0 oy
5,437 göst.
Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (269 puan) tarafından
Anneler doğum yapalı 2 ay oldu ama ben hala lohusa gibiyim. O kadar yoruldum ki tek başıma mücadele edemiyorum. Kafami yastığa koyuyorum 10 dakika sonra uyanıyor. Günlerdir tek bir odanın içinde kaka çiş gaz mama dongusunden sıkıldım. Etrafımda tek bir kişi yok. Eşim de çok geç geliyor 2 saat görebiliyorum. Bazen öyle bir duruma geliyorum hem kendime hem bebeye zarar verecek gibi oluyorum saçımı yoluyorum. O ağlıyor ben ağlıyor. Avutmak bile içimden gelmiyor bazen. Öyle bir gülüşü var her şey unutuluyor moduna giremedim hiç. Sanki mecburi bir görevim var da süresini doldurmak için onu yerine getiriyor gibiyim. Bu kötü düşünceler için kendime çok kızıyorum ama hayatım bitmiş gibi hissediyorum. Dışarıda akan bir hayat var ama ben odanın içinde sabit bir kaya gibiyim. Çok kötüyüm anneler çok:(((

84 Cevaplar

0 oy
(297 puan) tarafından
İlk zamanlar hic birsey anlamiyorsun canm ve sabir etmen lazim galiba bebegin gazli bebek doktorunla görüş gaz ilaci bagirsak duzenleyici ilac falan versin ama suan o sana muhtac senin ilgine sevgine muhtac az sabirli ol guzel günler görürsün insllah
-Reklam-
0 oy
(8 puan) tarafından
Şu anki haliniz birçoğumuzun yaşadığı şey. Lohusa lık başka şey vesselam ama bil ki iki aya daha farklı olacak her şey bebeğin kendi kendine duracak gülecek dışarda onla dolaşabileceksin yalnız olmanız kesinlikle buna çok büyük etken. Ben de yaknız büyütüyorum ağlaman gerekirse ağla duygularını bastırma. Evet şu an bir görev bilinciyle hareket et ama sonra keyif alacaksın. Davlumbaz sesi aç koy benimki de aynı hiç uykusu yok onda sakinleşiyor. İmkan varsa kendi kendine sallanan salıncak lar hayat kurtarıcı oluyor. YouTube dan meditasyon dinleyin ya da başka şeyler bir şey mutlak iyi gelecek hep bunu düşünürsen kafanda daha da büyür içinden çıkamazsın. Önem verme bu düşüncelerine sav gitsin 
0 oy
(95 puan) tarafından
Apartmandan birini bulamaz mısınız 100 200 lira verseniz gündüz gelip yemeği temizliğe vs yardım etse. Hiç olmazsa siz banyoya girince çocuğa baksa 2 3 saat yeter. Alo 183 vs de var galiba bi danışın belki yardımcı olurlar aile sosyal politikalar bakanlığının danışma hattı
0 oy
(133 puan) tarafından
Yemin ederim aynı şeyi yaşıyorum 1 aylık ama geçmicek sanki delirmek üzereyim yanlız kalkmaktan çok korkuyorum çocukla 
0 oy
(1,426 puan) tarafından
Öncelikle şunu bil ki yalnız değilsin.. benim iki küçük çocuğum var 2 buçuk 3 senedir çarşıya gitmedim .. ikinci bebeğim 4 aylık . 4 aydır markete ekmek almaya bile gitmedim .. 2 aylıkken bende bunaldım sinir krizi gecirecektim nerdeyse.. hele ilk bebekte ilk 6 ay kafayı yedim .. ama bir yaşından sonra o kadar güzel geçiyor ki zaman.. senin gibi kalmış olsaydım ikinciyi yapmazdım hatta herkes bir çocukla kalırdı ..
0 oy
(336 puan) tarafından
Bende böyle bi bunalımda gibiyim:( biri 3 yaşında biri 53 günlük. Eşim akşam gelir  Erkenden de uyur. Ona ayrı sinirleniyorum. Ufaklık uyumuyor, büyüğü durmuyor sürekli oyun oynayalım, beni salla derdinde. Küçüğü beşiğe koyuyorum yatağa oturmadan kalkıyor, bu gece artık bağırdım. Sonra oturup ağladım.

