollardan gectik ayni bende senin gibiydim calisan gezmeyi seven is arkadaslarimla saatlerce oturup cay icen esimde kisitlamazdi beni hic bir zaman bir anda butun hersey bitti hamileyken bile fink fink gezerdim oglum dunyaya geldi 2 ay sonrada pandemi oldu derken tek basima 10 ay boyunca kendim baktim hala daha kendim bakiyorum ama zamanla alisiyor insan evet bazen sinirleniyoruz kiziyoruz ama bunlar oluyor sonucta hepimiz insaniz zamanla gecicek evet kendimize bakmiyoruz hic bir sey yapamiyoruz ama olsun evlatlarimiz saglikli olsun mutlu olsun gerisi onemli degil buyuduklerinde su pandemide bittikten sonra allah nasip kismet ederse daha guzel gunlerimizde olacak insallahh