Psikolojimi düzeltemiyorum.

Question

Öncelikle bebeğim gayet sağlıklı ve bunun için şükrediyorum ve mutluyum. Ama kendi psikolojik sağlığım için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.

2 ay önce doğum yaptım. Doğumdan hemen önce her şey için çok hazırdım. Doğuma bile güle oynaya gittim. Doğumdan sonra 2 hafta kayınvalidemlerde kaldım. Bu süre boyunca tek yaptığım bebeğime annelik yapmaktı. Sağolsun bana hiçbir iş yaptırmadı kayınvalidem. Anneliği çok sevdim. 7/24 sadece bebeğimle ilgileniyordum. Sonra bebeğim evimize alışsın artık diye kendi evimize geçtik. Ne olduysa burada oldu. Kayınvalidemlerdeyken elimi bebeğim hariç hiçbir şeye sürmüyordum ama şimdi kendi evimde bütün işler benim gözümün içine bakıyor. Kendime kahvaltı bile hazırlamak istemiyorum. Bebek de kokuma alıştı, uyuduğunda yanından kalkınca ağlıyor. Hiçbir ev işimi halledemiyorum. Eşim sağolsun biraz yardım ediyor ama düşünmeden konuştuğu şeyler de kalbimi kırıyor. Kendimi açıklayamıyorum. Psikolojik olarak çökük olduğumu anlatamıyorum. 

Lohusalık psikolojisi, bedenimdeki değişimler, günlük işlerimi halledememe, aynada kendime bakmak bile istememe, sürekli tembellik hali ve daha niceleri... 

Anne olduktan sonra ölüm korkusu da bastırdı nedense. Sürekli aklımda yarın ölecekmişim, bebeğim bensiz ben onsuz kalacakmış düşüncesi geçiyor. Engel olamıyorum. Artık çok bunaldım toparlanmak istiyorum. Kafayı sıyırmama çok az kaldı. Sizleri de kendi derdimle bunaltmak istemezdim ama beni anlayan birilerine çok ihtiyacım var. Nolur hakkınızı helal edin güzel anneler ❤️

Answer 1

Canım herkes yaşıyor bunu inan. Hiiç canımı sıkma. Bebeğinin uyku düzenini ayarlarsan ev işini düzene sokarsın. Olmazsada arada önemli değil bu günler bir daha geri gelmez düşüncesi olsun bebeklerimiz daha değerli. Psikolojik olarak etraftaki insanlarla ve eşinle kötü olma geçicek tek yapman gereken kendi kendini motive etmen. Ölüm korkusu konusuna gelince anne olunca binbir türlü şey geçiyor akıldan ama o tür düşünceler aklına geldiğinde başka şeylere yoğunlaşmayı dene kafanı dağıt yavrucuğuna hep gül ama hep oda sana gülümseyince her şey çok daha iyi olucak.Yalnız değilsin bu konuda

Comments

Stres yaptıkça sütten bebeğime geçtiğini biliyorum o yüzden stres yapmamaya çalışıyorum ama içime attıkça patlayışı çok daha sert oluyor, bebeğime yansıtıyor muyum stresi oluyor bu kez de. Emzirirken konuşuyorum seviyorum gülümsüyorum, o da bana gülümsüyor her şeyi unutuyorum dediğiniz gibi. Ama bu kez de güzelliğine ağlıyorum. Gerçekten anne miyim ben şu anda diyorum ağlayasım geliyor durduramıyorum. Özür diliyorum bu kadar da içimi döktüğüm için

Cevabınız için de çok teşekkür ederim çok naziksiniz. İçime gerçekten su serptiniz. Çok teşekkür ederim ❤️

---

Yetersiz, tecrübesiz, bebeğime iyi bakamıyorum, ev temizliğimi yapamıyorum, eşim yardımcı olmuyor ve beni anlamıyor analamayada çalışmıyor, bebeğim bir mucize daha bir kaç ay evvel karnımdaydı şimdi ise kollarımda dediğinizi çok iyi biliyorum. Ben ne yaptım bütün bunlar için biliyomusunuz sadece kendime güvendim ben başaracağım dedim.Ve bir kızım var onun için güçlü ve dimdik dur alıyım hı olmuyo mu yorgun bitkin olduğum zamanlar oluyor elbet ama toparlanmak zorundayız. Çevreden müdahaleler  çooook aldım hatta çok biliyosunlar gibi laflarda arkamdan konuşuldu ama aldırış etmedim. Sadece aklıma yatanları uyguladım. Bebeğine değer ver ve eşine değer ver. Eşinde sonuçta baba onlarda bu süreci ağır atlatıyor. Fakat göstermiyorlar.