 Sonra derin bi nefes aldım, Allah ım güç kuvvet ver dedim, elbet büyüyecek geçecek bunlar diye kendimi teselli ettim. Çünkü onun bana ihtiyacı var, bilseler ağlamazlardı. Dertlerini anlatabilseler herşey daha kolay ama bu bi süreç. O yüzden annesi, dua edin onu öpüp koklayın. Biçok anne bu süreci yaşıyoruz. Rabbim sağlıcakla büyümelerini nasip etsin... 
0 oy
(457 puan) tarafından
Sakın kendini suçlama. Herkes aynı düşünceleri paylaşıyor. Kimi itiraf ediyor kimi kendine bile edemiyor. Kimse ben hiç sinirlenmedim bu süreçte hiç üzülmedim diyemez bence dese de yalan olur ya da çoook istisnadır onların bebekleri :) Ben de çok zorlanıyorum ağlıyorum hala. Ertesi gün çok mutlu oluyorum değişiyor sürekli. Lohusalık 40 günde bitmiyor ki. Hormonlar dengesiz hala biz napalm. Bir de uykusuzluk yorgunluk ayakta kalabilmek bile büyük bir başarı. Ben normalde 9 saat uyurdum en az uykuyu çok severdim şimdi 3 saat uyusam ne güzel uyudum diyorum. Bunu bana yaptıracak başka bir canlı da yok. Kendini kötü hissetme bu durum sana ait değil sadece. Çok iyi gidiyorsun buna inan. Kendini ve bebeğini hayatta tutuyorsun bundan daha büyük bir başarı olamaz. Bu günlerin geçeceğine inan. Öp onu sev kokla içinden gelmese bile yap. Aklına kötü düşünceler gelince burada yazan güzel yorumları oku (sadece güzel olanları :) Biraz daha gayret et sen güçlüsün sen annesin sen her şeyi başarabilirsin. :) 
0 oy
(4 puan) tarafından
tarafından yeniden gösterildi
Tek basina bebek bakmak cok zor birde tecrubesiz iseniz benim bebegim premture dunyaya geldi kuvez yolu bekledim kucagima aldigimda 1800 grmdi 43 santimdi 2 battaniyeye sararak kucagima aliyordum 4 ay boyunca ne uyku nede sosyal hayat olmadi bebek eve geldikten 58 .gunu disari cikmaya basladim her gun 1 saat derken 2 sate cikardim hem kendim hava aldim hem o temiz hava onlarida sakinlestiriyor once siz sakin olmayi deneyin bir cozum uretin bebeklerin bu zamanlarda en buyuk sorunu gaz sancilari emziriyorsaniz bol bol emzirin gaxli gidalardan siz uzak durun eger sutunuz yeterli gelmiyorsa mama takviyesi yapin bebegi sicak tutun onlarin uyku duzenleri cok degisik 4 ay boyunca basim gece yastik gormedi her gece agliyordum bebekle beraber bebegime ayak uydurdugum gunden sonra rahat ettim o uyurken evi temizlicem yemek yapicam derdine dusunce piskolojimde uyku duzenimde bozuldu bebekle beraber uyuyorum bebekle kalkiyorum sizin birax hava almaya birazda uykuya ihtiyaciniz var destek alabileceginiz birinden yardim alin anne kardes arkadas sabirli olun gecicek daha yolun basindasin 
0 oy
(172 puan) tarafından
Ayni seyelri yasadim hatta halende devam ediyor okurken tuylerim urperdi sakin oyle biseyi aklindan bilr gecirme cok zor dunyaya getirdin 9 ay neler cektin esine durumu anlat hos benim esimde sabah 8 de gidip aksam 11 de geliyor adam yemek dus vs derken 1 oluyor bayiliyor onada bisey diyemiyorum bazen o sabahliyor hatta. Inanin herkes ayni herkesin bebegi bu sekilde bay bay uyku damlasi var bi al dene ben kahvalti yapamazdim bebegim suan 3 aylik hala kahvaktim oglen 3 4 buluyor durmuyor agliyor biraz daha sabir
0 oy
(90 puan) tarafından
Anne olsan da sonuçta robot değilsin sen de bi insansın ve psikolojin gerçekten zarar görmüş olabilir. Bazen beklenmedik anda değişen hayat koşulları bizi depresyona itebilir. Bence ilk işin o odadan çıkmak olsun. Kış vakti biliyorum ama sar bebeğini lahana gibi çıkın dışarı biraz hava alın o kadar iyi gelecek ki inan bana. Bebeğini sorumluluk olarak gördüğün sürece bazı şeyleri aşamazsın önce bunun bir sorumluluk olmadığını kendi içinde aşmalısın. Baktın hiçbir şey fayda etmiyor ki yine söylüyorum insanlık hali anne oldun diye robot olmadın en önemlisi sen hala bir insansın psikolojik destek alabilirsin hastaneye gidip hava almak bile iyi gelebilir 
