Kizlar, biri 23, diğeri 6 aylık iki çocuğum var. İkisine de tek basima bakıyorum. Ama artık çok yoruldum ve bunaldım. Altı aydır evin içindeyim. Sosyal hayatım hiç yok. Gelenim, gidenim yok. Hiç insan yüzü görmüyorum. Ayda bir aşı için sağlık ocağına gidiyorum. Onun dışında günlerim birbirinden farksız. Altı aydır gün sayıyorum. Günler geçmiyor sanki. Şimdi altı aylık olan kızım ek gıdaya geçti. Ne emiyor ne ek gıda yiyor. Tüm gün süt sağ, ek gıda ver, uyut, emzirmeye calis, doymadiysa mama içir, büyük olanla ilgilen, karnını doyur, oyun oynat, bin defa kitap oku, küçük uyurken yemek yap şeklinde geçiyor. Sanki hayatım durdu. Yaşamıyorum. O kadar bunaliyorum ki kızım dogdugunda ilk üç ay daha zordu. O zamanlar bile daha iyiydim. Büyüdükçe rahatlarim, diyordum ama hiç öyle olmadı. Her şey daha zor gelmeye başladı. Benim gibi olan var mı? Siz nasıl idare ediyorsunuz? Neler yapıyorsunuz? Lütfen yardımcı olun bana.