Answer 2

Canım öncelikle bu yaşadığın durum lohusaliktan kaynaklanıyor ilk bebeğin bu olanlar çok normal zamanla herşey düzene girecektir sıkılma bol dua et rabbim yardımcın olsun he birde rahatlık var onu kim sevmez. 

Ama ne demişler kendi doktorum kendin olacaksın güçlü ol ve bebeğini düşün. Kendini saçma sapan sorularla meşgul etme 

Baktinki baş edemiyorsun kendinle bi psikiyatriden yardim alirsin❤

Comments

Kendi doktorun kendin olacaksın derken o kadar haklısınız ki. Yeri geliyor eşime bile derdimi anlatamıyorum, anlayamıyor çünkü. Lohusalık psikolojisini şımarıklık olarak gördüğünü düşünüyorum. Ama şımarıklık yapmadığımı tüm anneler biliyor ve empati kurabiliyor. Ama erkeğin fıtratında bu yok ve katiyen anlamıyor. Allah hepimizin yardımcısı olsun ❤️

---

Aynen öyle allah yardımcımiz olsun annelik zor ama guzel❤

Answer 3

Aynılarını yaşadım bizzat. 1 buçuk ay annem kaldı yanımda çoğu işimi yaptı. Benim sürecim sizinki sen daha farklıydı ama. Benim bebeğe alışma sürecim çok zor geçti. Gaz sancıları vardı ne yaparsam yapim ağlama krizleri geçmiyordu. Bu durum sinirimi çok bozuyodu bebeğime vurmak geçiyodu içimden düşünün psikolojim o derece kötüydü. Üstüne meme reddi başladı bebeğim beni istemiyo düşüncesine kapıldım. Kendimi hiç anne gibi hissetmedim. Sonrasında emmezsen emme diyip sütümü sağarak verdim sürekli araştırdım destek aldım memeye döndürdüm. 3 aylık gibi olunca uyuma uyanma saatleri belli bi rütine döndü. Eşim eve gelince çocukla pek ilgilenmezdi. Hafta sonu birlikte evi temizledik o kadar. Bi yerden sonra yemek yokmuş ev dağılmış dert etmedim önemli olan bebeğimin keyfinin yerinde olmasıydı. 3 aydan sonra gülücekler agular başlayınca kendimi çok çok daha iyi hissetmeye başladım. Bırakın ev dağınık kalsın bırakın bu günde Makarna salata yiyin inanın bu günler geçici ve geçince keşke tadını çıkarsaydım diyeceksiniz. 

Comments

Gerçekten çok haklısınız. Geçen parka çıkardım hava da şansımıza çok rüzgarlıymış geri döndük ama hava yuttu sanırım bayağı ağladı gaz sancısı çekti. Normalde nazar değmesin çok huzursuz bir bebek değil ama ilk kez kendimi bu kadar yetersiz hissettim. Allah yardımcınız olsun sizin de. Bazen o kadar çok yoruluyorum ki bacaklarımdaki varis yerlerim sızım sızım sızlıyor ama bir gülüşü her şeyi unutturuyor. Allah daha nice günlerini göstersin bizlere inşallah. Onsuz bir hayat sanki daha önce olmamış gibi, bundan sonra da onsuz olmazmış gibi... Kelimelerle tarif edilemeyecek şeyler. Dediğiniz gibi evden 1 çöp fazla kaldırmışım ne fark eder bebeğimle geçirdiğim zaman daha kıymetli. İyi ki varsınız güzel anneler. Empati için çok teşekkür ederim buna gerçekten çok ihtiyacım vardı ♥️

---

Bırakın pis dağınık kalsın ev. Bu zamana kadar yaptınızda madalya takan mı oldu :) ben şimdi çok pişmanım o günleri o şekilde geçirdiğim için bebeğimle küçüklük haliyle 1 tane resmim bile yok düşünün tadını çıkarın.