0 oy
(1,131 puan) tarafından
Yorumlara baktım çoğu şunu demeyi unutmuş stres sütünle bebeğe geçer sen stres yaptıkça bebeğin de strese girer senin huzurunu hissedince huzurlu oluyor bunu bana sağlık ocağındaki doktorum söyledi sonra denedim sakin bi şekilde konuştum oynadım onunla gezdirdim bikaç gün sonra eskiye oranla daha az ağlamaya başladı şuan 75 günlük toplasan 4 5 saat uyuyorum eşim vardiyalı çalışıyor ve bende ailemden uzak yaşıyorum yalnız başımayım ama sakin olmaya çalışıyorum çünkü onun bildiği tek bişey var anne kokusu.. Kıyamıyorum ona ne istediğini anlamaya çalışıyorum kendimce sakinleşmezse evde gezdiriyorum müzik açıyorum onunla beraber dans ediyorum.. Sakin olmaya çalış mutlu etmeye mutlu olmaya çalış gazı varsa altını aç konuşarak masaj yap 
0 oy
(1,927 puan) tarafından
Çoğu insan bebeğine tek başına bakıyor maleesef herkesin yanında annesi ya da baktıracak kimsesi yok, şuan lohusalık psikolojisi 4 aya kadar böyle olman normal sonra zmanla geçiyor ama evet bir çocuk büyütmek çok zor ama odanın içinde kalıp hayatın akışını izlemektense sen de çık o hayata katıl. Bebeğimin 40ı çıktığı gün başladım 13 aylık sürekli dışarıya çıkarıyorum hava soğuk kış hiç fark etmiyor 10 dk da olsa bebek arabasına atıp bi tur atıp dönüyoruz. Evet ben de bazen cinnet geçirecek oluyorum uyumuyor ağlıyor bana sarıyor kendime ait bi dk bile olmuyor bazen. Ama o benim çocuğum onu dünyaya getirirken bunların olacağı zaten belliydi onun hayattaki tek dayanağı benim. Evde durma çık hava al sana da ona da iyi gelir 
0 oy
Profil image (40 puan) tarafından
Bu gunlerdr grcer insalah canim .benim kziim 7 aylik dusun 9 ay kanamali bir gebelik dusuk riskli   acil amelyata alindim dogum yaptim 2 gunlukken yangilar basladi yanginin icinde kaldik babam kanserdi kizim 2 aylikken babami kaybettim annem corana oldu ölumden dondu kizim hastanelik oldk orda da kizima down sendrrumlu dendi ve test yapildi ve ben ne anneligi nede lohusalgimi yasayabildim ve ben kizim icin ayaktayim ve kizim icin yasiyorum
0 oy
(653 puan) tarafından
Annelik kolay deyil hepimizin başında bende sen gubi tek büyütüyorum üstelik bir buçuk yıldır bir saat deliksiz uykum yok hiç uyumaz sonuçta senin kanın canın sabretmen lazım 
0 oy
(148 puan) tarafından
Ben de 27 günlük lohusayım benzer seyleri yaşadım daha tam da iyi değilim ama buna şükür. Size tavsiyem bol bol dua edin insirah, vakıa,  necm surelerini okuyun, dinleyin. Sizin lohusa dönemi bitmiş namaz kılıp sureler okuyabilirsiniz. Ben gece  gündüz dua ederek okuyabildigim sureleri ezberden okuyarak ve arkadaşlarımdan dua isteyerek daha iyi oldum diyebilirim. Bir de arada yanınıza birileri gelsin yatılı olmasa da gündüz uğrayacak birileri olmalı yalnızlık da bunaltıyor ben bi kadın aldım üç  gündür kısa süreliğine dışarı çıkıyorum baya iyi geliyor. Esiniz destek olmazsa da süreç zor atlatılıyor kendisiyle konuşun.Allah yardımcınız olsun.
0 oy
(1,107 puan) tarafından
Bence bı psikiyatri uzmanına danışın yada size yardımcı olacak birisi gelsin kalsın yanınızda destek olur
0 oy
(628 puan) tarafından
Canım bnde senin gibiydim ama öyle zarar vermek gibi dsnceler değilde  daha çok anlattığım gibi kısır dongudeydim eşimden hiç destek göremedim ben ona bagliyorim belki eşimden biraz anlayış görseydim kafam daha rahat olurdu ben ona bağladım ama kendi kafamda cozerek atlattım sennkide eşinden kaynaklı olabilirmi ? 
0 oy
Profil image (472 puan) tarafından

