Oncelikle Allah korusun yavrunu canim.Bu yasadiklarin cok normal.Ben de yasadim durumu.Hatta soyle soyleyim sana benim 3 yil cocugum olmadi.O 3 yilda dayanmadan tedavi oldum bir suru ilac sonuda sukurler slsun hamile kaldim.Ama gel ki dogum yaptikdan sonra ayni senin yazdiklarini yasadim.Kendimi cok sucladim ben bu evladi sevmeyeckdimse neden durmadan 3 yil tedavi gordum bu nasil annelik dedim.Ben dogum dogum yaptikdan sonra 20 gun ablamda kaldim.Orda topluluga alistim.Yiyenlerim ilgileniyor ablam bakiyor ben dinlendim.Yikamasini bile ablam yikiyordu.Her sey eve geldigimde basladi.Esim ise gitdi,evde yalniz kaldim oglumla,cok caresiz hiss ediyordum.Hep aglamak geliyordu icimden icimden bebegimi etkilemesin,sutumu etkilemesin diye kendimi hep tutdum.Neden boyle oldugumu anlayamiyordum.Annem de baska sehirdeydi,pandemiden dolayi gelemedi hic.Suretli annemi,ablami,esime dariliyordum icimde neden beni yalniz bırakıyorlar diye.Bebegime karsi da hic bir sey hissetmiyordum.Bir gun kuzenim aradi beni nasilsin nasil gidiyor diye.Sonra dedi boyle seyler olursa sakin uzulme gececek lohusalikdan oluyor hepsi.Ve sonunda zamanla gecdim canim.Simdi anne oldugumu o kadar cok hissediyorum ki