---

Ay çoook haklısınız :) sağlıkla mutlulukla büyütün bebeğinizi inşallah ❤️

Answer 4

Şunu öncelikle belirteyim canım Allah'ın izniyle korkulacak bir durum değil senin söylediklerin panik atak belirtileri gibi birşey çünkü bende de var o yüzden biliyorum yaşım 28 benim 10 seneye yakın var hamile kalınca ilaçlarımı bırakmak zorunda kaldım 1 buçuk senedir içmiyorum sana tavsiyem İzzet güllü var YouTube de aç dinle bana dua edersin ama mutlaka dinle ilk günden kendini iyi hissedersin canım üzülecek bir durum değil çoğu kişide var yorumlar okursan görürsün zaten 

Comments

Muhakkak dinleyeceğim çok teşekkür ederim cevap için, iyi ki varsınız ♥️

---

Rica ederim ne demek Allah razı olsun iyiki sizde varsınız dua edin o bile yeter ama mutlaka dinleyin çoğu kişi o hoca sayesinde iyileşmiş Allah'ın izniyle bende o hoca sayesinde ilaçları bırakan biriyim sizde dinleyin inanın bana faydasını görürsünüz

---

Allah razı olsun mutlaka dinleyeceğim ❤️

---

Sizden de Allah razı olsun ❤️

Answer 5

Kızım 14 aylık oldu aynı yollardan geçtik içime sürekli bir sıkıntı girerdi aylarca geçmedi sonra bir baktım ne zaman geçmiş fark etmedim duzelicek Rabbim in izniyle

Answer 6

İnan sonra keşke ilk başta ben baksaydım diyiceksin benimde annem kaynanam geldiler baktılar 2 hafta boyunca sonra gidince bir anda herşey bana baktı bir yandan çocuk bir yandan ev kafayı yemiştim ağlıyordum hüngür hüngür daha sonra yavaş yavaş ben bebeğime bebeğim bana evimize beraber alıştık şuan benimde kızım iki aylık mesela o uyumadan önce yapacağım işleri düşünüyorum uyuduğunda en önemlisinden başlıyorum uyanıyor doyuruyorum biraz oynayıp uyutuyorum tekrar kalan işlerimi yapıyorum öyle öyle akşam oluyor ve eşim nöbetli çalışıyor evde olduğunda çocuğu ona veriyorum bakıyor bende 2 3 günlük yemeğimizi yapıyorum inan pratiğe alışıyorsun ve daha mutlu oluyorsun nereye kadar bakıcak ki kayınvaliden gitmekle en iyisini yapmışsın 

Answer 7

Canım inan bende yaşadım aynılarını benim doğumum çok zor oldu o yüzden bir türlü kendine gelemedim psikolojim yerlerdeydi bebeğimi bile bazen görmek istemiyordum düşün ama geçiyor merak etme benim annem yanımda 1 ay kaldı o gidince dünyam başıma yıkıldı sanki nasıl yapıcam nasıl yeticem işlere bebeğime diye düşünmekten kafayı yiyordum hergün ağlıyordum ama geçti bak 2 aylık olduk çok şükür yani bi şekilde yolunu buluyor işler canım rabbim zaten kolaylık veriyor mesela çocuk uyudu ben diyorum şunu yapayım bunu yapayım uyanmadan yani kafanı onlarla doldurma bismillah de işlerine koyul bazen sadece bebekle ilgilenmekle de olmuyor günlük rutin işler seni rahatlatıyor inan kendine bak süslen kendinle ilgilen bebek uyurken kendi kendine zaman geçir bir süre sonra geçecek bu sıkıntılar hep kendini öyle motive et ve bebişinlede vakit geçirmeye çalış inan o günler tekrar gelmiyor bi zaman sonra özlüyorsun bile o ilk hallerini Allah yardımcın olsun canım sıkma kendini geçicek sen çok güçlüsün.