Boşuna dememişler cennet annelerin ayakları altındadır diye :angel: sabredeceksin bu günlerde geçip gidecek bol bol kuran dinlet yada oku Nebe süresini aç dinlet annesi inşallah düzelir kolik bebek olabilir bı doktora git ve röntgen de baksınlar gaz sancısı olabilir süpürge sesi saç kurutmasi sesi yada kalp sesi aç dinlet YouTube dan bazı bebekler bunları dinleyerek uyuyor benim yigenim öyleydi ordan biliyorum 

0 oy
(148 puan) tarafından
Ben ilk günler hapse girmiş gibiydim, hayatım bitti özgürlüğüm bitti artik bir daha arabama binip gezip tozamam doktora bile gidemem diye acayip psikolojim bozulmuştu sonra üçüzleri olan arkadaşımla konuştum ve şöyle bir düşündüm bebekli hayat da gayet güzel yaşanabilirmiş. Ben turizm bölgesinde yaşıyorum etrafımdakileri düşündüm özellikle  yabancılar bir iki aylik bebekle bile her yere gidiyorlar ve bebekleri de cok sakin kendileri rahat olduğu icin sanırım bebek de sakin. Ben dün bebeği evde bırakıp koşa  koşa disciye gittim bebek uyanırsa acıkırsa diye panikle gittim dişçide rus bir kadın ve türk kocası vardı minicik bir iki aylık bebekleri 4-5 yasındaki oğullarıyla gelmişler bekleme salonunda sohbet muhabbet kahkaha gayet iyiydiler bebek de uyanıktı ve sakindi. Bunları gördükçe düşündükçe cok abarttığımızı anlıyorum. Nisanda ben de bebekle çıkıcam  hava güzel oldukça arabasıyla  çıkarım  kendi arabama da kalıcakoltukm.sürekli  evde durdukça psikoljimiz bozuluyor psikolojimiz iyi olmalı ki çocuğumuza daha cok faydamiz olsun.
0 oy
(1,668 puan) tarafından
yani ne zoru var emzirmiyorsunda mama veriyorsun mam var gazini çikart  ilaki ağlicak 2 aylik çocuk mesaj yap eğerr gazi varsa o kadar başka ne zoru var 

İlgili sorular

0 oy
9 cevap 1,019 göst.
0 oy
2 cevap 132 göst.
26 Ağustos 2023 3-6 ay arası bebekler kategorisinde Fatma Açıkel (75 puan) tarafından soruldu
0 oy
10 cevap 1,147 göst.
0 oy
8 cevap 393 göst.
29 Ekim 2020 6-12 ay arası bebekler kategorisinde Elif yaĝmurum (28 puan) tarafından soruldu
...